„Podłogo błogosław” to wiersz Mirona Białoszewskiego, pochodzący z 1957 roku. Już tytuł sugeruje, że mamy do czynienia z typowym dla poety łączeniem sacrum i profanum. Błogosławieństwo kojarzy się z wzniosłością, religią, głęboką duchowością. Ksiądz błogosławi wiernych w czasie mszy świętej, ludzie modlą się do Boga o błogosławieństwo. Tymczasem w tytule wiersza błogosławieństwa udzielać ma… podłoga. Czy można wyobrazić sobie coś bardziej codziennego, bardziej błahego niż podłoga? Zdziwienie budzi samo przyznanie podłodze roli aktywnej. Przecież zazwyczaj jest ona obiektem działań – podłogę można umyć, napastować, można ją zmieniać w czasie remontów. Ale podłoga sama nie robi nic, poza leżeniem. U Białoszewskiego dokonuje ona zaś rzeczy najbardziej podniosłych!
Akcenty komiczne kryją się też w grze słów – wynikające z brzmieniowej bliskości obu, jakże różnych przecież, słów. W dalszej części utworu poeta kontynuuję specyficzną wyliczankę, rozpoczętą tytułem. Zestawia podobne brzmieniowo słowa i konstruuje z nich pozornie nieprzystające do siebie pary (np. kartofle-flet). Zresztą mówi o tym wprost:
tu nie fis
i nie harmonia,
ale dysonans
Ten dysonans nie jest jednak celem samym w sobie, a tym bardziej jego znaczenie nie ogranicza się do roli komicznej. W owych wersach bowiem wyraża się twórcza (a także życiowa) filozofia Białoszewskiego. Poeta pragnął zestawiać sacrum i profanum – zestawiać, ale także łączyć te dwie kategorie. Dzięki temu przedmioty pozornie codzienne zyskują rangę cudowności. Z kolei figury przynależne do strefy sacrum, zrzucone zostają z piedestałów. Tak więc Białoszewski oferuje nam nie mniej, niż nowy, oryginalny sposób patrzenia na świat. Warto podążyć za wzorkiem poety i dostrzec inne znaczenia w otaczające nas rzeczywistości.
Forma utworu (kilka informacji):
– nieregularny układ rymów
– nieregularna liczba sylab w wersach
– wiersz biały
Wiersz Jana Twardowskiego „Mrówko ważko biedronko” odwołuje się do tradycji świętego Franciszka. To przecież „biedaczyna z Asyżu” mówił...
„O przyjdź!” to wiersz Stanisława Koraba-Brzozowskiego wyrażający dekadencką tęsknotę za śmiercią i uwolnieniem od trudu egzystencji. Wiersz ma charakter...
„Rozmowa wieczorna” Adama Mickiewicza to wiersz który powstał w okresie rzymsko – drezdeńskim czyli w latach 1829 – 1832. Był to jeden z najtrudniejszych...
Analiza Utwór to wiersz zbudowany na zasadzie kontrastów które uwydatnione są za pomocą paralelizmów składniowych widocznych w poszczególnych...
Dawno temu do pięknych ziem i nieprzebytych borów nad Wisłą przywędrowały plemiona słowiańskie by tu się osiedlić. Dowodzili nimi trzej rodzeni bracia. Byli to...
Bardzo dawno temu żyli sobie król i królowa którzy posiadali wielkie wspaniałe królestwo ale do pełni szczęścia brakowało im dziecka. Bardzo...
Krótki wiersz Juliana Przybosia „Gmachy” umożliwia wielorakie interpretacje. Utwór aż tryska dynamizmem i zachęca by również interpretacja...
Interpretacja Mit o Orfeuszu i Eurydyce jest przede wszystkim opowieścią o niezwykłej miłości której nie przerywa nawet śmierć. Zrozpaczony Orfeusz gotów...
Kłamstwo uchodzi za wyjątkowo paskudny czyn. Ludzie oburzają się gdy okazuje się że polityk kłamał w czasie kampanii wyborczej zakochani często nie są w stanie wybaczyć...
