Streszczenie
Prometeusz, który był jednym z tytanów, uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką duszę. Ciało człowieka ulepił z gliny zmieszanej ze łzami. Twór Prometeusza był jedynie zewnętrznie podobny do bogów. Człowiek nie miał ich siły, był bezbronny i nieświadomy.
Po raz kolejny Prometeusz udał się po ogień niebieski. Wrócił na ziemię i ofiarował go ludziom. Prometeusz nauczał człowieka jak mądrze korzystać z ognia, przekazywał wiedzę o liczbach, nauczył go też pisać. Pomógł w oswojeniu zwierząt.
Jego zachowanie budziło niepokój Zeusa. Bóg, który nie chciał by powtórzyła się sytuacja z gigantami, bał się, że ludzie zachowają się podobnie. Postanowił interweniować. Wraz z innymi bogami stworzył kobietę. Hefajstos obdarzył ją urodą, Atena nauczyła kobiecych czynności, Hermes dał jej odpowiedni charakter, a Afrodyta ofiarowała jej urok. Pandora została zesłana na ziemię. Kobieta wyposażona była w beczkę, którą bogowie ofiarowali jej w posagu.
Prometeusz zwietrzył postęp i rozkazał odsyłać kobietę. Jednak jego brat – Epimeteusz, ożenił się z Pandorą. Kobieta zaczęła go namawiać do otwarcia beczki. Mimo protestów Prometeusza, Epimeteusz zgodził się na to. Wraz z otwarciem beczki na ziemi pojawiły się wszelkie nieszczęścia, choroby i troski.
Prometeusz postanowił zemścić się na bogach. Powiedział im, że część zabitego wołu, którą wybiorą będzie odtąd składana im w ofierze. Dzeus wybrał część pokrytą grubym tłuszczem. Jednak podstępny Prometeusz pod najgorszej jakości tłuszczem ukrył kości.
Rozgniewany Dzeus rozkazał przykuć Prometeusza do skał Kaukazu. Każdego dnia jego wątroba jest pożerana przez orła, który przylatuje gnębić samotnie cierpiącego stwórcę człowieka.
Plan wydarzeń
1. Stworzenie człowieka przez Prometeusza.
2. Bezbronność ludzi.
3. Kradzież ognia niebieskiego przez Prometeusza.
4. Prometeusz naucza ludzi.
5. Niepokój Dzeusa.
6. Stworzenie Pandory i wyposażenie jej w beczkę.
7. Zesłanie Pandory na ziemię.
8. Ślub Epimeteusza i Pandory.
9. Otwarcie puszki Pandory.
10. Zesłanie na świat nieszczęść i chorób.
11. Podstęp Prometeusza.
12. Wybór niewłaściwej części wołu przez Dzeusa.
13. Gniew boga.
14. Przykucie Prometeusza do skały Kaukazu.
15. Cierpienie Prometeusza atakowanego przez orła.
„Stary człowiek i morze” to najbardziej znana z powieści Ernesta Hemingwaya. Akcja rozgrywa się na Kubie zapewne na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych...
Utwór zatytułowany „Stepy akermańskie” to sonet który otwiera cały cykl „Sonetów krymskich” napisanych przez Adama Mickiewicza....
„Przeprosiny Boga” Jana Kasprowicza to ludowa ballada pochodząca z ostatniego tomu utworów poety „Mój świat”. Tekst pod względem gatunkowym...
Streszczenie Dedykacja „Faust” rozpoczyna się dedykacją o charakterze inwokacyjnym. Przywołane zostają w niej duhy zwiewne które symbolizują przeszłość....
We fraszce podmiot liryczny zwraca się do zdrowia zauważając że jest ono potrzebne by cieszyć się jakimikolwiek radościami życia. Bez niego nie dają szczęścia ani...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Opracowanie Mit o Tantalu to opowieść o ulubieńcu bogów który przez swą zuchwałość został skazany na wieczną karę. Mit może być interpretowany przede...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Utwór Mirona Białoszewskiego „Wywiad” pochodzi z końcowego etapu życia poety. Jest on ironiczną grą z „Rozmową mistrza Polikarpa ze śmiercią”...