W „Chłopach” Władysława Reymonta mamy do czynienia z narracją charakterystyczną dla powieści modernistycznej. Jej główną cechą jest synkretyzm stylistyczny. Występuje tu narrator stylizowany z jednej strony na realistę, w tekście pojawiają się bowiem drobiazgowe opisy, np. domu Boryny, wesela Macieja z Jagną czy samej panny młodej. Z drugiej strony narrator nosi cechy wsiowego gaduły, choćby w opisie lanego poniedziałku lub opowiadaniach Rocha.
Bardzo ważną funkcję odgrywa w tym wypadku dialektyzacja języka, czyli naśladowanie wiejskiej gwary. Zjawisko to w „Chłopach” ma szczególny charakter, autor nie stosuje bowiem np. mazurzenia, aby nie zakłócać odbioru powieści, stosuje natomiast wyrażenia i elementy gwarowe charakterystyczne dla różnych regionów Polski. Dzięki dialektyzacji Reymont pokazuje koloryt lokalny, a z drugiej strony mitologizuje chłopskie życie.
Jeszcze inne cechy narracji „Chłopów” odsłaniają fragmenty z widocznym wpływem poetyki impresjonizmu, czyli głównie opisy przyrody, wschodów i zachodów słońca czy żniw. Narrator bywa także naturalistą, np. w scenach zbiorowych wystąpień chłopów oraz symbolistą. Symboliczne znaczenie mają w powieści choćby takie rekwizyty, jak krzyż na drodze do Lipiec, kosa, woda czy ścięcie pierwszego łanu zboża.
Narrator „Chłopów” wciela się zatem w różne role, w zależności od sytuacji i tego, co ma do przekazania. Zdaniem Kazimierza Wyki, jest na przemian gawędziarzem, realistą i młodopolskim stylizatorem.
„Prometeusz skowany” to przedstawienie mitologicznej sceny które zostało dokonane przez Rubensa. Opis Obraz przedstawia mężczyznę który przykuty...
Chociaż życie nie szczędzi nam smutnych chwil porażek i rozczarowań to jednak warto skupić się w nim przede wszystkim na tym co warto kochać. Przecież obok wszystkiego...
„Dekameron” Giovanniego Boccaccia uważany jest za jedno z najważniejszych i najbardziej inspirujących dzieł doby renesansu. Wyrafinowana kompozycja bogata i zróżnicowana...
Wasilij Wierieszczagin był wybitnym rosyjskim malarzem reprezentantem naturalizmu w sztukach plastycznych. Kojarzony jest on głównie ze scenami batalistycznymi oraz...
Molier zapewne jeden z najważniejszych komediopisarzy w historii literatury tworzył w okresie uznawanym za czasy baroku. Mimo to rzadko przypisuje się go do owej epoki i można...
Behawioryzm to nurt psychologii popularny w pierwszej połowie XX wieku. Zwolennicy behawioryzmu krytykowali wcześniejszą psychologię i psychoanalizę jako coś nienaukowego....
Rusyfikacja należy do kluczowych tematów powieści Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace”. Dzieło owo wydane po raz pierwszy w 1897 roku oparte jest w dużej...
Romantyzm był epoką literacką która wykształciła specyficzny i bardzo wyrazisty rodzaj bohatera literackiego. W swoich dziełach twórcy tego okresu ukazywali...
Definicja i wyznaczniki Powieść polifoniczna to specyficzny rodzaj powieści której nazwa nawiązuje do samego zjawiska polifonii. W przeciwieństwie do monofonii nie...
