„Chłopi” to powieść wielowątkowa i bogata w różnorodne sensy. Jedną z jej płaszczyzn znaczeniowych jest koncepcja ludzkiego losu. Władysław Reymont wpisuje egzystencję człowieka w kilka różnych porządków: społeczny, moralny i uniwersalny.
Pojedyncza jednostka jest dla pisarza przede wszystkim częścią większej społeczności, dokładnie lipieckiej gromady. Każdy mieszkaniec wioski w swoim osobistym życiu kieruje się utartymi zbiorowymi wzorcami. Dąży zatem do założenia rodziny, wybudowania domostwa i powiększenia stanu posiadanej ziemi. To w jaki sposób chłopu uda się zrealizować ów schemat, wyznacza jego pozycję w gromadzie. Największym szacunkiem cieszą się zatem najzamożniejsi gospodarze.
Oprócz porządku społecznego ludzki los jest również mocno wpisany w system wartości moralnych. Jego podstawę w Lipcach stanowi wiara chrześcijańska, znajdująca wyraz w katolickich symbolach i obrzędach kościelnych. Postępowanie zgodnie z zasadami dekalogu stanowi ramę społecznego osądu. Żaden człowiek nie pozostaje zatem wolny od moralnej oceny zbiorowości, czego najbardziej drastycznym przykładem jest los Jagusi, wygnanej ze wsi ze względu na liczne romanse.
Oczywiście ludzki los jest również osadzony w rzeczywistości uniwersalnej, podlega bowiem odwiecznemu porządkowi natury. Właśnie ta ostatnia płaszczyzna egzystencji człowieka jest szczególnie wyeksponowana w „Chłopach”. Podobnie jak natura podlega cyklowi pór roku, tak człowiek rodzi się i umiera. Istota ludzka jest przede wszystkim częścią natury – jej śmierć stanowi powrót do matki ziemi. Symboliczne znaczenie ma scena śmierci Macieja Boryny podczas wiosennej siejby. Śmierć jest bowiem początkiem nowego życia – Boryna umiera, a rodzi się jego wnuk.
Bitwa pod Grunwaldem jedno z największych starć w historii średniowiecznej Europy w czasie którego zgodnie ze źródłami stanęły naprzeciwko siebie składająca...
Bohater powieści Miguela de Cervantesa jest kastylijskim szlachcicem rozmiłowanym w eposach rycerskich. Lektura kolejnych ksiąg wpędza go jednak w obłęd i zatraca on poczucie...
Jan Kochanowski był osobą świetnie wykształconą i jak każdy światły człowiek swojej epoki doskonale znał literaturę i kulturę starożytną. Do najbardziej przezeń...
Definicja Epikureizm to system filozoficzny który zakładał że jednostka jest stworzona do bycia szczęśliwą. Założycielem szkoły epikurejskiej był filozof Epikur....
Twórczość Ignacego Krasickiego ma charakter dydaktyczny – ten typ literatury mającej przekazać czytelnikowi prawdy moralne był skądinąd bardzo popularnych...
„Pamiętniki” Jana Chryzostoma Paska napisane zostały najprawdopodobniej w okresie pięciolecia między 1690 a 1696 r. Obejmują one wydarzenia rozgrywające się...
„Nie-boska komedia” Zygmunta Krasińskiego to dzieło podejmujące bardzo rozległą tematykę. W tym kontekście wyraźnie zaznacza się jego dwudzielność. Pierwsza...
Kardynał Stefan Wyszyński należy do grona najwybitniejszych Polaków XX wieku. Uznawany był za przywódcę religijnego narodu ale również jego nieformalnego...
Według samego Paula Gauguina najlepszym jego dziełem jest obraz „Skąd przychodzimy? Kim jesteśmy? Dokąd zmierzamy?”. Artysta spróbował w nim prześledzić...