Geneza
Książka „Pinokio” została napisana przez włoskiego dziennikarza, polityka i powieściopisarza, Carlo Collodiego. Początkowo opublikowano ją w prasie w latach 1881-1882. Nie była to jednak pełna wersja przygód niezwykłego pajacyka, jaką dzisiaj znamy – kończyła się bowiem śmiercią Pinokia, powieszonego przez rozbójników (czyli zawierała pierwsze piętnaście rozdziałów). Skłoniony przez entuzjastyczne przyjęcie swojego dzieła, Collodi rozszerzył przygody Pinokia o dalsze dwadzieścia jeden rozdziałów. Znana nam wersja książeczki ukazała się w roku 1883. Dzisiaj pajacyk należy do najważniejszych i najpopularniejszych postaci literatury dziecięcej – a poświęcona mu powieść przełożona została na 240 języków!
Czas i miejsce akcji
Akcja „Pinokia” toczy się we Włoszech, w niesprecyzowanym czasie – bohaterowie odwiedzają też magiczne krainy, takie jak Zabawkonia. W książce opisane zostają losy tytułowej marionetki od momentu jej wyrzeźbienia z niezwykłego, mówiącego kawałka drewna, aż do przemieniany w żywego chłopca.
Bohaterowie i motywy
Pinokio jest postacią krnąbrną. Od początku sprawia problemy swojemu opiekunowi i twórcy, imieniem Dżepetto. Ten traktuje pajacyka, jak syna i stara się wyprowadzić go na prostą – sprzedaje nawet swoją kurtkę, by jego przybrany syn mógł udać się do szkoły. Gdy zaś Pinokio ginie, mężczyzna wyrusza na jego poszukiwanie i zostaje pożarty przez rybopsa (ostatecznie Pinokio odnajduje ojca w brzuchu wspomnianego potwora i uciekają we trójkę, razem z poznanym tuńczykiem).
Marionetka początkowo nie przejmuje się staraniami Dżepetta – sprzedaje elementarz, by dostać się na przedstawienie cyrkowe, zadaje się też z rzezimieszkami (lisem i kotem). Pinokio zostaje przez nich powieszony, ale ratuje go wróżka o błękitnych włosach. I ona, podobnie jak Dżepetto, stara się wychować niesfornego pajacyka. Niestety, także wróżka ma z nim problemy – ucieka on do krainy Zabawkonia i zamienia się w osła.
Pinokio jest niewielki, ma okrągłą głowę bez uszu i walcowaty brzuch. Zrobiony jest z drewna – na początku książki, na skutek przygody z kominkiem, ogień spala jego nogi. Dżepetto jednak naprawia pajacyka. Kiedy Pinokio kłamie, jego nos wydłuża się. Na końcu książeczki, zostaje zamieniony w żywego chłopca – ma to miejsce wtedy, gdy wróżka upewnia się, że zmienił swoje postępowanie.
Interpetacja
Pinokio opowiada o dojrzewaniu krnąbrnego pajacyka – jest to alegoria (w gruncie rzeczy, książeczka mówi o każdym z nas). Niezwykłe przygody marionetki uczą, że ważna jest miłość bliskich, oraz że kłamstwo nie popłaca, podobnie jak brak nauki. Nieustanna zabawa zmienić może każdego w osła – nawet jeśli nie będziemy mieć ogona i uszu, tak jak Pinokio i jego przyjaciel Knot. Musimy doceniać to, że inni starają się o nasze dobro – tak, jak Dżepetto i wróżka dbali o Pinokia. Warto też pamiętać, iż podstępy nie popłacają – tę z kolei naukę wyciągnąć można z losów oszustów, kota i lisa.
Książka Carlo Collodiego zawiera w sobie nie tylko mnóstwo poczucia humor. Jest również bardzo mądra i głęboka.
Streszczenie Mendel to 67 letni mężczyzna który od niemalże 30 lat prowadzi swój zakład introligatorski w miejscu w którym rozpoczyna się akcja. Staruszek...
Geneza George Orwell napisał „Folwark zwierzęcy” w 1944 roku. Na genezę książki złożyły się doświadczenia pisarza podczas wojny domowej w Hiszpanii oraz...
Dorobek artystyczny Williama Szekspira wciąż cieszy się olbrzymią popularnością. Jego dzieła nadal wystawianie są na deskach teatrów i stanowią źródło...
„Malowany Ptak” pozostaje najsłynniejszą powieścią Jerzego Kosińskiego. Tuż po premierze w 1965 roku książka stała się prawdziwym wydarzeniem literackim...
Geneza „Giaur” to powieść poetycka George’a Byrona która ukazała się w 1813 r. Co ciekawe to pierwszy utwór tego autora o tematyce związanej...
„Oda do młodości” to utwór który stanowi przedstawienie cech klasycznych i romantycznych na zasadzie kontrastów. Dostrzec można krytykę klasycznego...
„Wędrówką życie jest człowieka” to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć że jak żadne inne jego dzieło ten krótki utwór streszcza...
„Dobranoc” jest sonetem Adama Mickiewicza który wszedł cykl utworów napisanych w 1826 r. nazwanych „Sonetami odeskimi” i wydanych równolegle...
Wiersz Juliana Tuwima „Chrystus miasta” może być interpretowany jako wyraz obrzydzenia autora do współczesnego mu miasta z jego patologiami i degeneracją...
