„Chłopi” Władysława Reymonta noszą wyraźne cechy powieści realistycznej. Pisarz stworzył w tym dziele niezwykle szczegółowy obraz wiejskiej społeczności i jej wewnętrznego zróżnicowania. Drobiazgowo przedstawił funkcjonowanie wsi na wszystkich znaczących poziomach: ekonomicznym, społecznym i religijnym. Reymontowi udało się pokazać istotę chłopskiej gromady – jej przywiązanie do ziemi, tradycji i wiary. Jednocześnie pisarz nie wykreował obrazu wyidealizowanego, ale wskazał również charakterystyczne dla tej warstwy wady: skąpstwo, chciwość czy nietolerancję dla inności.
Realistyczna metoda Reymonta jest widoczna na wszystkich poziomach dzieła. W warstwie językowej pisarz posłużył się zjawiskiem dialektyzacji, polegającym na imitowaniu gwar z różnych regionów Polski. W ten sposób powstał swoisty uniwersalny chłopski język, który wiernie oddaje koloryt lokalny, a jednocześnie nie zakłóca odbioru i nie zwraca uwagi na narrację. Na poziomie stylu Reymont zastosował technikę reportażowo-sprawozdawczą, dzięki czemu „Chłopi” stanowią niejako rejestr pewnego fragmentu wiejskiej rzeczywistości.
Realizm uwidacznia się również w konkretnym usytuowaniu czasoprzestrzeni, akcja powieści toczy się we wsi Lipce, w II połowie XIX wieku. W dziele można znaleźć drobiazgowe opisy wiejskiego krajobrazu, domów, zwyczajów, świąt, strojów i lokalnych tradycji. Co więcej, również postaci wykreowane są zgodnie z zasadami fikcji werystycznej. Maciej Boryna, Antek, Hanka czy Jagna to bohaterowie o pogłębionej motywacji psychologicznej, skomplikowani i prawdziwi w swoim działaniu i życiowych wyborach.
Wiele osób żali się na to że ich życie jest nudne. „Dzień mija za dniem i każdy jest podobny do poprzedniego” mówią się. Ale z drugiej strony...
Zabicie drugiego człowieka we wszystkich kulturach uchodzi za doświadczenie ekstremalne. Nawet w okresach brutalnych i okrutnych odebranie życia uznawano za najgorszą zbrodnię...
Miasta są areną ludzkiego życia już od starożytności. Każda epoka wytworzyła indywidualny obraz tej przestrzeni. Renesans dążył na przykład do stworzenia miasta idealnego...
Jak wygląda kraina wiecznej szczęśliwości? Ha nikt tego nie wie! W końcu nawet święty Paweł mówił że „ani ucho nie słyszało ani oko nie widziało”...
Wiersz zatytułowany „Testament mój” napisał Juliusz Słowacki na przełomie lat 1839 - 1840 będąc w tym czasie w Paryżu. Dzieło odbija nastrój...
Przedstawione utwory to dzieła które powstały w czasie romantyzmu a ich autorem był Adam Mickiewicz. Przywołane fragmenty pochodzące z „Dziadów”...
Literatura stanowi doskonałą rozrywkę. Pozwala nam obcować z fascynującymi postaciami śledzić niezwykłe wydarzenia poznawać odległe kraje. Ale nie tylko – książki...
Jan Kochanowski należał do najwybitniejszych postaci polskiej kultury w tak zwanym „złotym wieku” naszego państwa (XVI stulecie). Był on prawdziwym człowiekiem...
Powieść Franza Kafki „Proces” zaliczana jest do najważniejszych literackich arcydzieł XX wieku. Uznaje się wręcz że na jej spisanych w latach 1914-1915 stronnicach...