Maciej Boryna z powieści „Chłopi” Władysława Reymonta niewątpliwie może być traktowany jako symbol polskiego chłopa. Jest to mężczyzna posiadający charakterystyczne dla tej warstwy społecznej atrybuty: chatę, ziemię i las, a także znaczące przymioty i przywary. Co więcej zaś pisarz kreśląc wizerunek Boryny, sięgnął po zabieg mitologizacji, dzięki czemu postać ta zyskuje wymiary uniwersalnego archetypu.
Boryna to najbogatszy gospodarz we wsi Lipce; w poczet jego inwentarza zaliczają się 32 morgi gruntu, prawo do lasu i wspaniała chałupa. Co więcej, jest on uważany za najmądrzejszego i najsilniejszego mężczyznę w wiosce. Boryna zasiada w radzie wiejskiej, bierze udział w negocjacjach z dziedzicem w istotnych kwestiach, a także jest przywódcą chłopów w walce o las. Mężczyzna nie ma żadnych kompleksów. Wręcz przeciwnie, jest świadomy własnej wartości i wzbudza powszechny szacunek. Jako wdowiec w sile wieku bierze sobie za żonę najpiękniejszą dziewczynę we wsi, Jagnę.
Boryna prezentuje zatem typowe cechy kojarzone z chłopem – posiada tężyznę fizyczną, nie stroni od alkoholu i urodziwych kobiet, jednocześnie zaś dzięki ciężkiej pracy i szacunku dla ziemi dorabia się pokaźnego majątku. Gospodarz jest również dość pazerny, nie chce przepisać dobytku na dzieci, a także twardo targuje się przy zapisie na młodą żonę sześciu morg ziemi.
Istotną cechą, przejawiającą się w postępowaniu Boryny, jest również jego związek z całą wiejską społecznością. Bycie w gromadzie i wpływ na jej losy są jednymi z najważniejszych potrzeb chłopa. Z tego powodu bohater silnie przeżywa, kiedy nie zostaje zaproszony do rozmów gospodarzy z dziedzicem.
Pomimo życiowego rozsądku w sprawach uczuciowych Boryna kieruje się przede wszystkim popędami. Kiedy ma ochotę, żeni się z młodą, piękną dziewczyną, dla której traci głowę i rozpieszcza ją, kupując kosztowne prezenty. Gdy syn Antek nie zgadza się z jego postępowaniem, w gniewie wyrzuca go z domu. Z kolei odkrycie zdrady Jagny powoduje u Boryny wybuch wściekłości i podpalenie brogu. Jednocześnie jednak Boryna potrafi przemyśleć swoje postępowanie i wyciągnąć odpowiednie wnioski. Po wyrzuceniu Antka pomaga bowiem jego żonie Hance i wnukom.
Najistotniejszym jednak rysem Boryny jako symbolu chłopa jest jego niemal mistyczny związek z ziemią. Tuż przed śmiercią mężczyzna odzyskuje przytomność i udaje się na pole, gdzie umiera siejąc życiodajne ziarno. Jego zgon ma charakter symboliczny, jest niejako powrotem do matki natury.
Bajki należą do najstarszych gatunków literackich wywodząc się ze starożytnej Grecji. Pierwszą znaną bajkę napisał żyjący przed prawie trzema tysiącami lat...
Akcja pod Arsenałem miała miejsce 26 marca 1943 roku w Warszawie. Została ona zaplanowana i przeprowadzona z sukcesem przez Grupy Szturmowe Szarych Szeregów. Chodziło...
Empiryzm to teoria utrzymująca że wiedza pochodzi z doświadczenia zmysłowego. Żyjemy w czasach przesiąkniętych empiryzmem więc nieco trudno zrozumieć nam wyjątkowość...
„Pożegnanie powstańca” jest jedną z dwóch części dyptyku Artura Grottgera których tematyka wiąże się z powstaniem styczniowym. Płótno...
Najwięksi filozofowie pisarze i naukowcy zastanawiali się czy życie ma sens. A jeśli tak co jest tym sensem? Dzięki czemu nasz czas na ziemi nabiera znaczenia i smaku. Co...
Odpowiedź na pytanie o szczęście sierotki Marysi nie jest łatwą. Dziewczynka pokazana jest jako osoba pracująca przy wypasie gęsi. Mała Marysia posiada jedynie swojego...
Człowiek byłby na pewno bardzo nieszczęśliwy gdyby nie towarzyszyły mu zwierzęta! To nasi „bracia mniejsi”. Pomagają nam w pracy zabawiają nas swoimi figlami....
Powstanie świata to wydarzenie które w literaturze jest opisywane przede wszystkim w Biblii oraz Mitologi. Można powiedzieć że znakomita większość późniejszych...
Definicja Agnostycyzm to nazwa poglądu która pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „niepoznawalny”. Osoby wyznające agnostycyzm negują możliwość...