„W niebie” to wiersz księdza Jana Twardowskiego. Utwór opowiada o człowieku, który dostaje się do nieba lub tylko obserwuje je z oddali (nie jest to wyjaśnione) – tym człowiekiem jest w tym przypadku sam poeta. Jak ksiądz Twardowski opisuje raj? Przedstawiony on zostaje w formie cokolwiek jasełkowej i przy pomocy ciepłego komizmu – święci tłoczą się przed bramami świętego Piotra tak bardzo, że robią korek, święty Franciszek przyprowadza ze sobą ukochanego wilka w kagańcu, a święta Agata oferuje sąsiadom sól (według legendy Agata ugasiła solą straszliwy pożar).
Niebo, opisywane przez księdza Twardowskiego, jest miejscem kojarzącym się z domem, radością. Wydawać się to mogłoby dziwne – przecież niebo powinno być opisane w sposób wzniosły, który oddawałby potęgę Boga. Tak uczynił włoski poeta Dante Alighieri w „Boskiej Komedii”. Jednak ksiądz Twardowski wie co robi – przecież niebo rodem z wizji Dantego może nas przestraszyć albo chociaż sprawić, że będziemy się tam czuli onieśmieleni. A przecież raj, to dom naszego ojca, którym jest Bóg! A w domu ojca dzieją się różne rzeczy – ludzie rozmawiają, ktoś wprowadzi psa. Dokładnie jak w niebie Twardowskiego!
Ale to nie święci przyciągają uwagę księdza-poety. Jego wzrok przesuwa się obok. Wreszcie trafia na osobę, której wypatrywał:
i widzę wreszcie moją matkę
w nie spalonym domu
przyszywa guzik co się gubił stale
Ile trzeba przejść nieba żeby ją odnaleźć
To najważniejsze słowa wiersza, ukazujące w pełni zarówno jego osobisty wymiar, jak i filozoficzną myśl księdza-poety. Dom rodziny Twardowskich został zniszczony w czasie II wojny światowej – w niebie jest on cały. W raju bowiem wszelkie zło zostaje unieważnione, wszystkie cierpienie się kończy nieodwracalnie i nie dręczy już ludzi.
Fragment ten ukazuje również wielką tęsknotę księdza-poety za matką. „Ile trzeba przejść nieba żeby ją odnaleźć” – ten wers najlepiej ukazuje synowską miłość.
Niebo to miejsce, gdzie spotkamy swoich najbliższych i gdzie raz na zawsze skończy się cierpienie. Niby to myśl znana, ale chyba nikt nie przedstawił jej tak plastycznie, jak ksiądz Twardowski.
Forma utworu (kilka informacji):
– wiersz biały
– wyliczenie (świętych)
Streszczenie Mendel to 67 letni mężczyzna który od niemalże 30 lat prowadzi swój zakład introligatorski w miejscu w którym rozpoczyna się akcja. Staruszek...
Geneza George Orwell napisał „Folwark zwierzęcy” w 1944 roku. Na genezę książki złożyły się doświadczenia pisarza podczas wojny domowej w Hiszpanii oraz...
Dorobek artystyczny Williama Szekspira wciąż cieszy się olbrzymią popularnością. Jego dzieła nadal wystawianie są na deskach teatrów i stanowią źródło...
„Malowany Ptak” pozostaje najsłynniejszą powieścią Jerzego Kosińskiego. Tuż po premierze w 1965 roku książka stała się prawdziwym wydarzeniem literackim...
Geneza „Giaur” to powieść poetycka George’a Byrona która ukazała się w 1813 r. Co ciekawe to pierwszy utwór tego autora o tematyce związanej...
„Oda do młodości” to utwór który stanowi przedstawienie cech klasycznych i romantycznych na zasadzie kontrastów. Dostrzec można krytykę klasycznego...
„Wędrówką życie jest człowieka” to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć że jak żadne inne jego dzieło ten krótki utwór streszcza...
„Dobranoc” jest sonetem Adama Mickiewicza który wszedł cykl utworów napisanych w 1826 r. nazwanych „Sonetami odeskimi” i wydanych równolegle...
Wiersz Juliana Tuwima „Chrystus miasta” może być interpretowany jako wyraz obrzydzenia autora do współczesnego mu miasta z jego patologiami i degeneracją...
