Streszczenie
Prometeusz, który był jednym z tytanów, uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką duszę. Ciało człowieka ulepił z gliny zmieszanej ze łzami. Twór Prometeusza był jedynie zewnętrznie podobny do bogów. Człowiek nie miał ich siły, był bezbronny i nieświadomy.
Po raz kolejny Prometeusz udał się po ogień niebieski. Wrócił na ziemię i ofiarował go ludziom. Prometeusz nauczał człowieka jak mądrze korzystać z ognia, przekazywał wiedzę o liczbach, nauczył go też pisać. Pomógł w oswojeniu zwierząt.
Jego zachowanie budziło niepokój Zeusa. Bóg, który nie chciał by powtórzyła się sytuacja z gigantami, bał się, że ludzie zachowają się podobnie. Postanowił interweniować. Wraz z innymi bogami stworzył kobietę. Hefajstos obdarzył ją urodą, Atena nauczyła kobiecych czynności, Hermes dał jej odpowiedni charakter, a Afrodyta ofiarowała jej urok. Pandora została zesłana na ziemię. Kobieta wyposażona była w beczkę, którą bogowie ofiarowali jej w posagu.
Prometeusz zwietrzył postęp i rozkazał odsyłać kobietę. Jednak jego brat – Epimeteusz, ożenił się z Pandorą. Kobieta zaczęła go namawiać do otwarcia beczki. Mimo protestów Prometeusza, Epimeteusz zgodził się na to. Wraz z otwarciem beczki na ziemi pojawiły się wszelkie nieszczęścia, choroby i troski.
Prometeusz postanowił zemścić się na bogach. Powiedział im, że część zabitego wołu, którą wybiorą będzie odtąd składana im w ofierze. Dzeus wybrał część pokrytą grubym tłuszczem. Jednak podstępny Prometeusz pod najgorszej jakości tłuszczem ukrył kości.
Rozgniewany Dzeus rozkazał przykuć Prometeusza do skał Kaukazu. Każdego dnia jego wątroba jest pożerana przez orła, który przylatuje gnębić samotnie cierpiącego stwórcę człowieka.
Plan wydarzeń
1. Stworzenie człowieka przez Prometeusza.
2. Bezbronność ludzi.
3. Kradzież ognia niebieskiego przez Prometeusza.
4. Prometeusz naucza ludzi.
5. Niepokój Dzeusa.
6. Stworzenie Pandory i wyposażenie jej w beczkę.
7. Zesłanie Pandory na ziemię.
8. Ślub Epimeteusza i Pandory.
9. Otwarcie puszki Pandory.
10. Zesłanie na świat nieszczęść i chorób.
11. Podstęp Prometeusza.
12. Wybór niewłaściwej części wołu przez Dzeusa.
13. Gniew boga.
14. Przykucie Prometeusza do skały Kaukazu.
15. Cierpienie Prometeusza atakowanego przez orła.
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
„Niebo” Wisławy Szymborskiej to wiersz w którym mamy do czynienia z filozoficzną refleksją nad światem i intelektualnymi kategoriami służącymi do jego...
Geneza Powieść Antoniego Libery „Madame” ukazała się w 1998 roku. Autor wysłał ją na konkurs wydawnictwa Znak jednak pracował nad nią już od kilku lat....
“Książka” to wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta wykorzystuje topos księgi. Księga w tradycji literackiej to oznaka najwyższej tajemnej wiedzy przeznaczonej...
Streszczenie Król Syzyf był władcą Koryntu. Jego życie wolne było od trosk. Sam zamieszkiwał w pięknym pałacu a kraj przez niego rządzony słynął z dostatku....
„Nn próbuje sobie przypomnieć słowa modlitwy” to wiersz Stanisława Barańczaka. NN oznacza „nazwisko nieznane” – skrót taki często...
