Utwór Mirona Białoszewskiego „Wywiad” pochodzi z końcowego etapu życia poety. Jest on ironiczną grą z „Rozmową mistrza Polikarpa ze śmiercią”, jednym z największych arcydzieł polskiej poezji średniowiecznej. Do „mistrza Mirona” (oczywiście chodzi o samego autora), podobnie jak do jego poprzednika sprzed wieków, przychodzi śmierć i dyskutuje z nim.
W krótkim dialogu Białoszewski zmieścił wielki ładunek refleksji filozoficznej i egzystencjalnej. Pozornie utwór ma charakter komiczny – jednak w tym również odczytać można głęboką myśl, dotyczącą przemijania. Rozmowa Mirona ze Śmiercią jest groteskowa – bohater wpuszcza ją do mieszkania, biorąc za dziennikarkę. Kiedy dowiaduje się, że kostucha przyszła po niego, daleki jest od wzniosłości – swoje wypowiedzi „cedzi” przez sztuczne zęby, próbuje nieporadnie zwodzić swojego gościa grami językowymi.
Białoszewski wyraźnie pokazuje, że w przemijaniu nie ma nic wielkiego, monumentalnego. Nasze odchodzenie wiąże się z powolnym rozpadem ciała, które nie jest wzniosłe, a groteskowe (sztuczna szczęka). Również nasze próby oddalenie się od śmierci są żałosne, bowiem z góry skazane na niepowodzenie. Możemy przez lata udawać, że jesteśmy młodzi i szczęśliwi – ale wreszcie i tak czeka nas koniec.
Paradoksalnie więc, mimo kpiarskiej formy, Białoszewski odtwarza filozoficzny wymiar średniowiecznych tańców śmierci. Jednak refleksja o przemijaniu nie jest powodem do rozpaczy. Śmierć zadaje mistrzowi Mironowi ważne pytania, które skłaniają do zastanowienia zarówno bohatera, jak i nas samych – czy rzeczywiście dobrze nam na świecie? Czy koniec życia musi być tragiczny? Czy nie przynosi też spokoju i ukojenia?
Białoszewski wydaje się pozytywnie odpowiadać na ostatnie pytanie. Nie zachęca jednak do kultu śmierci, czy samobójstwa. Jego utwór to raczej pełna melancholii myśl o tym, że nawet w śmierci dopatrzeć się można pozytywnych stron.
Forma utworu (kilka informacji):
– dialog
– neologizm (śpiwko, śpiaw)
Tom I Akcja powieści rozgrywa się w Łodzi w latach 80. XIX wieku. Głównym bohaterem jest Karol Borowiecki. Mężczyzna dowiaduje się że spłonęła fabryka Goldberga...
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
Fraszka „Raki” to pozornie hymn na część kobiet. Poeta zaleca służyć im wiernie ponieważ bogate są we wszelkie cnoty – są szczere nie zwracają uwagi...
Część I Akcja powieści rozgrywa się na statku „Nellie” w okolicach Gravesend podczas rejsu po Tamizie. Głównym bohaterem jest marynarz – Charlie...
Streszczenie Akcja powieści toczy się w Paryżu w 1819 roku. Historia rozpoczyna się w podrzędnym pensjonacie pani Vauquer przy ulicy Neuve-Sainte-Geneviève gdzie...
„U wrót doliny” to wiersz Zbigniewa Herberta który dotyka problematyki eschatologicznej. Tekst przedstawia poetycką wizję sądu ostatecznego. Wskazuje...
Pieśń XX („Miło szaleć kiedy czas po temu”) łączy refleksję nad życiem charakterystyczną dla poważniejszych utworów Kochanowskiego z dowcipem i „biesiadnym”...
Dawno temu żył sobie pewien młynarz. Był bardzo bogaty i miał trzech synów między których postanowił podzielić swój majątek. Gdy zmarł jego dwaj...
Streszczenie 1973 Akcja książki zaczyna się 21 marca 1973 r. Pierwszego dnia wiosny narratorka zrobiła coś zupełnie dla siebie - wzorowej uczennicy - niewyobrażalnego:...