Antropocentryzm – definicja, charakterystyka
Antropocentryzm to pogląd, który jak sama nazwa wskazuje, głosi, że człowiek powinien znajdować się w centrum, być najważniejszym. Pogląd ten pojawił się w okresie renesansu i w czasie jego trwania był niezwykle popularnym.
Ideę antropocentryzmu opisują cytaty Terencjusza oraz Protagorasa. Pierwszy z nich powiedział: „Człowiekiem jestem i nic co ludzkie nie jest mi obce”, drugi natomiast stwierdził, że „człowiek jest miarą wszechrzeczy”. Obydwa stwierdzenia stały się niezwykle popularnymi w okresie renesansu.
Antropocentryzm zakładał zainteresowanie człowiekiem. Stał on się głównym tematem literatury oraz sztuki. Perspektywa ludzka stała się także istotną w pojmowaniu świata. Idea antropocentryzmu stanowiła przeciwwagę dla teocentryzmu. Odejście od nobilitacji istoty boskiej i skupienia na religijności oraz powiązanej tematyce w sztuce, sprawiło, że tematy twórczości renesansowej powstającej w duchu antropocentryzmu były często skoncentrowane na sprawach codziennych, dotyczących wszystkich aspektów życia ludzkiego. W okresie renesansu pojawiło się wiele rozpraw filozoficznych traktujących o naturze ludzkiej.
Antropocentryzm był kierunkiem, który wpisywał się w ogólną filozofię renesansu i współgrał z myślą humanistyczną. Można także powiedzieć, że pojawienie się wyraźnie zaznaczonego autorstwa dzieł jest potwierdzeniem istnienia tejże filozofii. W wiekach średnich człowiek, który tworzył na chwałę Boga, nie potrzebował uwiecznienia swego nazwiska, w okresie renesansu to podejście uległo zmianie.
Podobne tematy:
- • Renesans
- • Mikołaj Rej
- • Szkoła ateńska, Rafael Santi - opis i interpretacja obrazu
- • Tren X - interpretacja i analiza
- • Tren XIX - interpretacja i analiza
- • Treny Jana Kochanowskiego wyrazem dramatu poety, człowieka i artysty
- • Francesco Petrarca
- • Wzorzec dworzanina na podstawie „Dworzanina polskiego”
- • Krótka rozprawa między trzeba osobami: Panem, Wójtem a Plebanem - opracowanie
- • Giovanni Boccaccio
Losowe tematy
Demitologizacja i deheroizacja w...
„Zdążyć przed Panem Bogiem” Hanny Krall przedstawia powstanie w warszawskim getcie (1943) z punktu widzenia Marka Edelmana jednego z jego przywódców....
Szydercy prześmiewcy parodyści...
Błazen był od wieków figurą niezwykle istotną w kulturze. Podkreślał on chwiejność umowność hierarchii społecznych zmuszając możnych tego świata do pokory....
Dziady cz. IV jako dramat romantyczny...
Czwarta część „Dziadów” Adama Mickiewicza powstawała w latach 1820 – 1821 a więc w okresie początku nowego nurtu ideowego – romantyzmu. Podobnie...
Na czym polega tragizm Edypa?
Bohater tragedii antycznej jest często postacią tragiczną. Tragizm związany jest z tym że bohater staje przed wyborem jednakże bez względu na to jaką decyzję podejmie...
Przyjaciele są jak ciche anioły...
Nietrudno być dobrym przyjacielem gdy wszystko układa się pomyślnie podczas wspólnych zabaw gier czy spędzając beztrosko wolny czas. Prawdziwy przyjaciel powinien...
Bajka Żegoty – interpretacja
Bajka Grockiego opowiedziana przez Żegotę czyli opowieść o ziarnie zawarta została w pierwszej scenie trzeciej części „Dziadów”. Mężczyzna tytułujący...
Edward Munch Krzyk - opis interpretacja...
„Krzyk” Edvarda Muncha należy do najbardziej znanych a także najdroższych obrazów w dziejach sztuki. Uznawany za arcydzieło i czołowe osiągnięcie ekspresjonizmu...
Napisz list do przyjaciela zachęcający...
Drogi Wojtku!Postanowiłem do Ciebie napisać ponieważ zbliżają się wakacje. Mam nadzieję że nie masz jeszcze żadnych planów ponieważ mam dla Ciebie propozycję....
Mitologizacja Tatr i jej funkcja...
Tatry odgrywały szczególną rolę w społeczeństwie polskim przełomu XIX i XX wieku. Wówczas Zakopane zostało odkryte jako miejscowość wypoczynkowa i stało...