„Podłogo błogosław” to wiersz Mirona Białoszewskiego, pochodzący z 1957 roku. Już tytuł sugeruje, że mamy do czynienia z typowym dla poety łączeniem sacrum i profanum. Błogosławieństwo kojarzy się z wzniosłością, religią, głęboką duchowością. Ksiądz błogosławi wiernych w czasie mszy świętej, ludzie modlą się do Boga o błogosławieństwo. Tymczasem w tytule wiersza błogosławieństwa udzielać ma… podłoga. Czy można wyobrazić sobie coś bardziej codziennego, bardziej błahego niż podłoga? Zdziwienie budzi samo przyznanie podłodze roli aktywnej. Przecież zazwyczaj jest ona obiektem działań – podłogę można umyć, napastować, można ją zmieniać w czasie remontów. Ale podłoga sama nie robi nic, poza leżeniem. U Białoszewskiego dokonuje ona zaś rzeczy najbardziej podniosłych!
Akcenty komiczne kryją się też w grze słów – wynikające z brzmieniowej bliskości obu, jakże różnych przecież, słów. W dalszej części utworu poeta kontynuuję specyficzną wyliczankę, rozpoczętą tytułem. Zestawia podobne brzmieniowo słowa i konstruuje z nich pozornie nieprzystające do siebie pary (np. kartofle-flet). Zresztą mówi o tym wprost:
tu nie fis
i nie harmonia,
ale dysonans
Ten dysonans nie jest jednak celem samym w sobie, a tym bardziej jego znaczenie nie ogranicza się do roli komicznej. W owych wersach bowiem wyraża się twórcza (a także życiowa) filozofia Białoszewskiego. Poeta pragnął zestawiać sacrum i profanum – zestawiać, ale także łączyć te dwie kategorie. Dzięki temu przedmioty pozornie codzienne zyskują rangę cudowności. Z kolei figury przynależne do strefy sacrum, zrzucone zostają z piedestałów. Tak więc Białoszewski oferuje nam nie mniej, niż nowy, oryginalny sposób patrzenia na świat. Warto podążyć za wzorkiem poety i dostrzec inne znaczenia w otaczające nas rzeczywistości.
Forma utworu (kilka informacji):
– nieregularny układ rymów
– nieregularna liczba sylab w wersach
– wiersz biały
Streszczenie Pierwsze dziecko bohatera powieści i jego żony (Zofii) przyszło na świat w roku 1919. Radosny dzień narodzin Krystyny poprzedzony został jednak smutnym wydarzeniem...
„Czego chcesz od nas Panie…” jest pieśnią dziękczynną skierowaną do Boga. Podmiot liryczny chwali go za stworzenie i utrzymywanie w istnieniu świata....
Utwór Mirona Białoszewskiego „Wywiad” pochodzi z końcowego etapu życia poety. Jest on ironiczną grą z „Rozmową mistrza Polikarpa ze śmiercią”...
Streszczenie Powieść ukazuje losy trojga przyjaciół: Perełki Paragona i Mandżaro którzy spędzają wspólnie wakacje w małej leśniczówce położonej...
„Miłość bez jutra” Tadeusza Gajcego to wiersz należący do liryki miłosnej. Podmiotem tekstu jest mężczyzna który opowiada o swojej erotycznej relacji...
Streszczenie Tomasza Judyma poznajemy w Paryżu jako studenta medycyny. Ma dwadzieścia kilka lat. W czasie zwiedzania Luwru spotyka swoje rodaczki – starszą dystyngowaną...
Streszczenie Przypowieść o dobrym i złym drzewie opowiada o tym że dobre drzewo wydaje dobre owoce a złe drzewo złe owoce. Drzewa poznaje się po owocach. Natomiast dobry...
Streszczenie „Test” Kadet Pirx zbliżał się do końca czteroletniego kursu dla kosmonautów. Pomimo problemów z koncentracją i niezbyt skorej do wchłaniania...
W wierszu „Do losu” Julian Tuwim podąża za swoimi wielkimi poprzednikami (Horacy Kochanowski) i niejako zdaje czytelnikom raport ze swojego życia i twórczości....
