Unikalne i sprawdzone teksty

Życie na poczekaniu – interpretacja i analiza

„Życie na poczekaniu” to wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym autorka sięga po znany topos teatru mundi. Podmiotem lirycznym tekstu jest poetka porównująca siebie do aktorki występującej na scenie. Mamy tu do czynienia z metaforą świata jako teatru i człowieka jako osoby grającej wyznaczoną jej rolę. Główny problem podmiotu polega na tym, że przedstawienie odbywa się tu i teraz, nie ma zatem żadnej możliwości przygotowania czy próby. Świadomość ta działa na poetkę niemal paraliżująco i jest powodem nieustannego lęku oraz frustracji.

Metaforyka tekstu odnosi się do rzeczywistości teatralnej. „Życie na poczekaniu” – to niejako sztuka napisana naprędce, bez zastanowienia. Ludzka egzystencja jest również „przedstawieniem bez próby”, a „ciało bez przymiarki”. Prawa rządzące życiem zostają porównane do elementów składowych dramatu. Są więc akcja, rola, rekwizyty i dekoracje. Podmiot liryczny jest jednak zmuszony do nieustannej improwizacji, ciągle zdarzają się mu drobne niezręczności, potyka się o nieznajome rzeczy, a trema uniemożliwia mu wykonanie roli tak, jakby chciał. Co więcej, nawet nie zna roli, nie ma pojęcia w jakim kierunku rozwinie się akcja.

Ludzki charakter jest jak „płaszcz w biegu dopinany” – nie jest zatem ukształtowany i solidny, ale podlega nieustannym zmianom i korektom. Żadnego czynu i słowa nie można cofnąć, nie da się „przećwiczyć żadnej środy”, ponieważ czas działa na niekorzyść człowieka. Z poczuciem improwizacji i nieprzygotowania kontrastuje realność sceny i rekwizytów. Pomiot ma świadomość, że przedstawienie odbywa się naprawdę i nie będzie żadnej drugiej szansy, by poprawić swój debiut.

Szymborska dostrzega więc paradoksy rządzące ludzką egzystencją. Najbardziej dojmujące w losie człowieka wydaje się zaś to, że jego wybory są nieodwołalne, a skutki każdej decyzji nie do cofnięcia.

Rozwiń więcej

Losowe tematy

Mit o Prometeuszu - streszczenie...

Streszczenie Prometeusz który był jednym z tytanów uznawany jest za stwórcę człowieka. Wykradł kilka iskier z rydwanu słońca i z tego stworzył ludzką...

O książce – interpretacja i...

Wiesz Czesława Miłosza „O książce” pochodzi z 1934 roku. W tym okresie przyszły noblista działał w wileńskiej grupie poetyckiej „Żagary” a jego...

Zbrodnia i kara – opracowanie...

Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....

Antygona Sofokles - opracowanie...

Geneza „Antygona” to antyczna tragedia grecka autorstwa Sofoklesa. Jest jednym z siedmiu zachowanych w całości utworów tego twórcy. Sofokles często...

Piosenka pasterska – interpretacja...

W „Piosence pasterskiej” Czesław Miłosz odwołuje się do toposu arkadii. Wizja krainy szczęśliwości wiecznej wiosny i dostatku od stuleci pojawiała się w...

„Kronika polska” Galla Anonima...

Geneza Według ustaleń historyków literatury (mam tu na myśli przede wszystkim Mariana Plezię) utwór pisany był na zlecenie najpewniej jakiegoś dostojnika...

Nie masz i po drugi raz nie masz...

W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...

Szewcy – opracowanie interpretacja...

Geneza „Szewcy” to ostatni dramat Stanisława Ignacego Witkiewicza. Dzieło powstawało aż przez siedem lat (1927 - 1934) co związane było z rozczarowaniem autora...

Krótka rozprawa między trzeba...

Streszczenie: „Krótka rozprawa...” została wydana przez Reja w 1543 roku w Krakowie pod pseudonimem Ambroży Korczbok Rożek. Jej pełen tytuł to „Krótka...