Już sam tytuł wiersza Kazimierza Wierzyńskiego przywodzi nastrój beztroski i radości życia. „Zielono mam w głowie” – tak może mówić człowiek, który nie przejmuje się troskami i problemami, kto pragnie czerpać z życia pełnymi garściami. I faktycznie, w kolejnych wersach poeta przedstawia się właśnie jako ktoś taki. Nie tylko ma zielono w głowie, ale i fiołki w niej kwitną. Twierdzi też, że owe fiołki były na klombach mych myśli sadzone za młodu. Czyli ani edukacja, ani kariera, ani zaszczyty nie były w stanie zagłuszyć tych pierwotnych, dziecięcych skłonności poety. A są to oczywiście skłonności do radości, dowcipu, do życia bez trosk i zachodu. Poeta deklaruje jestem radosną/Wichurą. Co więcej, nie uważa tego za wadę – nie przedstawia się, jako Piotruś Pan, który nie chce i nie potrafi dorosnąć. Nie jest też typem artysty, który uważa, że bycie członkiem bohemy upoważnia do niepoważnego życia. Wręcz przeciwnie – dla niego ten typ postępowania jest niejako pochodną obranej drogi, czymś, czego ludzie od niego oczekują. Poeta zamiast człowiekiem, powinien być wiosną, czytam w podsumowaniu wiersza.
Podmiot liryczny odchodzi więc od romantycznej wizji poety, jako wieszcza, kapłana sztuki i świadomości narodowej. Rolą artysty nie jest służyć wielkim sprawom – jego zadanie, to dawanie ludziom radości i sprawianie, by ich życie było mniej ponure. Tylko tyle – a może aż tyle?
Utwór Kazimierza Wierzyńskiego to wspaniała pochwała życia i witalności. Poeta sławi proste radości – bo przecież „fiołki w głowie” nie oznaczają wyrafinowanych rozkoszy. Jest to też także utwór o charakterze autotematycznym – rozważania poświęcone roli poezji i powinnościom poety.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów abab
– personifikacja (słońca)
– epitet
„Pieśń świętojańska o Sobótce” Jana Kochanowskiego ukazała się razem z cyklem „Pieśni” w 1586 roku już po śmierci autora. Składa się...
Streszczenie „Pieśń nad pieśniami” to dialog pomiędzy Oblubieńcem i Oblubienicą. W pierwszej pieśni wzajemnie zachwycają się oni urodą swego partnera. Ona...
„Pochwała złego o sobie mniemania” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad moralnością. Pod względem formalnym tekst...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Streszczenie Powieść Stefana Żeromskiego „Popioły” miała być w zamierzeniu autora przekrojowym obrazem społeczeństwa polskiego na przełomie XVIII i XIX wieku....
„Albatros” Charlesa Baudelaire’a to wiersz autotematyczny w którym twórca wypowiada się na temat istoty poezji i kondycji samego poety. W tekście...
„Koniec XIX wieku” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to wiersz będący manifestacją młodopolskiego dekadentyzmu i kryzysu kultury europejskiej. Poeta zadaje w nim dramatyczne...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
Streszczenie Tom I Rok 1647 był to dziwny rok w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia. Narrator wspomina niebywale...