„Trochę plotek o świętych” to wiersz Jana Twardowskiego. Już jego tytuł jest bardzo wymowny – z jednej strony dowiadujemy się, czemu poświęcony jest utwór (rozważaniom o świętych), z drugiej jednak widzimy, że podejście księdza-poety nie należy do zwyczajnych. Świętych kojarzymy ze wspaniałymi obrazami, złoconymi ołtarzami i opowieściami o cudach, jakich dokonali za życia. Tymczasem plotkować można o sąsiadach albo kolegach! Tytuł wydaje się więc bardzo oryginalny – ale doskonale wyjaśnia podejście księdza Twardowskiego.
Nasz poeta wyjaśnia bowiem, że święci to zwyczajni ludzie, a nie żadne gąsienice dziwaczki. Ich życie przypomina nasze – na przykład na przystankach marznąc przestępują z nogi na nogę. Na czym więc polega ich wyjątkowość? Święci charakteryzują się cechami, które łatwo przeoczyć, a które czynią ich osobami niezwykłymi.
Oczywiście ich wiara jest gorąca – ale nie przychodzi im ona łatwo. Nawet święci mają chwile zwątpienia. Ale, jak dowodzi ksiądz Twardowski, świętość polega nie na tym, że się nie wątpi, tylko na tym, że się potrafi wytrwać mimo przeciwności. Niekiedy nie potrafią się modlić ale modlą się zawsze.
Święci stale spieszą się kochać – w tym fragmencie zauważyć można odniesienie do najsłynniejszych słów księdza Twardowskiego: spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą. Zależy im na ludziach, cenią przyjaciół i są im wierni. Jednocześnie świeci nie są próżni, nie wykorzystują swojej religijności do zdobywani poklasku i popularności. Potrafią dostrzec, że świat jest skomplikowany i musi się zmieniać – i nie chcą od tego świata uciekać. Można powiedzieć, że święci to tacy ludzie jak my, tylko trochę lepsi!
Gorąca miłość do Boga nie musi kończyć się męczeństwem jak w dawnych czasach, przekonuje ksiądz Twardowski. Jednak umożliwia ona spokojne przyjęcie śmierci, gdy nadchodzi. Święci pozostają w naszej pamięci, bowiem potrafią umierać i nie odchodzić. Najważniejszą myśl Twardowskiego, chociaż niewypowiedzianą bezpośrednio, ujmują słowa Jana Pawła II – każdy z nas jest powołany do świętości.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały
– wyliczenie
– paradoksy (np. potrafią umierać i nie ochodzić)
„Dusiołek” należy do najbardziej znanych wierszy Bolesława Leśmian. Polski poeta wskrzesza w nim świat ludowych legend i podań. Czytelnik zostaje już na początku...
„Dżuma” to najsłynniejsza powieść Alberta Camusa. Jej głównym bohatera a także narratorem (co okazuje się pod koniec dzieła) jest lekarz Bernard Rieux....
Streszczenie Dziwny dom Na ulicy Wierzbowej 13 stał blok który miał 13 pięter. Raz przyszedł do niego listonosz który miał listy polecone dla mieszkańców...
Wiersz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Nike” pochodzi z 1926 roku. Był to okres fascynacji autorki japońską poezją haiku – i właśnie takim polskim...
„Biblia królowej Zofii” zwana inaczej „Biblią Szaroszpatacką” to jeden z ważniejszych zabytków istotny nie tylko z powodów religijnych...
„Marność” Daniela Naborowskiego to krótka licząca zaledwie 10 wersów fraszka która podejmuje tematykę refleksyjno – filozoficzną....
Streszczenie Hej wysoko ci u nas technika stanęła wysoko... Pan młody posiadał leżące pod lasem laboratorium dwa reaktory oraz zakład chemicznej syntezy. Z kolei majątek...
Streszczenie „Balladyna” Słowackiego poprzedzona została listem dedykacyjnym który autor zaadresował do Zygmunta Krasińskiego. Nadawca przytacza zasłyszaną...
Geneza czas i miejsce akcji Opowieść o losach sierotki oraz krasnoludków rozgrywa się w kilku miejscach. Pierwszym z nich jest zamek krasnali który zamieszkują...
