Pippi Pończoszanka – streszczenie, plan wydarzeń

Streszczenie

Pippi przenosi się do Willi Śmiesznotki

Na skraju pewnego miasteczka znajdował się stary, zapuszczony ogród. W ogrodzie tym stał sobie stary dom. W domu tym mieszkała Pippi Pończoszanka. Miała ona 9 lat i mieszkała tam zupełnie sama.

Mamusia Pippi zmarła dawno temu, ale dziewczynka czuła, że patrzy na nią z nieba. Tatuś z kolei na trwałe zapisał się w jej pamięci. Był on kapitanem statku, a dziewczynka towarzyszyła mu w rejsach aż do czasu, gdy potężne fale zmiotły go z okrętu. Pippi wierzyła, że przyjazne fale zaniosły go do krainy Murzynów, gdzie został władcą. Później mówiła innym dzieciom, że nie każdy ma tak wspaniałego i wyjątkowego tatusia.

Któregoś dnia Pippi pożegnała marynarzy i wprowadziła się do wspomnianego domu, który kupił kiedyś jej tato. Dziewczynka wzięła ze sobą małą małpkę o imieniu Pan Nilsson oraz skórzaną torbę pełną złotych monet.

Czy mała dziewczynka mogła poradzić sobie zupełnie sama w ogromnym domu? Zwykłe dziecko zapewne miałoby z tym problem, lecz Pippi nie była zwykłym dzieckiem. Może jej wygląda na to nie wskazywał, no bo co szczególnego mogą powiedzieć o dziewczynce włosy koloru marchewkowego, ale Pippi obdarzona została wyjątkową siłą. Zademonstrowała ją np. wtedy, gdy za jedną ze złotych monet kupiła konia, którego później własnoręcznie zaniosła do domu. Koń ten zamieszkał na jej werandzie.

Tuż obok domu należącego do Pippi mieszkała rodzina, która miała dwoje dzieci. Tommy i Annika często zastanawiali się nad tym, czy ktoś wprowadzi się kiedyś do opustoszałego domu, najlepiej ktoś, kto będzie miał dzieci w ich wieku.

Pewnego dnia, gdy Tommy i Annika wrócili z wyjazdu do babci, zobaczyli Pippi. Dziewczynka o marchewkowych włosach splecionych w dwa warkocze, której nosek przypominał kartofel, a zęby imponowały zdrowiem, od razu wzbudziła ich sympatię. Może dlatego, że miała na sobie niebieską sukienkę samodzielnie dosztukowaną czerwonym jedwabiem, dwie pończochy różnego koloru (brązową i czarną) oraz przynajmniej dwukrotnie zbyt wielkie buty – pamiątkę po tatusiu, a może dlatego, że na jej ramieniu spoczywał Pan Nilsson. Niemniej jednak Tommy i Annika od razu popędzili do wielkiego ogrodu, aby poznać nową sąsiadkę.

Pippi wiodła życie zupełnie niewyobrażalne dla zwykłych dzieci. Nikt nie mówił jej, kiedy powinna iść spać, nikt nie zmuszał jej do sprzątania. Sama musiała też przygotowywać sobie jedzenie i to właśnie na naleśniki zaprosiła nowych przyjaciół. Kiedy już się posilili, Pippi zabrała Annikę i Tommy’ego do salonu, gdzie pokazała im liczne i cenne pamiątki z różnych wypraw. Dziewczynka postanowiła obdarować czymś swoich gości. Tommy dostał więc niewielki nożyk, Annika otrzymała zaś ozdobione muszelkami pudełeczko.

Pippi jest poszukiwaczką rzeczy i pwdaje się w bójkę

Nazajutrz Tommy i Annika odwiedzili Pippi wczesnym rankiem. Zastali ją akurat w momencie, gdy rozwałkowywała na podłodze wielki kawał ciasta. Jak oznajmiła – zamierzała piec pierniki i chciała ich upiec około pięciuset.

Następnie Pippi powiedziała nowym przyjaciołom, że jest poszukiwaczką rzeczy, i właśnie nadszedł czas na to, by znaleźć coś ciekawego. Grupka zaczęła swoją zabawę na drodze, gdyż najwięcej cennych przedmiotów znajdowało się wokół domów, przynajmniej tak ustalono.

