Twórczość księdza Jana Twardowskiego jest czymś wyjątkowym w polskiej kulturze. To zapewne jedyny współczesny poeta, z którego twórczością zetknął się chyba każdy nasz rodak. Jego zdanie „śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą” przywoływane bywa w niezliczonych sytuacjach – zarówno na pogrzebach, jak i na ślubach. Twórczość księdza Twardowskiego przemawia tak samo do prostych ludzi, jak i do profesorów uniwersyteckich –chociaż ci ostatni czasem kryją się z czytaniem jego wierszy, twierdząc, że bywają banalne i za mało w nich filozofii. Inni z kolei zwracają uwagę, że prawdziwy filozof potrafi przemówić zarówno do osoby wykształconej, jak i do dziecka – właśnie tak jak nasz autor.
Jan Twardowski urodził się w Warszawie w 1915 roku. Wychował się wśród swoich trzech sióstr. Już w czasie nauki w szkole wykazywał zainteresowania literaturą – współpracował wówczas z „Kuźnią młodych”, czasopismem dla młodzieży. Tuż po maturze opublikował pierwszy tomik wierszy, „Powrót Andersena” (1937).
Studia polonistyczne Jana Twardowskiego przerwała wojna – ukończył je dopiero w 1947 roku. Konflikt z lat 1939–1945 wpłynął silnie na młodego człowieka. Uczestniczył on w powstaniu warszawskim i działał w Armii Krajowej – te wszystkie trudne przeżycia spowodowały, że postanowił zostać księdzem. Święcenia przyjął w 1948 roku. Nowa, komunistyczna władza nie traktowała dobrze księży – życie w stanie kapłańskim wymagało wielu wyrzeczeń, a jako poeta Twardowski zmagać się musiał z cenzurą.
Nasz bohater oczywiście nie ograniczał się do pisania. Przez niemal całe dorosłe życie prowadził aktywną działalność duszpasterską i pedagogiczną. Równą popularnością cieszyły się jego wykłady w seminarium i kazania dla dzieci – kolejny dowód na to, że Jan Twardowski potrafił równie dobrze zrozumieć zarówno dylematy przyszłych księży, jak i problemy młodzieży szkolnej.
Poezja księdza Twardowskiego jest prosta formalnie. Nasz autor nie należał z pewnością do pisarzy, którzy uwielbiają eksperymenty literackie. Siła jego twórczości leżała w jej prostocie. Ksiądz Twardowski jak chyba nikt inny potrafił mówić jasno i bezpośrednio o sprawach skomplikowanych – relacji człowieka z Bogiem, przemijaniu i śmierci. Ale jego dzieła nie są pesymistyczne. Oprócz głębokiej refleksji czytelnik znajdzie w nich też radość z piękna świata i zachwyt nad przyrodą.
Ksiądz-poeta zmarł w 2006 roku i został pochowany w podziemiach Świątyni Opatrzności Bożej. Na jego pogrzebie zebrały się tłumy przyjaciół i czytelników, wdzięcznych za słowa pociechy, jakie znaleźli w jego wierszach.