Biografia
Ludwik Jerzy Kern – polski poeta, dziennikarz i satyryk. Urodził się w Łodzi 29 grudnia 1920 r. Zmarł 29 października 2010 r. w Krakowie. Znany jest przede wszystkim jako autor tekstów piosenek. Tworzył pod następującymi pseudonimami literackimi: Dr Wist, Eljotka, Fra Lodowico Giorgio Cern, H. Olekinaz, Holekinaz, Louis George Cern, Ludwik Jerzy Coeurn, Ludwik Jerzy Życzliwy, Ob. L., Ob. L.J.K., Top.
Poeta był synem Ludwika Kerna i Marii Gertner. Uczęszczał do Liceum Humanistycznego Aleksego Zimowskiego w Łodzi, gdzie zdał maturę.
Jako poeta debiutował w 1938 r. w Ilustrowanym Kurierze Codziennym. W czasie II wojny światowej walczył w kampanii wrześniowej. Po tym zaś jak upadło powstanie warszawskie, przeniósł się do Krakowa, by już od 1947 r. zamieszkać ponownie w Łodzi. Tutaj pracował w Agencji Prasowej „Polpress”, a także na krótko podjął współpracę z „Głosem Robotniczym” oraz pismem „Rózgi biją co tydzień”. Następnie podjął też studia (nie udało mu się ich ukończyć) w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W 1948 r. przeniósł się na stałe do Krakowa.
W latach 1948 – 1982 pracował jako redaktor tygodnika „Przekrój” (był nim aż do momentu przeniesienia redakcji do Warszawy). Do planu przeniesienia redakcji odnosił się z dezaprobatą. W „Przekroju” redagował dział „Rozmaitości”, gdzie publikował swe wiersze (m. in. cykle „Gry i zabawy ludu polskiego”, „Imiona nadwiślańskie”), a także reportaże (z W. Brytanii, Japonii), przekłady literackie i recenzje (te pod pseudonimem „Top”).
Ponadto swoje utwory publikował też m. in. w tygodniku „Świat”, „Płomyku” i „Płomyczku”. Pod koniec życia sporadycznie publikował swe utwory w miesięczniku „Kraków”.
Należał do Związku Zawodowego Dziennikarzy Polskich RP i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; ponadto do Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989 r.).
Jeśli chodzi o życie prywatne, Ludwik Jerzy Kern był dwukrotnie żonaty: z Adela Nowicką (w latach 1942 – 1948) i z Martą Stebnicką (od 1954 r.).
Za swoją twórczość otrzymał wiele wyróżnień i nagród, m. in. Order Uśmiechu, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, a także Medal Polskiej Sekcji IBBY za całokształt twórczości (2007 r.) i Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury (2008 r.).
Przed śmiercią długo i ciężko chorował. Zmarł w szpitalu. Jego pogrzeb odbył się 5 listopada 2010 r. w kościele ss. norbertanek na krakowskim Salwatorze. Pochowano go na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Charakterystyka twórczości
Ludwik Jerzy Kern dał się poznać zwłaszcza jako satyryk i twórca piosenek dla dzieci. Pierwsze utwory satyryczne napisał w 1945 r. i od razu drukowane były w „Szpilkach”. W 2000 r. ukazała się jego książka „Moje abecadłowo”, w której pisarz przedstawił sylwetki przyjaciół i znajomych związanych z „Przekrojem”. Następna jego książka „Pogaduszki” ukazała się w 2002 r.. Zawarte były w niej rozmowy Kerna o „Przekroju” i środowisku literacko – artystycznym Krakowa – m. in. z Tadeuszem Bazylewiczem. Marianem Eile, Jerzym Grohmanem czy Stefanem Kisielewskim.
Kern zajmował się też tłumaczeniami – tłumaczył z języka francuskiego i angielskiego, m. in. książki Roalda Dahla, Uri Orleva, czy twórczość Isaaca Bashevisa Singera oraz Ogdena Nasha.
Był również współautorem autorskich programów satyrycznych nadawanych w telewizji, jak chociażby „Kernalia”, „Trzy tysiące sekund z Ludwikiem Jerzym Kernem”, „Kuchenny walc”, czy „Kwadrans pod psem. Wiersze i piosenki”. W utworach satyrycznych Kern celnie opisywał i wyśmiewał nasz obyczaj, ale nie da się też zaprzeczyć, że z jego wierszy satyrycznych wyziera spora dawka liryki.
Ludwik Jerzy Kern stworzył też teksty do wielu piosenek (np. „W kalendarzu jest taki dzień”, „Lato, lato", „Wojna domowa", „Nie bądź taki szybki Bill", „Cicha woda"), które w swym repertuarze mieli m. in. Mieczysław Fogg, Maria Koterbska, Halina Kunicka, czy Zbigniew Kurtycz. Dodatkowo piosenki te wykorzystywano też w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych („Szatan z siódmej klasy”, 1960; „Wojna domowa”, 1965).
Do najbardziej popularnych utworów dla dzieci Ludwika Jerzego Kerna można zaliczyć książki „Ferdynand Wspaniały” czy „Proszę słonia”, na podstawie których nakręcono znane dobranocki.