Najpierw Pippi znalazła jakiegoś mężczyznę leżącego w trawie. Uznała, że jest to jej „znalezisko” i może zabrać go do domu, aby zamknąć go w klatce i karmić trawą. Na szczęście Annika i Tommy w porę odwiedli ją od tego pomysłu. Kolejnym znaleziskiem była pusta puszka, którą zdaniem Pippi można było wykorzystać do przechowywania ciastek.

W pewnym momencie poszukiwania zostały przerwane, gdyż z pobliskiego domu wybiegł chłopiec, którego ścigało pięciu łobuzów. Tommy i Anika wiedzieli, że to banda niejakiego Bengta ścigała Villego. Na szczęście Pippi powstrzymała pięciu niedobrych chłopaków, zupełnie nic nie robiąc sobie z tego, że na jej widok wybuchli oni śmiechem. Już po chwili każdy z nich zawieszony był na gałęzi rosnącej w pobliżu brzozy.

Po krótkiej bójce nasi bohaterowie wrócili do domu. Pippi szybko znalazła sposób, by zrekompensować rodzeństwu nieudaną wyprawę. Doradziła Tommy’emu i Annice, aby poszukali skarbów w okolicznych pniach. Udało im się znaleźć notes i korale. Po wszystkim Pippi poszła spać. Gdy zdejmowała ogromne buty, powiedziała przyjaciołom, że nosi je, ponieważ może kiwać w nich palcami (tak jak robią to w Gwatemali).

Pippi bawi się w berka z policjantami

Wieść o samotnej dziewczynce, która zamieszkała w Willi Śmiesznotce, szybko rozeszła się po okolicy. Sprawą zainteresowali się więc policjanci. Przecież ktoś musiał zapewnić dziewczynce odpowiednią opiekę.

Pewnego dnia, gdy Pippi, Tommy i Annika rozkoszowali się pysznym podwieczorkiem, w Śmiesznotce pojawili się policjanci. Pippi próbowała ich przekonać, że nie potrzebuje całej tej nauki, ale oni nie chcieli słuchać. Dziewczynka postanowiła więc uciec.

Główna bohaterka szybko wyskoczyła na dach, a później przedostała się na gałęzie pobliskich drzew. Kiedy policjanci chcieli powtórzyć jej wyczyn, odsunęła podstawioną przez nich drabinę. Pippi nie była jednak na tyle mściwa, by więzić dwóch mężczyzn na dachu. Po chwili umożliwiła im zejście, a oni, niewiele myśląc, rzucili się na nią, by ją złapać. To był błąd. Pippi wzięła obu funkcjonariuszy i najzwyczajniej w świecie wyniosła ich za ogrodzenie.
Policjanci stwierdzili, że ta interwencja nie miała większego sensu oraz że nikomu nie powiedzą o tym, co spotkało ich w willi.

Resztę popołudnia dzieci spędziły, jeżdżąc na koniu.

Pippi idzie do szkoły

Tommy i Annika często zastanawiali się, jak wyglądałaby szkoła, gdyby chodziła do niej Pippi. Postanowili więc namówić przyjaciółkę, aby dołączyła do ich klasy. Odnieśli sukces tylko dlatego, że Pippi nie wiedziała, jak to jest, kiedy ma się ferie lub wakacje (przecież cały czas była wolna).

Tego dnia główna bohaterka nie wstała zbyt wcześnie, dlatego do szkoły dotarła dopiero o godzinie 10. Kiedy pani wychowawczyni zaprezentowała ją całej klasie, przedstawiła się jako Pippilotta Viktualia Firanella Złotmonetta Pończoszanka, córka kapitana Efraima Pończochy, z przydomkiem Postrach Morza.

Mimo najlepszych chęci Pippi nie mogła zostać w szkole. Nie potrafiła skoncentrować się na temacie lekcji, wciąż opowiadając o swoich wycieczkach i zadając dziwne pytania. Literki przypominały jej egzotyczne zwierzęta, a kwestię ilości pieniędzy wydanych przez Gustawa sprowadziła ona do pytania o to, czy chłopiec umył uszy.

W końcu Pippi musiała opuścić klasę. Pani wychowawczyni, wysłuchawszy jej historii, powiedziała, że któregoś dnia na pewno będzie mogła jeszcze wrócić.

Na pożegnanie Pippi opowiedziała innym uczniom o argentyńskiej szkole, w której prawie zawsze są ferie lub wakacje, a uczniowie zajadają się słodyczami rozpakowywanymi przez nauczycieli.

