„Na wieży Babel” to wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym autorka przedstawia reinterpretację biblijnego mitu wieży Babel. Tekst został wyraźnie udramatyzowany, w całości składa się bowiem z dialogów dwojga ludzi. Jednocześnie mamy do czynienia z mini-fabułą, rozmowa kochanków prowadzi bowiem do określonego finału – decyzji o rozstaniu. Dialog mężczyzny i kobiety w wierszu Szymborskiej ma charakter chaotyczny i bezładny. Co więcej, nie służy on komunikacji, ale każda ze stron chce jedynie wyartykułować własne stanowisko.
Pada tu szereg pytań, ale żadne z nich nie znajduje odpowiedzi – ani mężczyzna, ani kobieta nie reagują na uczucia drugiej strony. Wyjątkiem jest jedynie początkowe pytanie „Która godzina?”, do którego odnosi się finałowe zdanie wiersza: „I nie chcę wiedzieć, która to godzina”. Dzięki powtórzeniu tego samego motywu na początku i na końcu wiersza tekst uzyskuje wyrazistą, klamrową budowę. Co więcej, owa klamra niejako bierze w nawias wszystko, co zostało wypowiedziane pomiędzy pytaniem o godzinę i odpowiedzią. Oznacza to, że mamy do czynienia z całkowitym fiaskiem komunikacji na poziomie emocjonalnym. Kochankowie nie rozumieją się na płaszczyźnie uczuć, potrafią jedynie sucho wymieniać między sobą informacje.
Mężczyzna i kobieta wzajemnie zarzucają sobie zdradę, brak zainteresowania i wreszcie dochodzą do wniosku, że należy się rozstać. Ich kłótnię poprzedzają jednak dziwne metafizyczne znaki odsyłające do mitu o wieży Babel – pojawia się burza, wiatr, wieża „ziewa jak lew”, „niebo pęka w stubłysku”, a mężczyzna widzi „kolory sprzed istnienia wzroku”. Są to symptomy świadczące o rychłym runięciu budowli, towarzyszy im zaś niezdolność porozumienia odsyłająca do pomieszania języków budowniczym wieży Babel. Konstrukcja wieży staje się zatem metaforą miłosnego związku. Osiągnięcie pełnej harmonii i szczęścia w relacji z drugim człowiekiem wydaje się celem utopijnym. Ludzie mówią bowiem innymi językami i trudno znaleźć im wspólną płaszczyzną porozumienia.
Leopold Staff opublikował wiersz „Wysokie drzewa” w 1932 roku jako część tomu o takim samym tytule. I wówczas i dzisiaj krytycy zwracali uwagę na swego...
Safona to starożytna poetka grecka która założyła szkołę dla dziewcząt na wyspie Lesbos. Były one jednocześnie czcicielkami Afrodyty czego wyraz można znaleźć...
„Gdy tu mój trup” to wiersz Adama Mickiewicza który zaliczany jest do grupy tzw. liryków lozańskich. Teksty te powstawały najprawdopodobniej...
Powstanie listopadowe zajęło ważne miejsce w twórczości polskich romantyków. Gdy wymarzony czyn zbrojny okazał się przedsięwzięciem nieudanym wielu literatów...
Streszczenie Tylko w milczeniu słowo tylko w ciemności światło tylko w umieraniu życie:na pustym niebiejasny jest lot sokoła. Pieśń o stworzeniu Ea 1. Wojownicy we mgle...
Streszczenie Narcyz był niezwykle przystojnym młodym mężczyzną. Jego uroda stała się powodem dla którego uwielbiały go nimfy. Jednak on nie był zainteresowany...
„Żal” jest wierszem Józefa Czechowicza napisanym w przededniu II wojny światowej. Możemy wyraźnie zakwalifikować utwór do nurtu znanego jako katastrofizm....
Temat relacji damsko-męskich często pojawiał się w twórczości Jana Kochanowskiego. Tytuł fraszki odwołuje się do Anakreonta z Teos starożytnego greckiego poety...
Streszczenie Pciuch Były sobie stworzonka zamieszkujące czas. Nazywano je Pciuch. Ujawniały się tylko jutro albo wczoraj. Wszystkich Pciuchów było 30. Pciuch o numerze...