Kazimierz Moczarski, żołnierz AK, został aresztowany przez władze komunistyczne. Te, by dodatkowo go upokorzyć, osadziły go w jednej celi z Jurgenem Stroopem. Stroop był oficerem Waffen SS (oddziałów wojskowych SS) – formacji słynącej z brutalności i fanatycznego oddania zbrodniczym ideałom narodowego socjalizmu (hitleryzmu). Odpowiadał on za pacyfikację powstania w warszawskim getcie (1943). Moczarski wykorzystał osadzenie, by odbyć rozmowy ze Stroopem – później spisał je, tworząc rodzaj biografii oficera.
Poznajemy więc opowieści przyszłego zbrodniarza o jego życiu. Urodził się w 1895 w Detmoldzie. Ojciec-policjant nauczył go życia w kulcie władzy – tylko ona miała mieć rację. Stroop był człowiekiem niespecjalnie wykształconym, pracował jako urzędnik. W czasie pierwszej wojny światowej służył na froncie, został nawet ranny. Przeżycia frontowe wzmocniły fanatyczny nacjonalizm Stroopa – aczkolwiek nie miał on zbyt dużego pojęcia o kulturze niemieckiej, którą uważał za najlepszą na świecie. W 1932 roku związał się z ruchem nacjonalistycznym, później zaś wstąpił do SS – elitarnej organizacji hitlerowskiej. Jej przywódcą był Heinrich Himmler, obiekt uwielbienia ze strony Stroopa.
Posłuszeństwo wobec władzy i niemiecki szowinizm sprawiły, że Stroop łatwo przyjął rasistowskie ideały nazizmu. Uznawał, iż Żydzi nie są ludźmi i „tylko silni są godni uwielbienia”. Stroop wierzył bez zastrzeżeń w najbardziej chore pomysł propagandystów Hitlera – na przykład szanował Jezusa, ale uznawał go za syna germańskiego wojownika. Oczywiście ideały chrześcijaństwa były mu jak najbardziej obce. Dla podkreślenia swojej germańskości zmienił imię – z Józef na Jurgen. Co ciekawe, kult siły był u Stroopa tak rozwinięty, że oferował Moczarskiemu lepsze miejsce w celi – gdyż ten, jako Polak, miał należeć do słowiańskiej „rasy Panów”, która wygrała wojnę.
Gdy wybuchła II wojna światowa Stroop został skierowany na Ukrainę. Zwierzchnicy cenili jego zdolności organizacyjne, więc w 1943 roku skierowano go do pacyfikacji powstania w getcie warszawskim. Stroop podszedł do zadania systematycznie – z urzędniczą sprawnością dowodził mordowaniem Żydów. Nie miał z tego powodu wyrzutów sumienia, gdyż uważał Żydów za szkodników, niegodnych miana ludzi.
Po zniszczeniu getta Stroop został oddelegowany do Grecji. Popełnił tam dalsze zbrodnie, tym razem na amerykańskich spadochroniarzach. Po wojnie schwytany, nie czuł się winny – tłumaczył, jak wielu nazistów, że po prostu wykonywał rozkazy. Został stracony w 1952 roku.
Plan wydarzeń:
1. Moczarski w więzieniu wysłuchuje historii Stroopa.
2. Młodość Stoopa w Księstwie Lippe.
3. I wojna światowa.
4. Umacnianie się szowinizmu Stroopa.
5. Stroop w SS.
6. II wojna światowa.
7. Pacyfikacja getta.
8. Zbrodnie w Grecji.
9. Osadzenie w więzieniu i egzekucja.