Pippi siedzi na furtce i łazi po drzewie

Był ciepły sierpniowy dzień. Pippi, Tommy i Annika siedzieli na furtce i objadali się gruszkami. W pewnym momencie dzieci zobaczyły wystraszoną dziewczynkę, która zapytała je o to, czy nie widziały jej tatusia. Odpowiedź była przecząca, ale stała się dla Pippi pretekstem do opowiedzenia historii o Chińczyku, którego uszy były wielkie jak żagle i który miał tak wiele dzieci, że nikt nie potrafił ich policzyć. Najbrzydsze dziecko, chłopiec o imieniu Petter, zmarło, gdyż nie chciało jeść jaskółczych gniazd.

Pippi była naprawdę dobra w opowiadaniu fantastycznych, nieprawdopodobnych historii. Zawsze też dziwiła ją łatwowierność ludzi.
Później dzieci przeniosły się na olbrzymi dąb. W drzewie znajdowała się całkiem przestronna dziupla, toteż mali bohaterowie postanowili, że urządzą tam sobie kryjówkę.

Pippi urządza wycieczkę

Minął jakiś czas. Tommy i Annika mieli akurat wolne w szkole, a Pippi właśnie skończyła szorować podłogę (wylała na nią ogromny gar wody, a później przywiązała szczotki do stóp). Reszta dnia zapowiadała się więc całkiem nudno. Ratunkiem okazał się pomysł zorganizowania wycieczki.

Dzieci opuściły Willę Śmiesznotkę i szły przed siebie, aż dotarły na pastwisko. Dalsza droga zablokowana była przez krowę, ale nadludzko silna Pippi po prostu przestawiła zwierzę. Wędrówka trwała jeszcze chwilę. Dzieci zatrzymały się dopiero na pewnym pagórku, na którym postanowiły spożyć zabrane z domu jedzenie.

Napełniwszy brzuchy, nasi bohaterowie postanowili spędzić czas na radosnej zabawie. Pierwszym pomysłem było nauczenie się latać. Wszelkie próby kończyły się jednak niepowodzeniem - najpewniej z powodu ciężaru zjedzonych naleśników.

W pewnym momencie Pippi zorientowała się, że Pan Nilsson zniknął. Dziewczynka urządziła sobie błotną kąpiel, a później rozpoczęła poszukiwania przyjaciela. Dzieci postanowiły się rozdzielić, aby zwiększyć swoje szanse. Po chwili okazało się jednak, że Tommy zamiast małpki znalazł byka, naprawdę groźnego byka. Z tarapatów uratowała go Pippi, która złapała zwierzę za rogi, usiadła na nim i rozpoczęła szaloną jazdę. W końcu zmęczony byk padł na ziemię.

Kilka minut później znalazł się Pan Nilsson, który najzwyczajniej w świecie siedział na jednym z drzew.

Po pełnym przygód dniu dzieci wracały do domu w doskonałych nastrojach.

Pippi idzie do cyrku

Do miasteczka przyjechał cyrk. Tommy i Annika wzięli od tatusia kilka koron, aby móc kupić bilety, i od razu popędzili do Pippi. Dziewczynka, wysłuchawszy wyjaśnień przyjaciół (nie wiedziała, czym jest cyrk), wzięła kilka złotych monet i poszła wraz z nimi.

Tommy i Annika mogli oszczędzić swoje korony, gdyż jedna moneta Pippi wystarczyła, aby cała trójka otrzymała miejsca w pierwszym rzędzie.

Po chwili zaczęło się przedstawienie. W pewnym momencie jeden z koni podjechał zbyt blisko Anniki, więc Pippi po prostu go przesunęła. Następnie dziewczynka dołączyła do jadącej na czarnym wierzchowcu Miss Carmensity, krzycząc, że też chce się bawić. Tego było zbyt wiele - dyrekcja postanowiła pozbyć się uciążliwej dziewczynki. Dwóch mężczyzn nie podołało jednak zadaniu wyprowadzenia Pippi z namiotu, toteż główna bohaterka została dokładnie tam, gdzie siedziała.

Następnym punktem programu był występ Miss Elwiry, akrobatki i córki dyrektora. Widząc chodzącą po linach kobietę, Pippi prędko do niej dołączyła, wykazując się wielkimi zdolnościami. Znowu na nic zdały się próby uspokojenia jej, które podjął dyrektor.

