„But w butonierce” to bodaj najbardziej znany wiersz, jaki spisał poeta-futurysta Bruno Jasieński. Już po tytule widać sposób, w jaki autor zamierza obchodzić się ze wszelkimi konwencjami. Z jednej strony podkreśla on humor i oryginalność utworu– w końcu brzmieniowe skojarzenie buta i butonierki budzi rozbawienie. Z drugiej wszakże ukazuje anarchiczny, burzycielski charakter tej poezji. Butonierka to część marynarki – ta zaś symbolizuje ułożone, mieszczańskie życie. Artysta natomiast zamierza w ową spokojną egzystencję wprowadzić ferment – ferment twórczy, ale brutalny.
Utwór stanowi pochwałę poetyckiego geniuszu… samego Jasieńskiego. Nie było to zresztą niczym dziwnym, bowiem futuryści chętnie pozowali na geniuszy, za którymi inni muszą zdążać. Była to świadoma strategia artystyczna. Już nie młodzi poeci mieli starać się o łaski krytyków i czytelników – teraz to oni, pełni energii artyści mieli dyktować warunki.
Wiesz nie jest jednak zachwytem nad Jasieńskim, który jest po prostu Jasieńskim. Jasieński to geniusz, bowiem potrafi on wyrazić ducha epoki – a ten duch to futuryzm(nazwa ta przywołana zostaje bezpośrednio). Czym zaś jest ów futuryzm? Nie zostaje to wyrażone wprost, ale czytelnik może się domyślić – to ruch, to energia, to siła. Jasieński opisuje siebie przy pomocy sformułowań kojarzących się z tymi cechami: Teraz jestem słoneczny, siebiepewny i rad.[…] „Stawiam kroki milowe, zamaszyste, jak świat. […] „Bo mnie niesie coś wiecznie, motorycznie i przed.
Z kolei jego krytycy są nieruchomi, stoją w „parkocieniu” i co najwyżej dyskutują o sztuce. Są zniewieściali (meeting panieński), kiedy Jasiński uosabia męskość i siłę. Mogą go co najwyżej próbować dogonić.
W krótkim wierszu Jasieński wyraża to, co charakterystyczne dla futuryzmu. Pochwałę ruchu, czynu i energii – zarazem robi to z urokiem i humorem.
Forma utworu (kilka informacji):
–układ rymów abab
–sformułowania kojarzące się z ruchem, energią (motorycznie)
–neologizmy (parkocień)
–sformułowania z obcych języków (meeting)
„Kazania świętokrzyskie” to zbiór ważny przede wszystkim dla tego że przedstawia on kazania pisane w języku polskim. Rękopis zawierał kazania na poszczególne...
Geneza czas i miejsce akcji Powieść Edwarda Redlińskiego „Konopielka” ukazała się w 1973 roku. Przyniosła ona autorowi wielką popularność a także prestiżową...
Wiersz „Do potomnego” Tadeusza Gajcego to niezwykle liryczny utwór w którym poeta buduje serię profetycznych obrazów. Podmiot próbuje...
Wiersz Juliana Tuwima „Prośba o piosenkę” ma charakter autotematyczny dotyczy twórczości i nadziei jakie wiąże z nią poeta. Utwór ukazał się...
Geneza „Pan Cogito” to jeden z najbardziej znanych tomów poetyckich Zbigniewa Herberta. Został on wydany w 1974 roku. Bohater liryczny – pan Cogito...
Wiersz Antoniego Słonimskiego „Smutno mi Boże” pochodzi z lat dwudziestych XX wieku. Tytuł i treść nawiązują do „Hymnu” Juliusza Słowackiego (znanego...
„Romantyczność” to jedna z najbardziej znanych ballad autorstwa Adama Mickiewicza. Poetycka opowieść dotyka problemu miłości odmiennego postrzegania świata...
„Cebula” to wiersz Wisławy Szymborskiej który przyjmuje formę intelektualnego konceptu. Poetka tworzy efektowne porównanie tytułowego warzywa i człowieka...
„Trzy słowa najdziwniejsze” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad naturą języka i jego relacji z rzeczywistością....