„Trochę plotek o świętych” to wiersz Jana Twardowskiego. Już jego tytuł jest bardzo wymowny – z jednej strony dowiadujemy się, czemu poświęcony jest utwór (rozważaniom o świętych), z drugiej jednak widzimy, że podejście księdza-poety nie należy do zwyczajnych. Świętych kojarzymy ze wspaniałymi obrazami, złoconymi ołtarzami i opowieściami o cudach, jakich dokonali za życia. Tymczasem plotkować można o sąsiadach albo kolegach! Tytuł wydaje się więc bardzo oryginalny – ale doskonale wyjaśnia podejście księdza Twardowskiego.
Nasz poeta wyjaśnia bowiem, że święci to zwyczajni ludzie, a nie żadne gąsienice dziwaczki. Ich życie przypomina nasze – na przykład na przystankach marznąc przestępują z nogi na nogę. Na czym więc polega ich wyjątkowość? Święci charakteryzują się cechami, które łatwo przeoczyć, a które czynią ich osobami niezwykłymi.
Oczywiście ich wiara jest gorąca – ale nie przychodzi im ona łatwo. Nawet święci mają chwile zwątpienia. Ale, jak dowodzi ksiądz Twardowski, świętość polega nie na tym, że się nie wątpi, tylko na tym, że się potrafi wytrwać mimo przeciwności. Niekiedy nie potrafią się modlić ale modlą się zawsze.
Święci stale spieszą się kochać – w tym fragmencie zauważyć można odniesienie do najsłynniejszych słów księdza Twardowskiego: spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą. Zależy im na ludziach, cenią przyjaciół i są im wierni. Jednocześnie świeci nie są próżni, nie wykorzystują swojej religijności do zdobywani poklasku i popularności. Potrafią dostrzec, że świat jest skomplikowany i musi się zmieniać – i nie chcą od tego świata uciekać. Można powiedzieć, że święci to tacy ludzie jak my, tylko trochę lepsi!
Gorąca miłość do Boga nie musi kończyć się męczeństwem jak w dawnych czasach, przekonuje ksiądz Twardowski. Jednak umożliwia ona spokojne przyjęcie śmierci, gdy nadchodzi. Święci pozostają w naszej pamięci, bowiem potrafią umierać i nie odchodzić. Najważniejszą myśl Twardowskiego, chociaż niewypowiedzianą bezpośrednio, ujmują słowa Jana Pawła II – każdy z nas jest powołany do świętości.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały
– wyliczenie
– paradoksy (np. potrafią umierać i nie ochodzić)
„Zdążyć przed Panem Bogiem” to reportaż Hanny Krall pochodzący z 1977 roku. Jego bohaterem jest Marek Edelman ostatni żyjący przywódca powstania w getcie...
Interpretacja Mit o Dzeusie jest opowieścią o najważniejszym z bogów który władał całym Olimpem. Jest to mit który doskonale oddaje antropomorficzność...
We fraszce „Do snu” Jan Kochanowski porusza dwa tematy. Pierwszym jest oczywiście tytułowy sen drugim natomiast – śmierć. Bohaterami utworu są spersonifikowane...
Streszczenie Narratorem tego opowiadania jest sąsiad rodziny Popiołków do której należy ubogi listonosz i jego dwie córeczki bliźniczki: Zosia i Wisia....
„Dwie małpy Bruegla” to wiersz Wisławy Szymborskiej o charakterze ekfrazy a więc poetyckiego opisu dzieła malarskiego. Chodzi o obraz Pietera Bruegela –...
Geneza Wydane w 1927 r. „Pożegnanie jesieni” napisał Stanisław Ignacy Witkiewicz w latach 1925 - 1926. Autor był już wtedy cenionym malarzem miał na swym koncie...
Bohaterem a zarazem narratorem powieści Jonathana Swifta „Podróże Guliwera” jest Lemuel Gulliver (w niektórych polskich przekładach zwany także...
Młodym czytelnikom Jan Brzechwa kojarzy się głównie jako autor niezwykle popularnych i znanych przez wszystkich bajek i wierszyków dla dzieci. Utwory te po raz...
Streszczenie Tomek Sawyer to tytułowy bohater powieści Marka Twaina opublikowanej w 1876 roku. Żyje on w wymyślonym przez autora miasteczku St. Petersburg u ujścia potężnej...
