Ferdynand Wspaniały – streszczenie, plan wydarzeń

Streszczenie

Któregoś wtorkowego dnia w letnie popołudnie pies o imieniu Ferdynand postanowił od teraz chodzić na dwóch łapach i ubierać się jak eleganccy panowie. Ferdynand był niezwykle uzdolnionym psem potrafiącym nawet czytać gazety. W celu dokonania zmiany swojego wyglądu udaje się do krawca nazwiskiem Dogg, który popada nad nim w tak duży zachwyt, że za darmo szyje mu garnitur, a także podarowuje koszulę, krawat, buty, a nawet szykowny melonik. Ubrawszy się w tak elegancki strój, Ferdynand postanawia, że dziś nie będzie uganiał się za kotami. Swoim nowym, bardzo gustownym wyglądem budzi też podziw miejscowej kwiaciarki, od której otrzymuje goździk do butonierki i tak przystrojony udaje się na obiad.

Swym pojawieniem się w restauracji „Jak u mamy” robi niesamowitą furorę wśród zaproszonych gości. Jego wyczyny – w okamgnieniu zjada cały talerz kości i wyłapuje w locie podrzucane smakołyki – wzbudzają duże zainteresowanie i skupiają uwagę pozostałych gości. Za wszystkie te smakołyki rachunek postanawia zapłacić niejaki Augustyn Radio, który nie może wprost wyjść z zachwytu nad „wspaniałym panem”. Zaprasza też Ferdynanda do kina po tym, jak okazuje się, że pies ma dziś wolny wieczór. Po tym całym wyczerpującym i pełnym wrażeń dniu zmęczony pies udaje się na spoczynek do hotelu „Pod Wesołym Smokiem”, gdzie przedstawia się portierowi jako Ferdynand Wspaniały. Później zaś staje się powodem licznych skarg gości, którym przeszkadzają wydawane przez niego podczas snu odgłosy i dźwięki.

Dyrektor hotelu – Aleksy Dewon, chcąc przeprosić Ferdynanda za niezapowiedziane wtargnięcie do jego pokoju, pyta go w jaki sposób może mu to zrekompensować. Pies prosi o możliwość skorzystania z windy. Dyrektor wyraża na to zgodę i obaj kilkakrotnie jeżdżą nią w górę i w dół, aż w pewnym momencie Ferdynand zauważa dziwnie wyglądający guzik na samej górze i go naciska. Winda wtedy wraz z psem i dyrektorem niespodziewanie wylatuje w powietrze. Wiatr popycha ją w stronę miejskiego parku, a gołąb Gołębiowski pomaga sprowadzić ją na dół.

Po przybyciu na ziemię Ferdynand wraz z dyrektorem udają się na odbywającą się właśnie nieopodal Wystawę Psów, na której Ferdynand zostaje poproszony o objęcie roli przewodniczącego jury. Na sam koniec wystawy psy przyznają mu tytuł najmilszego zwiedzającego. Ferdynand wraca dorożką do hotelu dość późno i od razu układa się do snu. Padający deszcz jeszcze bardziej go wycisza i sprawia, że nie chce mu się wstać z łóżka przez cały następny tydzień. Gdy wreszcie się przebudza, spożywa wszystkie zaległe posiłki i niepostrzeżenie wymyka się z hotelu, nie zapłaciwszy wcześniej rachunku.

Po całodziennym spacerze przez miasto Ferdynand jest tak zmęczony, że przystaje na propozycję pewnego opryszka, by ułożyć się do snu w wagonie odstawionym na boczny tor. Później jednak wagon ten zostaje przyczepiony do pociągu i rusza w trasę. W tym czasie dwóch opryszków próbuje okraść Ferdynanda. Na szczęście pies nie stracił czujności i oddał złoczyńców w ręce policji.

Po wyjściu z komisariatu Ferdynand spostrzegł jednak, że podczas powstrzymywania złodziei ułamał sobie ząb. Jednocześnie
pewna pani spotkana w parku poleciła mu udanie się do gabinetu doktora Diwro. Również i tutaj pies zjednuje sobie sympatię pozostałych pacjentów, wprawiając ich w dobry humor swymi niezwykłymi popisami i psimi sztuczkami. Po zażyciu środka nasennego Ferdynand budzi się na swojej kanapie u boku swego pana i ma wrażenie jakby wszystko to, co mu się przydarzyło było tylko snem. Tylko złota koronka na zębie świadczą o tym, że przygody jakie spotkały psa, który chciał zostać człowiekiem rzeczywiście miały miejsce.

Plan wydarzeń

1. Ferdynand pragnie zostać człowiekiem i tak też się zachowywać.
2. Wizyta u krawca Dogga.
3. Obiad w restauracji „Jak u mamy”.
4. Popołudnie spędzone z panem Radio.
5. Nocleg w hotelu „Pod Wesołym Smokiem”.
6. Podróż windą w przestworza.
7. Wzięcie udziału w Wystawie Psów.
8. Powrót dorożką do hotelu.
9. Tygodniowy sen.
10. Pochwycenie opryszków w pociągu.
11. Wizyta u dentysty – doktora Diwro.
12. Przebudzenie się na kanapie u boku swego pana.