Utwór Kazimierza Wierzyńskiego „Jestem jak szampan” pochodzi z roku 1919. Autor (będący ewidentnie podmiotem lirycznym) porównuje się w wierszu do różnych alkoholi:
Jestem, jak szampan lekki, doskonały,
Jak koniak mocny, jak likier soczysty,
Jak miód w szaleństwie słonecznym dostały
I wyskokowy, jak spirytus czysty.
Już w tym wyliczeniu dostrzec można pewien sens. Alkohol to coś, na co poeci powoływali się dość często – w poprzedzającej dwudziestolecie epoce Młodej Polski niezwykle modny był absynt. Jednak Wierzyński nie odwołuje się do trunków, którymi upijali się ponurzy modernistyczni poeci (takich jak absynt). Alkohole, do których porównuje się poeta, nie służą temu, by zapomnieć o jakimś smutku, by nastroić się do ponurych pijackich orgii, organizowanych przez Stanisława Przybyszewskiego. Wierzyński przywołuje napoje, które mają zachęcić do zabawy, do tańca. Słowa takie jak soczysty, czy słoneczny budzą w nas skojarzenia z klimatem śródziemnomorskich, południową radością życia.
Królestwo moje na całym jest świecie
I mój alkohol wszystkie pędzą czasy.
– deklaruje dalej poeta. Dopatrzyć się w tym można odejścia od postawy artysty-kapłana uczyć narodowych. Podmiot liryczny nie uważa się za proroka, zesłanego przez Boga, by służyć ojczyźnie i rodakom. Równie dobrze mógłby urodzić się w innym kraju i w innych czasach i byłby takim samym człowiekiem. Polityka i narodowość nie są czymś, co go definiuje całkowicie.
W tym krótkim tekście Wierzyński porusza szereg istotnych spraw. Przede wszystkim deklaruje, co jest dla niego istotne – a mianowicie radość życia, szczęście, jakie można osiągnąć. Jak pisał autor w innym wierszu życie jest wszystkim(„Manifest szalony”) – i słowa te odnieść można równie dobrze do przesłania omawianego tutaj utworu. Ale tekst ten nie pozostaje wyłącznie deklaracją przywiązania do pewnego stylu życia. Stanowi on również opinię autora o poezji, jakiej pragnie. A nie chce on, by poezja używała wielkich słów, była narzędziem wielkich i idei piewcą wielkich czynów. Poezja, podobnie, jak każdy człowiek, ma być skupiona na szczęściu, jakie oferuje ten świat.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– wyliczenie
„Zdążyć przed Panem Bogiem” to reportaż Hanny Krall pochodzący z 1977 roku. Jego bohaterem jest Marek Edelman ostatni żyjący przywódca powstania w getcie...
Geneza „Balladyna” została napisana przez Juliusza Słowackiego w czasie jego pobytu w Szwajcarii w roku 1834. Tragedię opublikowano w Paryżu pięć lat później...
Geneza „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” – to pierwsza książka z siedmiotomowego cyklu autorstwa J. K. Rowling o przygodach młodego czarodzieja który...
„Nad wodą wielką i czystą” to jeden z wierszy Adama Mickiewicza który zaliczany jest do tzw. liryków lozańskich. Utwory te powstałe w okresie 1839...
„Weronika postanawia umrzeć” to jedna z najpopularniejszych powieści Paulo Coehlo bestsellerowego pisarza z Brazylii. Wydana została w 1998 roku zaś w roku 2009...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
„Jagnie i wilcy” Ignacego Krasickiego należy do tych bajek w których przesłanie umieszczone jest już na początku utworu natomiast dalsza jego część...
„Dlaczego klasycy” to wiersz Zbigniewa Herberta który stanowi refleksję nad kanonem wartości etycznych oraz sztuką. Poeta dokonuje wyrazistego przeciwstawienia...
Geneza „Pan Wołodyjowski” ukazywał się w latach 1887 - 1888 w warszawskim „Słowie” a z niewielkim opóźnieniem w „Czasie” i „Dzienniku...
