Mawia się często, że tym, co najbardziej fascynuje czytelników, są postacie czarnych charakterów. Chyba każdy słyszał opinie w rodzaju „tak, główny bohater może nie jest specjalnie interesujący, ale za to ten zły, to naprawdę pasjonująca figura!”. Tym bardziej warto się zastanowić, jaki cel mają autorzy w kreowania negatywnych bohaterów i w jaki sposób poszczególni artyści próbują ich ukazać.
Chyba najbardziej znanym czarnym charakterem polskiej literatury jest książę Janusz Radziwiłł z „Potopu” Henryka Sienkiewicza. Potężny magnat decyduje się współpracować z królem szwedzkim, przedkładając prywatę nad dobro ojczyzny. Zmusza on podstępem Andrzeja Kmicica, bohatera powieści, do złożenia przysięgi wierności – w ten sposób pociąga szlachcica w zdradziecką działalność. Radziwiłł to manipulator – potrafi wszystko przedstawić w ten sposób, by uchodzić za patriotę. Nie cofa się przed niczym – ani przed porzuceniem króla, ani przed zlecaniem pospolitych morderstw. Radziwiłł przypomina postać z dramatów Williama Szekspira – wydaje mu się, że znajduje się ponad moralnością zwykłych ludzi. Z punktu widzenia Kmicica przypominać może wręcz szatana – tak potężne wydają się sieci jego kłamstw i matactw. Co interesujące, poznajemy Radziwiłła nie jako zdrajcę, a jako bohaterskiego wodza w wojnach z Moskwą. Widać więc, że jest to postać złożona i skomplikowana, chociaż bez wątpienia negatywna.
Interesującym przykładem zbiorowego bohatera negatywnego są replikanty z klasycznej powieści sf Philipa K. Dicka „Czy androidy marzą o elektrycznych owcach”. Replikanty to roboty do złudzenia przypominające człowieka. Jedyną, acz bardzo istotną, różnicą jest ich całkowity brak uczuć i empatii. Androidy Dicka nie są krwiożercze, nie planują zniszczenia planety. Są jednak niezwykle przerażające, bowiem skłaniają nas do zastanowienia, czy my sami nie jesteśmy do nich podobni? Replikanty to niejako odbicia zwykłych ludzi – możemy się przejrzeć w ich postaciach i rozważyć, czy posiadamy zdolność empatii, czy bliżej nam do nieludzkich maszyn.
Bohaterowie negatywni mogą być konstruowani w różny sposób. Czasem przypominają potężne potwory w ludzkich skórach – Janusz Radziwiłł z „Potopu” to niemalże smok, szatan. Zagrożeniem dla bohaterów jest wpadnięcie w jego sidła, pozwolenie, by omotał ich kłamstwami. Ale czarne charaktery mogą być też kreowane zupełnie inaczej. Zagrożeniem dla postaci z powieści Dicka nie jest to, że androidy zaczną ich kontrolować. Zagrożeniem jest to, że mogą oni stać się tak bezduszni, jak replikanty.
Streszczenie Główna bohaterka – Sara – to córka oficera która razem z nim zamieszkuje Indie. Jednakże dziewczynka ma zostać wysłana do Anglii....
„Przeprosiny Boga” Jana Kasprowicza to ludowa ballada pochodząca z ostatniego tomu utworów poety „Mój świat”. Tekst pod względem gatunkowym...
Streszczenie Ballada rozpoczyna się opisem położenia jeziora oraz zwrotem do adresata i zachętą do zobaczenia jeziora. Pojawia się opis jeziora Świteź zarówno...
„Kwiaty zła” Charlesa Baudelaire’a to jedna z najważniejszych książek poetyckich modernizmu która zapoczątkowała również najważniejsze...
„Powrót prokonsula” Zbigniewa Herberta to wiersz którego tematem są moralne rozważania rzymskiego urzędnika. Tekst można również odczytywać...
„Rzadko na moich wargach...” to liryk Jana Kasprowicza zamykający zbiór „Księga ubogich”. Wiersz powstał w okresie I wojny światowej wielkiej...
Streszczenie Orient Express staje się miejscem w którym dzieją się rzeczy niecodzienne. Jadący nim Hercules Poirot znajduje dla siebie miejsce jedynie dzięki kontaktom...
Ogólna charakterystyka Ewangelia według św. Łukasza jest trzecią z czterech nowotestamentowych Ewangelii. Jej autorem jest prawdopodobnie lekarz uczeń apostoła Pawła....
Interpretacja Mit o Dzeusie jest opowieścią o najważniejszym z bogów który władał całym Olimpem. Jest to mit który doskonale oddaje antropomorficzność...