„Trochę plotek o świętych” to wiersz Jana Twardowskiego. Już jego tytuł jest bardzo wymowny – z jednej strony dowiadujemy się, czemu poświęcony jest utwór (rozważaniom o świętych), z drugiej jednak widzimy, że podejście księdza-poety nie należy do zwyczajnych. Świętych kojarzymy ze wspaniałymi obrazami, złoconymi ołtarzami i opowieściami o cudach, jakich dokonali za życia. Tymczasem plotkować można o sąsiadach albo kolegach! Tytuł wydaje się więc bardzo oryginalny – ale doskonale wyjaśnia podejście księdza Twardowskiego.
Nasz poeta wyjaśnia bowiem, że święci to zwyczajni ludzie, a nie żadne gąsienice dziwaczki. Ich życie przypomina nasze – na przykład na przystankach marznąc przestępują z nogi na nogę. Na czym więc polega ich wyjątkowość? Święci charakteryzują się cechami, które łatwo przeoczyć, a które czynią ich osobami niezwykłymi.
Oczywiście ich wiara jest gorąca – ale nie przychodzi im ona łatwo. Nawet święci mają chwile zwątpienia. Ale, jak dowodzi ksiądz Twardowski, świętość polega nie na tym, że się nie wątpi, tylko na tym, że się potrafi wytrwać mimo przeciwności. Niekiedy nie potrafią się modlić ale modlą się zawsze.
Święci stale spieszą się kochać – w tym fragmencie zauważyć można odniesienie do najsłynniejszych słów księdza Twardowskiego: spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą. Zależy im na ludziach, cenią przyjaciół i są im wierni. Jednocześnie świeci nie są próżni, nie wykorzystują swojej religijności do zdobywani poklasku i popularności. Potrafią dostrzec, że świat jest skomplikowany i musi się zmieniać – i nie chcą od tego świata uciekać. Można powiedzieć, że święci to tacy ludzie jak my, tylko trochę lepsi!
Gorąca miłość do Boga nie musi kończyć się męczeństwem jak w dawnych czasach, przekonuje ksiądz Twardowski. Jednak umożliwia ona spokojne przyjęcie śmierci, gdy nadchodzi. Święci pozostają w naszej pamięci, bowiem potrafią umierać i nie odchodzić. Najważniejszą myśl Twardowskiego, chociaż niewypowiedzianą bezpośrednio, ujmują słowa Jana Pawła II – każdy z nas jest powołany do świętości.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały
– wyliczenie
– paradoksy (np. potrafią umierać i nie ochodzić)
Streszczenie Nina to dziewczynka która mieszka w Madrycie w oddaleniu od ludzi jej najbliższych. Nocą bardzo za nimi tęskni. Dziewczynka o niezwykłym znamieniu uczy...
„Teatrzyk Zielona Gęś” to cykl scenek (teoretycznie: miniatur teatralnych) autorstwa Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Większość miniatur składała się...
„Sonet 90” o incipicie Były to włosy złote rozpuszczone (w przekładzie Jalu Kurka) jest lirykiem w którym podmiot liryczny ukazuje piękno Laury –...
Geneza „Tango” napisał Sławomir Mrożek przebywając poza granicami Polski. Pierwodruk dramatu ukazał się w 1964 w 11 numerze czasopisma literackiego „Dialog”....
Campo di Fiori uznawany jest powszechnie za jeden z najbardziej poruszających wierszy Czesława Miłosza. Jego wersy spisane zostały w 1943 roku czyli roku w którym...
Geneza Ostateczna wersja „Emancypantek” ukształtowała się w roku 1903. Trzynaście lat wcześniej w „Kurierze Codziennym” ukazywała się powieść...
StreszczenieAntylopa była miasteczkiem położonym w widłach rzeki. Obecnie jej społeczność czekała na przybycie cyrku. Jednak sama miejscowość powstała na zgliszczach...
Geneza „Emigranci” Sławomira Mrożka to dramat którego pierwsze wydanie miało miejsce w 1974 a premiera odbyła się rok później. Wśród przyczyn...
„Córka czarownicy” to powieść fantasy autorstwa Doroty Terakowskiej. Rozgrywa się w fikcyjnym baśniowym świecie. Bohaterką jest mała dziewczynka którą...
