„Wieczór autorski” to zabawny wiersz Wisławy Szymborskiej, w którym poetka z nutą ironii wypowiada się o losie współczesnych poetów oraz dokonuje swoistej diagnozy kultury współczesnej. Utwór w dużej mierze ma charakter autotematyczny, poetka opowiada bowiem o przebiegu wieczoru autorskiego, na którym prezentuje swoje dzieła. Okazuje się, że niestety zainteresowanie publiczności nie jest duże. Na sali znajduje się zaledwie dwanaście osób – mała ilość efektownych atrakcji, a także niekorzystna aura pogodowa nie wpływają dobrze na frekwencję. Na szczęście niedobory uzupełniają „krewni”.
Poetka obserwuje przybyłych, a w myślach zwraca się do Muzy – opiekunki natchnienia poetyckiego. Apostrofa do Muzy powtarzana w każdej strofie, a także zwrot do Pegaza przywołują literaturę klasyczną – złoty okres artyzmu. Dzięki temu mamy do czynienia z konfrontacją dawnego i współczesnego poety. Ten drugi nie może liczyć na wielkie uznanie wśród czytelników, obecnie ranga sztuki uległa znacznemu obniżeniu. Symbolem kultury współczesnej jest natomiast bokserski mecz. To bokser, a nie poeta, wzbudza zachwyty kobiet, zdobywa liczną publiczność i powszechne uznanie.
Tymczasem literat może jedynie wzywać „końskiego anioła” i liczyć, że jego utwory w najlepszym razie wejdą w kanon lektur szkolnych, wtedy bowiem staną się powszechnie znane. Nawet staruszek podczas wieczoru autorskiego „słodko zasnął” i nie słucha czytanej poezji.
Szymborska w małej scence pokazuje dominujące tendencje współczesnej kultury. Zdecydowaną przewagę zdobywają zjawiska kultury popularnej. Nad duchowym przeżyciem dominuje potrzeba prostej rozrywki. Publiczność oczekuje silnych wrażeń zmysłowych – widoku muskularnych ciał i „Dantejskich scen”. Mamy zatem do czynienia z powszechnym wypaczeniem gustu, którego ofiarą pada prawdziwa sztuka. Poeta w przeciwieństwie do epoki romantycznej, jakiej symbolem są „ciężkie norwidy” nie pełni już roli wieszcza czy przewodnika.
„Konopielka” Edwarda Redlińskiego zaczyna się opisem poranka we wsi Taplary. Poznajemy gospodarstwo Kaziuka głównego bohatera. Okazuje się że w nocy krowa...
„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...
Streszczenie Utwór rozpoczyna bezpośredni zwrot do dzieci. Są one nawoływane do pójścia na wzgórze i zmawiania modlitwy za tatę. Podkreślone są zagrożenia...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
„Niebo” Wisławy Szymborskiej to wiersz w którym mamy do czynienia z filozoficzną refleksją nad światem i intelektualnymi kategoriami służącymi do jego...
Geneza Powieść Antoniego Libery „Madame” ukazała się w 1998 roku. Autor wysłał ją na konkurs wydawnictwa Znak jednak pracował nad nią już od kilku lat....
“Książka” to wiersz Zbigniewa Herberta w którym poeta wykorzystuje topos księgi. Księga w tradycji literackiej to oznaka najwyższej tajemnej wiedzy przeznaczonej...
Streszczenie Król Syzyf był władcą Koryntu. Jego życie wolne było od trosk. Sam zamieszkiwał w pięknym pałacu a kraj przez niego rządzony słynął z dostatku....
„Nn próbuje sobie przypomnieć słowa modlitwy” to wiersz Stanisława Barańczaka. NN oznacza „nazwisko nieznane” – skrót taki często...