Po chwili na scenę wszedł Adolf, najsilniejszy człowiek świata. W czasie pokazu powiedziano, że ten, kto go pokona, otrzyma 100 koron. Uczyniła to, rzecz jasna Pippi, która nie wzięła jednak banknotu, twierdząc, że cyrk ją nudzi.

Pippi usiadła w swoim fotelu i zasnęła. Odbyło się jeszcze wiele występów, ale żaden z nich nie był lepszy od tych zaprezentowanych przez główną bohaterkę.

Pippi nachodzą złodzieje

Pewnego wieczoru obok Willi Śmiesznotki kręcili się dwaj włóczędzy. Jeden z nich zapukał do drzwi, aby zapytać mieszkankę, czy jest sama w domu. Pippi odpowiedziała, że jest z nią jeszcze Pan Nilsson. Włamywacze postanowili więc poczekać, aż Pan Nilsson zaśnie (nie wiedzieli, że jest to małpka), tym bardziej że widzieli Pippi w czasie liczenia kosztowności.

Światła w domu Pippi paliły się bardzo długo, a to dlatego, że dziewczynka postanowiła potańczyć trochę polkę. Kiedy lampy w końcu zgasły, złodzieje przystąpili do działania.

Wszedłszy do domu, Blom i Dunder Karlsson zobaczyli śpiącą Pippi. Zaczęli więc zastanawiać się nad tym, gdzie jest Nilsson. Wtedy dziewczynka powiedziała, że małpka ma na imię Pan Nilsson. Ta wiadomość uspokoiła włamywaczy. Jeden z nich szarpnął nią i zapytał, gdzie znajdują się jej skarby. Pippi posłusznie wskazała właściwe miejsce.

Gdy Blom i Dunder Karlsson chcieli zabrać torbę i opuścić willę, Pippi złapała ich i posadziła na szafie. Obaj mężczyźni byli bardzo zdziwieni, ale torba wypełniona złotymi monetami dodała im odwagi. Na ich nieszczęście kolejny atak okazał się jeszcze większym niepowodzeniem. Pippi związała ich i położyła na podłodze. Wtedy obaj zaczęli płakać.

Głównej bohaterce zrobiło się trochę żal obu włamywaczy. Dlatego zapytała ich, czy potrafią tańczyć polkę. Kiedy odpowiedzieli twierdząco, zaprosiła ich do zabawy. Blom grał na grzebieniu, a Dunder Karlsson tańczył z Pippi. Około 3 w nocy wszyscy poczuli zmęczenie, toteż Pippi przygotowała poczęstunek, a na pożegnanie dała obu mężczyznom po jednej złotej monecie.

Pippi na proszonym podwieczorku

Pewnego dnia mama Tommy’ego i Anniki zorganizowała małe przyjęcie, na które zaproszonych zostało kilka sąsiadek. Dla spokoju pani Settergren pozwoliła dzieciom zaprosić Pippi. Była przekonana, że cała trójka będzie się grzecznie bawić.

Główna bohaterka długo opierała się namowom przyjaciół, ale ostatecznie ustąpiła. Zanim jednak poszła do sąsiadów, musiała poświęcić nieco czasu na to, by odpowiednio się ubrać oraz zrobić makijaż (pomalowała usta, a brwi poczerniła sadzą).

Wizyta dziewczynki u Settergrenów okazała się wielką katastrofą. Najpierw Pippi wzięła garść ciastek, wlała całą śmietankę do swojej kawy oraz wrzuciła do filiżanki aż 5 kostek cukru. Prawdziwa tragedia miała miejsce, gdy dziewczynka zobaczyła tort. Planowała zjeść tylko jedną wisienkę, ale wpadła całą twarzą w lepką i słodką masę. Nie było wyjścia - Pippi zjadła wszystko, używając łopatki.

Tego było zbyt wiele - pani Settergren zaprowadziła Pippi do pokoju Tommy’ego i Anniki. Nie pomogło to jednak na długo. Gdy dziewczynka usłyszała, że panie rozmawiają o służących, od razu popędziła do stołu i zaczęła opowiadać o Malin, służącej babci Pippi. Pani Settergren miała tego serdecznie dość i poprosiła, aby dziewczynka wyszła i nie pokazywała się więcej w jej domu.

Pippi przeprosiła więc za swoje zachowanie, po czym opuściła dom, nie przestając jednak mówić o Malin.

