Utwór Kazimierza Wierzyńskiego „Jestem jak szampan” pochodzi z roku 1919. Autor (będący ewidentnie podmiotem lirycznym) porównuje się w wierszu do różnych alkoholi:
Jestem, jak szampan lekki, doskonały,
Jak koniak mocny, jak likier soczysty,
Jak miód w szaleństwie słonecznym dostały
I wyskokowy, jak spirytus czysty.
Już w tym wyliczeniu dostrzec można pewien sens. Alkohol to coś, na co poeci powoływali się dość często – w poprzedzającej dwudziestolecie epoce Młodej Polski niezwykle modny był absynt. Jednak Wierzyński nie odwołuje się do trunków, którymi upijali się ponurzy modernistyczni poeci (takich jak absynt). Alkohole, do których porównuje się poeta, nie służą temu, by zapomnieć o jakimś smutku, by nastroić się do ponurych pijackich orgii, organizowanych przez Stanisława Przybyszewskiego. Wierzyński przywołuje napoje, które mają zachęcić do zabawy, do tańca. Słowa takie jak soczysty, czy słoneczny budzą w nas skojarzenia z klimatem śródziemnomorskich, południową radością życia.
Królestwo moje na całym jest świecie
I mój alkohol wszystkie pędzą czasy.
– deklaruje dalej poeta. Dopatrzyć się w tym można odejścia od postawy artysty-kapłana uczyć narodowych. Podmiot liryczny nie uważa się za proroka, zesłanego przez Boga, by służyć ojczyźnie i rodakom. Równie dobrze mógłby urodzić się w innym kraju i w innych czasach i byłby takim samym człowiekiem. Polityka i narodowość nie są czymś, co go definiuje całkowicie.
W tym krótkim tekście Wierzyński porusza szereg istotnych spraw. Przede wszystkim deklaruje, co jest dla niego istotne – a mianowicie radość życia, szczęście, jakie można osiągnąć. Jak pisał autor w innym wierszu życie jest wszystkim(„Manifest szalony”) – i słowa te odnieść można równie dobrze do przesłania omawianego tutaj utworu. Ale tekst ten nie pozostaje wyłącznie deklaracją przywiązania do pewnego stylu życia. Stanowi on również opinię autora o poezji, jakiej pragnie. A nie chce on, by poezja używała wielkich słów, była narzędziem wielkich i idei piewcą wielkich czynów. Poezja, podobnie, jak każdy człowiek, ma być skupiona na szczęściu, jakie oferuje ten świat.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– wyliczenie
„Prawa i obowiązki” to wiersz Tadeusza Różewicza pochodzący z tomu „Nic w płaszczu Prospera” (1963). Pod względem formalnym utwór jest...
Wiersz Konstantego Ildefons Gałczyńskiego zaliczany bywa do najpiękniejszych i najpopularniejszych utworów miłosnych w dziejach polskiej poezji. Jak sam tytuł sugeruje...
Geneza „Chłopcy z Placu Broni” to powieść która była publikowana na łamach gazety „Tanulok Lapja”. Jej pojawienie się było wynikiem prośby...
Poeta żali się że ubrania należące ongiś do Urszulki ciągle przypominają mu o śmierci dziecka - żałosne ubiory … Żalu mi przydajecie”. Przypomina przedmiotom...
„Portret kobiecy” Wisławy Szymborskiej to wiersz w którym autorka jak sam tytuł wskazuje podejmuje próbę stworzenia wizerunku kobiety. Szybko jednak...
„Pierwszy krok w chmurach” to opowiadanie Marka Hłaski. Jego akcja rozgrywa się leniwego sobotniego popołudnia. Trzech znajomych mężczyzn (Gienek Heniek i Maliszewski)...
Geneza „Lolita” to bodaj najsłynniejsza powieść Vladimira Nabokova. Geneza utworu do dzisiaj jest dyskutowana przez badaczy twórczości pisarza. Wielu z...
„Pieśń świętojańska o Sobótce” Jana Kochanowskiego ukazała się razem z cyklem „Pieśni” w 1586 roku już po śmierci autora. Składa się...
Geneza czas i miejsce akcji Powieść ukazała się w roku 1911 wcześniej publikowana była w odcinkach na łamach prasy. Czas akcji przedstawionej w utworze to lata 1884 –...