„Wieczór autorski” to zabawny wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym poetka z nutą ironii wypowiada się o losie współczesnych poetów oraz dokonuje swoistej diagnozy kultury współczesnej. Utwór w dużej mierze ma charakter autotematyczny, poetka opowiada bowiem o przebiegu wieczoru autorskiego, na którym prezentuje swoje dzieła. Okazuje się, że niestety zainteresowanie publiczności nie jest duże. Na sali znajduje się zaledwie dwanaście osób – mała ilość efektownych atrakcji, a także niekorzystna aura pogodowa nie wpływają dobrze na frekwencję. Na szczęście niedobory uzupełniają „krewni”.
Poetka obserwuje przybyłych, a w myślach zwraca się do Muzy – opiekunki natchnienia poetyckiego. Apostrofa do Muzy powtarzana w każdej strofie, a także zwrot do Pegaza przywołują literaturę klasyczną – złoty okres artyzmu. Dzięki temu mamy do czynienia z konfrontacją dawnego i współczesnego poety. Ten drugi nie może liczyć na wielkie uznanie wśród czytelników, obecnie ranga sztuki uległa znacznemu obniżeniu. Symbolem kultury współczesnej jest natomiast bokserski mecz. To bokser, a nie poeta, wzbudza zachwyty kobiet, zdobywa liczną publiczność i powszechne uznanie.
Tymczasem literat może jedynie wzywać „końskiego anioła” i liczyć, że jego utwory w najlepszym razie wejdą w kanon lektur szkolnych, wtedy bowiem staną się powszechnie znane. Nawet staruszek podczas wieczoru autorskiego „słodko zasnął” i nie słucha czytanej poezji.
Szymborska w małej scence pokazuje dominujące tendencje współczesnej kultury. Zdecydowaną przewagę zdobywają zjawiska kultury popularnej. Nad duchowym przeżyciem dominuje potrzeba prostej rozrywki. Publiczność oczekuje silnych wrażeń zmysłowych – widoku muskularnych ciał i „Dantejskich scen”. Mamy zatem do czynienia z powszechnym wypaczeniem gustu, którego ofiarą pada prawdziwa sztuka. Poeta w przeciwieństwie do epoki romantycznej, jakiej symbolem są „ciężkie norwidy” nie pełni już roli wieszcza czy przewodnika.
Geneza Książka „Pinokio” została napisana przez włoskiego dziennikarza polityka i powieściopisarza Carlo Collodiego. Początkowo opublikowano ją w prasie w...
„Tren XIX albo sen” łączy wątki cyklu stanowi też jego podsumowanie. Poetę przez niemal całą noc dręczy bezsenność dopiero tuż przed świtem udaje mu się...
Czas i miejsce akcji „Katarynka” to nowela której akcja koncentruje się na ulicy Miodowej która mieści się w Warszawie. Większość wydarzeń dotyczy...
Streszczenie Dawno temu był sobie pewien Mazur – bitny wojak który w niejednej potyczce walczył z wrogiem o Polskę. Stawał do boju z pogańskimi ludami. Z każdej...
Streszczenie Motto: Coraz to z ciebie jako z drzazgi smolnej Wokoło lecą szmaty zapalone Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny Czy to co twoje ma być zatracone? Czy popiół...
Streszczenie „Apokalipsa” św. Jana jest to opis wizji końca świata i Sądu Ostatecznego. Ta wizja zaprezentowana jest z perspektywy jednego z proroków i...
„Wierna rzeka” to powieść Stefana Żeromskiego poświęcona powstaniu styczniowemu (1863). Jednak nie śledzimy bezpośrednio wielkiej polityki czy też najważniejszych...
„Topielec” to wiersz Bolesława Leśmiana pochodzący z 1920 roku. Tytuł sugeruje odniesienie do popularnego w kulturze ludowej motywu „żywego trupa”...
Analiza Utwór rozpoczyna się wyliczeniami oraz wykrzyknieniem podkreślającymi bezradność w sytuacji poruszanej w wierszu. Kolejna strofa stanowi przedstawienie niemocy...