Tytułowy bohater dzieła Williama Szekspira przerywa swój pobyt w Wittenberdze, gdzie studiował, by, na wieść o niespodziewanej śmierci ojca, powrócić do Danii. Na rodzinnej ziemi ukazuje mu się zjawa byłego władcy, która wyjawia prawdę o niedawnych wydarzeniach. Na wieść o tym książę postanawia spełnić prośbę ducha i pomścić śmierć rodzica.
Intryga Klaudiusza, kazirodczy związek matki i widzenie z ojcem wywierają olbrzymi wpływ na młodego człowieka. Na zewnątrz sprawia wrażenie osoby szalonej - nie poznaje Poloniusza, snuje się po zamku, często mówi o śmierci. Jednak jego stosunek do pozostałych bohaterów pozwala przypuszczać, iż obłęd stanowi jedynie maskę mającą pomóc mu w wypełnieniu obietnicy złożonej byłemu królowi.
To właśnie zemsta stanowi przekleństwo Hamleta. Obliguje go do niej nie tylko prośba zjawy, ale także szlachetne urodzenie. Zaś jej ciężar przytłacza bohatera, rodząc w nim przekonanie, że nie może zaufać żadnej ze znanych osób. Przez to odsuwa je od siebie, raniąc Ofelię (co doprowadzi do jej śmierci) i budząc niepokój matki.
Tytułowy bohater, zanim wykona obietnicę, pragnie nabrać pewności, iż historia opowiedziana zjawę jest prawdziwa. Zręcznie wykorzystuje w tym celu przybycie trupy aktorskiej, dopisuje kilka wersów do sztuki i prosi, by została ona wystawiona. W trakcie przedstawianego morderstwa Klaudiusz nakazuje przerwać spektakl i wychodzi, co ostatecznie przekonuje Hamleta. Wtedy pojawia się pierwsza okazja spełnienia danego słowa - książę widzi władcę pogrążonego w modlitwie. Rezygnuje jednak z zadania śmiertelnego ciosu, ponieważ nie chce, by uzurpator opuścił ten świat pogodzony z Bogiem.
Być albo nie być to wielkie pytanie / Jest–li w istocie szlachetniejszą rzeczą / Znosić pociski zawistnego losu / Czy też stawiwszy czoło morzu nędzy, / Przez opór wybrnąć z niego? Sen, Śmierć— Umrzeć — zasnąć... - słowa monologu wygłoszonego przez Hamleta odzwierciedlają wybór, jakiego musi on dokonać. „Być” oznacza w tym wypadku dążenie do prawdy bez względu na przeciwności. Ponadto następca tronu, mając na uwadze przestrogi ojca (skazanego na mękę z powodu niepojednania się z Bogiem), pragnie, by kara, jaka spotka Klaudiusza, była bezwzględna.
Pojęcie bohatera tragicznego pojawia się w literaturze antyku. Ściśle związany jest z nim termin fatum, czyli personifikacja złego losu bezwzględnie prowadzącego protagonistę w kierunku nieuchronnej klęski. Ponadto tragizm objawia się także w konieczności wyboru między dwiema równorzędnymi wartościami (np. w „Antygonie” tytułowa bohaterka musi zdecydować, czy pochowa brata, czy będzie postępować zgodnie z prawem; każda decyzja może sprowadzić na nią karę).
Hamlet dokonuje wyboru - decyduje się na „być”. Nie jest to rozstrzygnięcie na miarę bohatera antycznej tragedii (istniały też inne możliwości - np. powrót na studia), lecz ściąga na księcia swego rodzaju przekleństwo. Postanawiając uśmiercić Klaudiusza, naznacza on swoją drogę cierpieniem i bólem, które kroczą wraz z nim. Tragiczny finał dzieła, czyli pojedynek z Laertesem, ugodzenie króla oraz wypicie przez Gertrudę zatrutego wina, stanowi dopełnienie okrutnego losu duńskiego księcia.
Czy Hamlet jest bohaterem tragicznym? Z pewnością odróżnia się od postaci pojawiających się w antycznych tragediach. Dysponuje możliwością wyboru, może uniknąć ostrza losu. Jednak nie robi tego i decyduje się na najtrudniejszą z dróg. Ponadto książę jest postacią złożoną wewnętrznie i rozczarowaną obrazem otaczającego go świata. Dostrzega wszechobecne obłudę, zdradę, nienawiść i cierpienie. Świadomość ta w dużej mierze motywuje jego wybory, doprowadzając ostatecznie do tragedii.
„Pan Cogito a perła” to bardzo interesujący i wieloznaczny wiersz Zbigniewa Herberta. Utwór ma charakter narracyjny. Oto dojrzały już Pan Cogito –...
Geneza „Władca Much” pozostaje najbardziej znaną powieścią brytyjskiego noblisty Williama Goldinga. Książka ukazała się jako jego debiut w 1954 roku. Zyskała...
Streszczenie Rozdział I Główni bohaterowie utworu – Sokole Oko Wilhelm Tell i Wiewiórka byli wytrawnymi odkrywcami interesującymi się zamierzchłą przeszłością....
Psalm 23 znajduje się w biblijnej „Księdze psalmów” i nosi tytuł: „Bóg pasterzem i gospodarzem”. Tytuł utworu wskazuje na jego symboliczne...
Streszczenie Poleander Partobon władca Kybery był wielkim wojownikiem który hołdował nowoczesnym strategiom. Nade wszystko cenił cybernetykę toteż cały jego kraj...
Część I W piątkowe popołudnie w Moskwie na skwerze Patriasze Prudy spotykają się redaktor Michał Aleksandrowicz Berlioz i poeta Iwan Nikołajewicz Ponyriow (Bezdomny)....
„Żal” jest wierszem Józefa Czechowicza napisanym w przededniu II wojny światowej. Możemy wyraźnie zakwalifikować utwór do nurtu znanego jako katastrofizm....
Geneza Od 1831 r. Juliusz Słowacki przebywał na emigracji. Opuścił ojczyznę ze względu na ważną misję dyplomatyczną jaką mu powierzono. Odwiedziwszy Londyn –...
„Kruk i lis” Krasickiego porusza temat pojawiający się również w innych bajkach (np. w „Szczur i kot”). Mianowicie utwór dotyczy zapatrzenia...