Narracja w „Chłopach” | wypracowanie
W „Chłopach” Władysława Reymonta mamy do czynienia z narracją charakterystyczną dla powieści modernistycznej. Jej główną cechą jest synkretyzm stylistyczny. Występuje tu narrator stylizowany z jednej strony na realistę, w tekście pojawiają się bowiem drobiazgowe opisy, np. domu Boryny, wesela Macieja z Jagną czy samej panny młodej. Z drugiej strony narrator nosi cechy wsiowego gaduły, choćby w opisie lanego poniedziałku lub opowiadaniach Rocha.
Bardzo ważną funkcję odgrywa w tym wypadku dialektyzacja języka, czyli naśladowanie wiejskiej gwary. Zjawisko to w „Chłopach” ma szczególny charakter, autor nie stosuje bowiem np. mazurzenia, aby nie zakłócać odbioru powieści, stosuje natomiast wyrażenia i elementy gwarowe charakterystyczne dla różnych regionów Polski. Dzięki dialektyzacji Reymont pokazuje koloryt lokalny, a z drugiej strony mitologizuje chłopskie życie.
Jeszcze inne cechy narracji „Chłopów” odsłaniają fragmenty z widocznym wpływem poetyki impresjonizmu, czyli głównie opisy przyrody, wschodów i zachodów słońca czy żniw. Narrator bywa także naturalistą, np. w scenach zbiorowych wystąpień chłopów oraz symbolistą. Symboliczne znaczenie mają w powieści choćby takie rekwizyty, jak krzyż na drodze do Lipiec, kosa, woda czy ścięcie pierwszego łanu zboża.
Narrator „Chłopów” wciela się zatem w różne role, w zależności od sytuacji i tego, co ma do przekazania. Zdaniem Kazimierza Wyki, jest na przemian gawędziarzem, realistą i młodopolskim stylizatorem.
Podobne tematy:
- • Chłopi – streszczenie, plan wydarzeń
- • „Chłopi” jako powieść młodopolska
- • Zaduszki w „Chłopach” – opis
- • „Chłopi” jako powieść realistyczna
- • Rola ziemi w życiu bohaterów „Chłopów” Władysława Reymonta
- • Koncepcja ludzkiego losu w "Chłopach"
- • Maciej Boryna jako symbol polskiego chłopa
- • Hierarchia wartości w „Chłopach”
- • Obyczaje w „Chłopach”
- • Chłopi i ich widzenie świata – charakterystyka
Losowe tematy
Życie jest fascynujące jeżeli...
Wiele osób żali się na to że ich życie jest nudne. „Dzień mija za dniem i każdy jest podobny do poprzedniego” mówią się. Ale z drugiej strony...
Motyw zbrodni w literaturze
Zabicie drugiego człowieka we wszystkich kulturach uchodzi za doświadczenie ekstremalne. Nawet w okresach brutalnych i okrutnych odebranie życia uznawano za najgorszą zbrodnię...
Obraz miasta w „Lalce” – opracowanie...
Miasta są areną ludzkiego życia już od starożytności. Każda epoka wytworzyła indywidualny obraz tej przestrzeni. Renesans dążył na przykład do stworzenia miasta idealnego...
Opis krainy wiecznej szczęśliwości...
Jak wygląda kraina wiecznej szczęśliwości? Ha nikt tego nie wie! W końcu nawet święty Paweł mówił że „ani ucho nie słyszało ani oko nie widziało”...
Testament mój – interpretacja...
Wiersz zatytułowany „Testament mój” napisał Juliusz Słowacki na przełomie lat 1839 - 1840 będąc w tym czasie w Paryżu. Dzieło odbija nastrój...
Carska Rosja i jej stolica. Na podstawie...
Przedstawione utwory to dzieła które powstały w czasie romantyzmu a ich autorem był Adam Mickiewicz. Przywołane fragmenty pochodzące z „Dziadów”...
Literatura uczy bawi wychowuje –...
Literatura stanowi doskonałą rozrywkę. Pozwala nam obcować z fascynującymi postaciami śledzić niezwykłe wydarzenia poznawać odległe kraje. Ale nie tylko – książki...
Jan Kochanowski jako wzorzec osobowy...
Jan Kochanowski należał do najwybitniejszych postaci polskiej kultury w tak zwanym „złotym wieku” naszego państwa (XVI stulecie). Był on prawdziwym człowiekiem...
Proces jako powieść parabola
Powieść Franza Kafki „Proces” zaliczana jest do najważniejszych literackich arcydzieł XX wieku. Uznaje się wręcz że na jej spisanych w latach 1914-1915 stronnicach...