„Prawiek i inne czasy” opowiada historię trzech pokoleń mieszkańców tytułowego miejsca (podkielecka wieś). Rozpoczyna się ona przed I wojną światową, a kończy w latach osiemdziesiątych.
Centralną postacią utworu jest Misia. Na początku książki jest zaledwie nienarodzonym dzieckiem – jej matka (Genowefa) zostaje sama z młynem, ponieważ maż dostał wezwanie do wojska. Z trudem radzi sobie do 1919 roku, kiedy ten powraca. W tym czasie niemal wdaje się w romans z młodym żydowskim robotnikiem i pomaga miejscowej prostytutce Kłosce, która coraz bardziej stacza się w obłęd.
Ojciec (Michał) jest bardzo przywiązany do Misi – ze smutkiem spostrzega więc, że córka dorasta. Zakochuje się w Pawle Boskim i wychodzi za niego za mąż. Rodzi im się dziecko.
Michał ma też drugiego potomka – jest nim kaleki Izydor. Postrzega on świat inaczej, niż ludzie zdrowi. Wszyscy oczekują, że szybko umrze, jednak chłopak w przedziwny sposób trzyma się życia.
Ważną postacią powieści jest też dziedzic, który nie potrafi poradzić sobie z własną duszą. Nie pomagają mu wyprawy zagraniczne i płomienne romanse.
Narracja powieści jest podzielona na niewielkie, zazębiające się ze sobą fragmenty (czasy). Dlatego utwór nie posiada jasnej fabuły, przysłowiowego opisu przejścia jednej postaci z punktu A do punktu B. Dzieje poszczególnych bohaterów, które poznajemy, są równie ważne, jak opisy przedmiotów lub miejsc. Bowiem i ludzie i przedmioty tworzą mityczną przestrzeń, jaką jest Prawiek. Nie wszystkie postacie są zresztą realistyczne – przez pewien czas obserwujemy świat z punktu widzenia anioła lub topielca i poznajemy ich historie. Misia, która na początku powieści jeszcze się nie narodziła, pod jej koniec jest już kobietą wiekową.
Plan wydarzeń:
1. Michał idzie do wojska.
2. Niedoszły romans.
3. Historia Kłoski.
4. Narodziny Misi.
5. Powrót Michała.
6. Misia dorasta.
7. Ślub Misi.
8. Zagraniczne perypetie dziedzica.
9. Starość Misi.