„Na wieży Babel” to wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym autorka przedstawia reinterpretację biblijnego mitu wieży Babel. Tekst został wyraźnie udramatyzowany, w całości składa się bowiem z dialogów dwojga ludzi. Jednocześnie mamy do czynienia z mini-fabułą, rozmowa kochanków prowadzi bowiem do określonego finału – decyzji o rozstaniu. Dialog mężczyzny i kobiety w wierszu Szymborskiej ma charakter chaotyczny i bezładny. Co więcej, nie służy on komunikacji, ale każda ze stron chce jedynie wyartykułować własne stanowisko.
Pada tu szereg pytań, ale żadne z nich nie znajduje odpowiedzi – ani mężczyzna, ani kobieta nie reagują na uczucia drugiej strony. Wyjątkiem jest jedynie początkowe pytanie „Która godzina?”, do którego odnosi się finałowe zdanie wiersza: „I nie chcę wiedzieć, która to godzina”. Dzięki powtórzeniu tego samego motywu na początku i na końcu wiersza tekst uzyskuje wyrazistą, klamrową budowę. Co więcej, owa klamra niejako bierze w nawias wszystko, co zostało wypowiedziane pomiędzy pytaniem o godzinę i odpowiedzią. Oznacza to, że mamy do czynienia z całkowitym fiaskiem komunikacji na poziomie emocjonalnym. Kochankowie nie rozumieją się na płaszczyźnie uczuć, potrafią jedynie sucho wymieniać między sobą informacje.
Mężczyzna i kobieta wzajemnie zarzucają sobie zdradę, brak zainteresowania i wreszcie dochodzą do wniosku, że należy się rozstać. Ich kłótnię poprzedzają jednak dziwne metafizyczne znaki odsyłające do mitu o wieży Babel – pojawia się burza, wiatr, wieża „ziewa jak lew”, „niebo pęka w stubłysku”, a mężczyzna widzi „kolory sprzed istnienia wzroku”. Są to symptomy świadczące o rychłym runięciu budowli, towarzyszy im zaś niezdolność porozumienia odsyłająca do pomieszania języków budowniczym wieży Babel. Konstrukcja wieży staje się zatem metaforą miłosnego związku. Osiągnięcie pełnej harmonii i szczęścia w relacji z drugim człowiekiem wydaje się celem utopijnym. Ludzie mówią bowiem innymi językami i trudno znaleźć im wspólną płaszczyzną porozumienia.
„Pieśń świętojańska o Sobótce” Jana Kochanowskiego ukazała się razem z cyklem „Pieśni” w 1586 roku już po śmierci autora. Składa się...
Streszczenie „Pieśń nad pieśniami” to dialog pomiędzy Oblubieńcem i Oblubienicą. W pierwszej pieśni wzajemnie zachwycają się oni urodą swego partnera. Ona...
„Pochwała złego o sobie mniemania” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad moralnością. Pod względem formalnym tekst...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Streszczenie Powieść Stefana Żeromskiego „Popioły” miała być w zamierzeniu autora przekrojowym obrazem społeczeństwa polskiego na przełomie XVIII i XIX wieku....
„Albatros” Charlesa Baudelaire’a to wiersz autotematyczny w którym twórca wypowiada się na temat istoty poezji i kondycji samego poety. W tekście...
„Koniec XIX wieku” Kazimierza Przerwy-Tetmajera to wiersz będący manifestacją młodopolskiego dekadentyzmu i kryzysu kultury europejskiej. Poeta zadaje w nim dramatyczne...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
Streszczenie Tom I Rok 1647 był to dziwny rok w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia. Narrator wspomina niebywale...