Scharakteryzuj motyw rozstania i omów jego znaczenie w wybranych utworach literackich

Rozstanie to temat, który jest chętnie podejmowany przez artystów. Kojarzące się z nim emocje, choć zazwyczaj negatywne, są niezwykle silne. Rozstanie to ból, rozstanie to tęsknota, rozstanie to także idealizacja tego, co zostało pozostawione.

Motyw rozstania bywa ujmowany w różnych formach. Najczęściej dotyczy on rozstania z osobami, które się kocha, czy miejscami niezwykle bliskimi sercu. Chcąc pokazać jak ujmowany bywa motyw rozstania, przytoczone zostanę przykłady rozstania z dzieckiem, rozstania z ukochaną osobą czy rozstania z ojczyzną.

Rozstanie z dzieckiem to przeżycie niezwykle trudne, którego tematyka była niejednokrotnie podejmowana w literaturze. Jednym z przykładów literackich rozstań jest historia Demeter i Kory. Bogini Demeter, która postrzegana była jako odpowiedzialna za przyrodę, pewnego dnia pozostawiła swą córkę pod opieką nimf. Bawiąca się Kora zerwała zakazany kwiat. W kilka chwil po tym wydarzeniu przybył Hades, który porwał Korę. Od tego czasu Kora widuje swą matkę jedynie przez część roku. Pozostałe miesiące musi spędzać w Hadesie.

Rozpacz matki po rozstaniu z córką była ogromna. Mimo, że Demeter odzyskała swoją córkę na większość miesięcy w roku, jej cierpienie przeżywa cała przyroda. Wraz z wejściem Kory do Hadesu, przyroda zamiera. Grecy w ten sposób wyjaśniali zmienność pór roku.

Widocznym jest, że rozstanie z dzieckiem to przeżycie niezwykle silne. Demeter to matka cierpiąca, która nie może się pogodzić nawet z chwilową utratą córki. Innym przykładem mitologicznej matki, która rozstaje się z dzieckiem jest Niobe. Jej dzieci zostały zamordowane.

Motyw rozstania z dzieckiem to motyw, który podejmowany był także przez cierpiących po utracie dziecka artystów. Jednym z przykładów są „Treny” Jana Kochanowskiego, które są wyrazem cierpienia po utracie córki.

Kolejnym z przedstawień motywu rozstania jest rozstanie dwóch kochanków. Najsłynniejszą rozdzieloną parą byli „Romeo i Julia”. Dzieci dwóch zwaśnionych rodów, były skazane na bezustanne rozstania. Ich cierpienia skończyły się dopiero po ich śmierci.

Jednak nie tylko para opisana przez Williama Szekspira przeżywała miłosne rozstania. Jedną z najbardziej znanych historii jest opowieść o wiernej Penelopie, która wyczekiwała powrotu Odyseusza. To rozstanie było pełne nie tylko tęsknoty, ale i nadziei na powrót ukochanego. Penelopa to przykład wierności.

Ostatnim z omawianych przykładów rozstania jest rozstanie z ojczyzną. Widoczne jest ono między innymi w „Panu Tadeuszu” Adama Mickiewicza. Kraj jego dzieciństwa wydaje się być arkadią. Idealistyczne przedstawienie wsi to wyraz niezwykłej tęsknoty za ojczyzną. Podobny wyraz miały „Sonety krymskie”, w których rozstanie stało się przyczyną tęsknoty, która jest wręcz niemożliwa do opanowania.

Jak widać, motyw rozstania jest ważnym tematem utworów. Niezależnie od ujęcia, pojawia się on w różnorodnych kontekstach, jednak zawsze pełni on ważną rolę. Jego użycie może pełnić wiele funkcji. W wielu jednak wypadkach, użycie motywu rozstania uświadamia jakie emocje żywił bohater do danej osoby czy miejsca.