Utwór Kazimierza Wierzyńskiego „Jestem jak szampan” pochodzi z roku 1919. Autor (będący ewidentnie podmiotem lirycznym) porównuje się w wierszu do różnych alkoholi:
Jestem, jak szampan lekki, doskonały,
Jak koniak mocny, jak likier soczysty,
Jak miód w szaleństwie słonecznym dostały
I wyskokowy, jak spirytus czysty.
Już w tym wyliczeniu dostrzec można pewien sens. Alkohol to coś, na co poeci powoływali się dość często – w poprzedzającej dwudziestolecie epoce Młodej Polski niezwykle modny był absynt. Jednak Wierzyński nie odwołuje się do trunków, którymi upijali się ponurzy modernistyczni poeci (takich jak absynt). Alkohole, do których porównuje się poeta, nie służą temu, by zapomnieć o jakimś smutku, by nastroić się do ponurych pijackich orgii, organizowanych przez Stanisława Przybyszewskiego. Wierzyński przywołuje napoje, które mają zachęcić do zabawy, do tańca. Słowa takie jak soczysty, czy słoneczny budzą w nas skojarzenia z klimatem śródziemnomorskich, południową radością życia.
Królestwo moje na całym jest świecie
I mój alkohol wszystkie pędzą czasy.
– deklaruje dalej poeta. Dopatrzyć się w tym można odejścia od postawy artysty-kapłana uczyć narodowych. Podmiot liryczny nie uważa się za proroka, zesłanego przez Boga, by służyć ojczyźnie i rodakom. Równie dobrze mógłby urodzić się w innym kraju i w innych czasach i byłby takim samym człowiekiem. Polityka i narodowość nie są czymś, co go definiuje całkowicie.
W tym krótkim tekście Wierzyński porusza szereg istotnych spraw. Przede wszystkim deklaruje, co jest dla niego istotne – a mianowicie radość życia, szczęście, jakie można osiągnąć. Jak pisał autor w innym wierszu życie jest wszystkim(„Manifest szalony”) – i słowa te odnieść można równie dobrze do przesłania omawianego tutaj utworu. Ale tekst ten nie pozostaje wyłącznie deklaracją przywiązania do pewnego stylu życia. Stanowi on również opinię autora o poezji, jakiej pragnie. A nie chce on, by poezja używała wielkich słów, była narzędziem wielkich i idei piewcą wielkich czynów. Poezja, podobnie, jak każdy człowiek, ma być skupiona na szczęściu, jakie oferuje ten świat.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– wyliczenie
Napisany przez Jana Andrzeja Morsztyna epigramat „Niestatek Prędzej kto wiatr ” znalazł się w pierwszej księdze zbioru poetyckiego „Lutnia” który...
Streszczenie Żył sobie pewien szewczyk którego nazywano Dratewką. Zajmował się szyciem butów ale zajęcie to nie przynosiło mu zbytnich dochodów. Choć...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
Wiesz Franciszka Karpińskiego „Do Justyny. Tęskność na wiosnę” należy do najbardziej znanych przykładów polskiej XVIII-wiecznej liryki miłosnej. W...
Karol Wojtyła to postać niezwykle istotna dla dziejów świata w XX stuleciu. Trudno rozważać jego ostatnie ćwierćwiecze bez uwzględnienia Jana Pawła II. Zadumani...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Streszczenie Życie Buby nieco różni się od życia jej rówieśniczek. Upływa jej ono na brydżu granym ze znajomymi dziadka oraz na krótkich chwilach...
Streszczenie Przedmowa Polska od niemal pół wieku jest ofiarą okrucieństwa bezwzględnych władców a zarazem krajem zamieszkanym przez ludzi gotowych do największych...
Streszczenie Królestwo Niebieskie porównane jest do człowieka który przekazał służącym majątek przed podróżą. Jednemu dał 5 talentów...