Utwór Mirona Białoszewskiego „Wywiad” pochodzi z końcowego etapu życia poety. Jest on ironiczną grą z „Rozmową mistrza Polikarpa ze śmiercią”, jednym z największych arcydzieł polskiej poezji średniowiecznej. Do „mistrza Mirona” (oczywiście chodzi o samego autora), podobnie jak do jego poprzednika sprzed wieków, przychodzi śmierć i dyskutuje z nim.
W krótkim dialogu Białoszewski zmieścił wielki ładunek refleksji filozoficznej i egzystencjalnej. Pozornie utwór ma charakter komiczny – jednak w tym również odczytać można głęboką myśl, dotyczącą przemijania. Rozmowa Mirona ze Śmiercią jest groteskowa – bohater wpuszcza ją do mieszkania, biorąc za dziennikarkę. Kiedy dowiaduje się, że kostucha przyszła po niego, daleki jest od wzniosłości – swoje wypowiedzi „cedzi” przez sztuczne zęby, próbuje nieporadnie zwodzić swojego gościa grami językowymi.
Białoszewski wyraźnie pokazuje, że w przemijaniu nie ma nic wielkiego, monumentalnego. Nasze odchodzenie wiąże się z powolnym rozpadem ciała, które nie jest wzniosłe, a groteskowe (sztuczna szczęka). Również nasze próby oddalenie się od śmierci są żałosne, bowiem z góry skazane na niepowodzenie. Możemy przez lata udawać, że jesteśmy młodzi i szczęśliwi – ale wreszcie i tak czeka nas koniec.
Paradoksalnie więc, mimo kpiarskiej formy, Białoszewski odtwarza filozoficzny wymiar średniowiecznych tańców śmierci. Jednak refleksja o przemijaniu nie jest powodem do rozpaczy. Śmierć zadaje mistrzowi Mironowi ważne pytania, które skłaniają do zastanowienia zarówno bohatera, jak i nas samych – czy rzeczywiście dobrze nam na świecie? Czy koniec życia musi być tragiczny? Czy nie przynosi też spokoju i ukojenia?
Białoszewski wydaje się pozytywnie odpowiadać na ostatnie pytanie. Nie zachęca jednak do kultu śmierci, czy samobójstwa. Jego utwór to raczej pełna melancholii myśl o tym, że nawet w śmierci dopatrzeć się można pozytywnych stron.
Forma utworu (kilka informacji):
– dialog
– neologizm (śpiwko, śpiaw)
Geneza czas i miejsce akcji Utwór opowiada o końcu XIX wieku i w tych czasach powstał. Dokładną datą jest rok od 1887 do 1888. Ich powstanie jest wynikiem obserwacji...
Streszczenie Tom I Rok 1647 był to dziwny rok w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia. Narrator wspomina niebywale...
Streszczenie Czwarta część „Dziadów” Adama Mickiewicza rozpoczyna się mottem z twórczości Jeana Paula Richtera niemieckiego pisarza prekursora...
Streszczenie 1. Dzieci pana AstronomaBył sobie pan Astronom którego interesował wszechświat i cały układ planetarny. Potrafił całymi dniami siedzieć i obserwować...
„Pierwszy krok w chmurach” to opowiadanie Marka Hłaski. Jego akcja rozgrywa się leniwego sobotniego popołudnia. Trzech znajomych mężczyzn (Gienek Heniek i Maliszewski)...
Opracowanie „Blaszany bębenek” to pierwsza powieść niemieckiego noblisty Gunthera Grassa. Zarazem pozostaje ona najgłośniejszym dziełem słynnego pisarza jego...
„Tren XIX albo sen” łączy wątki cyklu stanowi też jego podsumowanie. Poetę przez niemal całą noc dręczy bezsenność dopiero tuż przed świtem udaje mu się...
W utworze „Dewotka” Ignacy Krasicki wykpiwa fałszywą pobożność. Oto widzimy kobietę oddającą się modlitwie. Służąca krzątająca się wokoło robi coś...
Opracowanie „Sonety krymskie” to cykl utworów stworzonych przez Adama Mickiewicza po podroży którą odbył sam wieszcz. Przeżycia związane z odwiedzeniem...
