„Chłopów” Władysława Reymonta można nazwać epopeją wsi, ponieważ ukazują drobiazgowy i sugestywny obraz tej warstwy społecznej. Reymont posługując się w dużej mierze realistyczną techniką narracji, stworzył niezwykle prawdziwe dzieło, odzwierciedlające skomplikowaną strukturę wewnętrzną wiejskiej społeczności. Powieść stanowi swoistą analizę wsi i jej wszystkich uwarunkowań: ekonomicznych, społecznych, ale także religijnych. Chłopi jawią się jako warstwa wewnętrznie zróżnicowana, w której obowiązuje określona hierarchia ważności i kanon przestrzeganych zasad.
Autor usytuował wprawdzie świat przedstawiony w konkretnej czasoprzestrzeni: we wsi Lipce pod koniec XIX wieku, jednocześnie jednak zadbał o uniwersalizację przekazu dzieła. W efekcie mamy do czynienia z obrazem chłopstwa europejskiego – ludzi, którzy żyją w ścisłym związku z porządkiem natury. Akcja „Chłopów” toczy się w swoistym bezczasie historycznym, w miejscu, do którego nie docierają na wielką skalę zmiany cywilizacyjne. Co więcej, taka konstrukcja czasoprzestrzeni, a także mitologizacja bohaterów sprawia, że poszczególne postaci przypominają homeryckich herosów.
Głównym bohaterem tej epopei jest chłopska zbiorowość. Reymont świetnie zrekonstruował obowiązujący w wiejskiej społeczności system wartości oparty o szacunek do ziemi, pracy i religii. Jednocześnie pisarz pokazał chłopskie przywary: pazerność, nieufność w stosunku do obcych i zawiść.
O epickości „Chłopów” świadczy również wielowątkowa fabuła, składają się bowiem na nią takie epizody jak miłość Jagny i Antka, los Hanki czy bitwa z dziedzicem o las. Żaden wątek nie ma charakteru dominującego. Co więcej, mamy do czynienia z kompozycją otwartą, nie wiadomo np. co stanie się z Jagusią po wygnaniu. Celem Reymonta jest bowiem pokazanie pewnego wycinka rzeczywistości.
Rozwój nowożytnych miast wiązał się z napływem nowych mieszkańców. Przestrzenie te z racji dostępności pracy mieszkań i innych udogodnień stały się...
Wiek XIX przyniósł ludzkości niesamowity rozwój cywilizacyjny (w porównaniu z poprzednimi epokami). Ludziom wydawało się że przed nimi już tylko dalszy...
Stare przysłowie mówi że „człowiek bez ojczyzny jest jak drzewo bez korzeni”. Niektórzy twierdzą że w dzisiejszych czasach maksyma ta staje się...
Stabilne i spokojne życie jakie państwo Barykowie wiedli w Baku zostało zakłócone przez wybuch I wojny światowej. Wcielenie pana Seweryna do armii było szczególnie...
Bohater powieści Miguela de Cervantesa jest kastylijskim szlachcicem rozmiłowanym w eposach rycerskich. Lektura kolejnych ksiąg wpędza go jednak w obłęd i zatraca on poczucie...
„Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza ukazuje nie tylko piękno litewskiego krajobrazu ale także rozbudowaną zróżnicowaną panoramę ówczesnej szlachty....
Powieść awangardowa to gatunek literacki który narodził się w XX stuleciu. Jego główną cechą było zerwanie z modelem powieści realistycznej a więc odejście...
Po zniszczeniu Troi pragnąłem wrócić do kraju ojczystego Itaki oraz do swych bliskich – żony Penelopy i syna Telemacha. Niestety gniew Posejdona powodował że...
Tolerancja to jedna z cech które są powszechnie cenionymi. Oznacza ona otwartość i zrozumienie innych poglądów. Dopuszczenie ich do głosu jednak nie jest to...
