Utwór Mirona Białoszewskiego „Wywiad” pochodzi z końcowego etapu życia poety. Jest on ironiczną grą z „Rozmową mistrza Polikarpa ze śmiercią”, jednym z największych arcydzieł polskiej poezji średniowiecznej. Do „mistrza Mirona” (oczywiście chodzi o samego autora), podobnie jak do jego poprzednika sprzed wieków, przychodzi śmierć i dyskutuje z nim.
W krótkim dialogu Białoszewski zmieścił wielki ładunek refleksji filozoficznej i egzystencjalnej. Pozornie utwór ma charakter komiczny – jednak w tym również odczytać można głęboką myśl, dotyczącą przemijania. Rozmowa Mirona ze Śmiercią jest groteskowa – bohater wpuszcza ją do mieszkania, biorąc za dziennikarkę. Kiedy dowiaduje się, że kostucha przyszła po niego, daleki jest od wzniosłości – swoje wypowiedzi „cedzi” przez sztuczne zęby, próbuje nieporadnie zwodzić swojego gościa grami językowymi.
Białoszewski wyraźnie pokazuje, że w przemijaniu nie ma nic wielkiego, monumentalnego. Nasze odchodzenie wiąże się z powolnym rozpadem ciała, które nie jest wzniosłe, a groteskowe (sztuczna szczęka). Również nasze próby oddalenie się od śmierci są żałosne, bowiem z góry skazane na niepowodzenie. Możemy przez lata udawać, że jesteśmy młodzi i szczęśliwi – ale wreszcie i tak czeka nas koniec.
Paradoksalnie więc, mimo kpiarskiej formy, Białoszewski odtwarza filozoficzny wymiar średniowiecznych tańców śmierci. Jednak refleksja o przemijaniu nie jest powodem do rozpaczy. Śmierć zadaje mistrzowi Mironowi ważne pytania, które skłaniają do zastanowienia zarówno bohatera, jak i nas samych – czy rzeczywiście dobrze nam na świecie? Czy koniec życia musi być tragiczny? Czy nie przynosi też spokoju i ukojenia?
Białoszewski wydaje się pozytywnie odpowiadać na ostatnie pytanie. Nie zachęca jednak do kultu śmierci, czy samobójstwa. Jego utwór to raczej pełna melancholii myśl o tym, że nawet w śmierci dopatrzeć się można pozytywnych stron.
Forma utworu (kilka informacji):
– dialog
– neologizm (śpiwko, śpiaw)
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
„Pamięć i tożsamość” to ostatnia pozycja z bogatego dorobku literackiego Jana Pawła II. Książka została wydana niedługo przed śmiercią papieża w lutym...
„Pan Cogito a pop” to wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta analizuje dominujące tendencje kultury popularnej. Obiektem zainteresowania bohatera lirycznego...
Streszczenie: Władający Tebami król Lajos oraz jego żona Jokasta usłyszeli w Delfach przepowiednie według której ich syn miał stać się zabójcą swego...
„Sonet 132” o incipicie Jeśli to nie jest miłość – cóż ja czuję? (w przekładzie dokonanym przez Jalu Kurka) to jeden z najbardziej rozpoznawalnych...
Streszczenie „Dolina Issy” to powieść której akcja rozgrywa się na początku XX wieku na prowincji litewskiej. Głównym bohaterem jest ośmioletni...
„Terrorysta on patrzy” to wiersz Wisławy Szymborskiej traktujący o groźnym zjawisku współczesnego świata jakim jest terroryzm. Jest to tekst w którym...
Geneza „Wesele w Atomicach” to krótkie opowiadanie Sławomira Mrożka które weszło w skład zbioru o tym samym tytule. Opublikowany został on w 1959...
„Święty Boże święty mocny” to hymn Jana Kasprowicza z cyklu „Ginącemu światu”. Jest to utwór w którym najmocniej dochodzi do głosu...