Pippi ocala życie dwojga dzieci

Pippi spędzała czas samotnie, gdyż Tommy i Annika zostali zaproszeni na herbatkę. Dziewczynce szybko znudziło się przeglądanie pamiątek z wycieczek, więc postanowiła wyruszyć na konną przejażdżkę.

W centrum niewielkiego miasteczka stał wysoki budynek, który mieszkańcy nazywali „Drapaczem Chmur”. Akurat w czasie przejażdżki Pippi wybuchł w nim pożar, a w środku ogromnego domu wciąż przebywało dwoje dzieci. Główna bohaterka od razu ruszyła z pomocą.

Dzięki wsparciu Pana Nilssona Pippi zdołała stworzyć pomost łączący drzewo z oknem „Drapacza Chmur”. Następnie całkiem swobodnie stąpając po desce, przedostała się do środka budynku i wyprowadziła z niego dwóch chłopców. Teraz musiała tylko pomóc im dostać się na ziemię, co uczyniła, używając wytrzymałej liny.

Kiedy Pippi zeszła z drzewa, tłum zaczął wiwatować na jej cześć.

Pippi obchodzi urodziny

Pewnego dnia Tommy i Annika otrzymali dość niestarannie napisane listy. Okazało się, że wysłała je Pippi, która chciała zaprosić przyjaciół na urodziny. Dzieci od razu rozbiły skarbonki i wyruszyły na poszukiwanie stosownego prezentu.

Już niebawem do Willi Śmiesznotki zmierzały dwie postacie, które niosły jakiś przedmiot owinięty zielonym papierem. Pippi bardzo się ucieszyła, gdy otwarła podarunek. Okazało się, że dostała wspaniałą pozytywkę. Jako że nie chciała być dłużna swoim gościom, wręczyła im flecik z kości słoniowej (dla Tommy’ego) i broszkę w kształcie motyla (dla Anniki).

Przyszedł czas na poczęstunek (w przyjęciu uczestniczyli także Pan Nilsson oraz koń), a później na szaloną zabawę. Kiedy „Nie dotykać podłogi” było już trochę nudne, Pippi postanowiła zaprowadzić przyjaciół na strych, gdzie duchy (nie takie znowu groźne duchy) grały w kręgle swoimi głowami.

Na strychu nie było jednak żadnych zjaw, a nieco strachu napędził dzieciom pisk jakiegoś ptaka, najprawdopodobniej sowy. Bohaterom udało się za to znaleźć lornetkę, kilka książek, szpadę, trzy pistolety i woreczek złotych monet.

Wkrótce po Tommy’ego i Annikę przyszedł tato. Pippi odprowadziła przyjaciół na werandę i pożegnała ich słowami: Ja zostanę piratem, gdy dorosnę! A wy?

Plan wydarzeń

1. Pippi wprowadza się do Willi Śmiesznotki.
2. Krótki opis historii dziewczynki.
3. Główna bohaterka poznaje nowych przyjaciół - Tommy’ego i Annikę.
4. Kulinarne przygody - smażenie naleśników i pieczenie pierników.
5. Bohaterowie zostają „poszukiwaczami rzeczy”.
6. Pippi rozprawia się z bandą Bengta.
7. Powrót do domu.
8. Wizyta policjantów, którzy chcą zabrać Pippi do domu dziecka.
9. Dziewczynka zawstydza funkcjonariuszy.
10. Pippi wybiera się do szkoły.
11. Rezygnacja z nauki i opowieść o argentyńskiej szkole.
12. Zabawa na furtce.
13. Opowieść o wielkouchym Chińczyku.
14. Dziupla w dębie staje się kryjówką dzieci.
15. Pippi organizuje wycieczkę i odnajduje zaginionego Pana Nillsona, pokonawszy wcześniej byka.
16. Wyprawa do cyrku, w czasie której Pippi obnaża niedoskonałości występujących.
17. Wieczór, w czasie którego Willa Śmiesznotka omal nie została obrabowana.
18. Włamywacze tańczą z Pippi polkę.
19. Pippi z wizytą u państwa Settergrenów.
20. Mama Tommy’ego i Anniki nie może znieść zachowania dziewczynki i ją wyprasza.
21. Tytułowa bohaterka ratuje dwoje dzieci z płonącego domu.
22. Urodziny Pippi.
23. Prezenty.
24. Poczęstunek.
25. Zabawa na strychu.
26. Główni bohaterowie żegnają się ze sobą. Pippi informuje, że zostanie piratem.