„Oda do rozpaczy” jest wierszem księdza Jana Twardowskiego. Już tytuł brzmi oryginalnie – oda jest pieśnią pochwalną. Jakże więc chwalić rozpacz, jakże nazywać ją pieszczotliwie „uczciwym potworem”? Twardowski zwraca uwagę, że rozpacz jest uczuciem wzbudzającym sprzeciw współczesnego świata. Mędrcy piszą książki przeciw niej, lekarze walczą z nią. Przekora nakazywałaby się zastanowić, czy wszyscy oni mają rację. Jednak ksiądz Twardowski nie chwali rozpaczy „dla sportu”, żeby pokłócić się ze współczesnymi ludźmi. Zastanawiając się nad omawianym uczuciem dochodzi on do wniosku, że w pewnych, oczywiście odpowiednich, dawkach, jest ona nie tylko dobra, ale wręcz konieczna.
przecież bez ciebie
byłbym stale uśmiechnięty jak prosię w deszcz
Ksiądz Twardowski zwraca uwagę, iż smutek jest dla nas niezbędny – tylko bowiem z niego rodzi się głębsza refleksja i duchowość. Zwierzęta, jak wspomniane prosie, mogą być wiecznie zadowolone – ale czy człowiek ma żyć jak zwierzęta?
Weźmy chociażby śmierć. Myśl o przemijaniu budzi w nas smutek, a nawet tytułową rozpacz. Jednak czy z tego powodu powinniśmy nie myśleć o śmierci? Ksiądz Twardowski podkreśla, że jest wręcz przeciwnie. Trzeba zastanawiać się nad końcem życie, który czeka każdego z nas – mogą to być refleksje smutne, ale tylko one pozwolą nam przygotować się do godne odejścia z tego świata.
Bez smutku bylibyśmy „nieludzcy”. Ksiądz Twardowski nie rozwija tego wątku, ale możemy łatwo sobie wyobrazić, o co chodzi. Pomyślmy o relacjach z wojen – widok cierpienia przygnębia nas. Ale bez tego przygnębienia nie potrafilibyśmy współczuć naszym cierpiącym bliźnim.
Ksiądz-poeta nie zachęca nas, byśmy dali się pokonać rozpaczy. Zachęca tylko, byśmy od czasu do czasu podjęli rozmowę ze smutkiem – w ten sposób staniemy się lepszymi ludźmi.
Forma utworu (kilka informacji):
– apostrofa (do rozpaczy)
– wiersz biały
– antropomorfizacja (rozpaczy)
„Hymn do Nirwany” Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyraża młodopolski dekadentyzm zwątpienie w sens istnienia oraz fascynację ezoteryką i innymi niż chrześcijański...
Geneza „Kartoteka” Tadeusza Różewicza została opublikowana w 1960 roku na łamach „Dialogu”. Pisarz inspirował się między innymi dramatem...
„But w butonierce” to bodaj najbardziej znany wiersz jaki spisał poeta-futurysta Bruno Jasieński. Już po tytule widać sposób w jaki autor zamierza obchodzić...
Streszczenie Alek i Miśka to rodzeństwo mieszkające razem. Miśka jest jeszcze uczennicą liceum w którym miewa drobne problemy – jednym z nich są kłótnie...
Streszczenie „Wakacje Mikołajka” są czwartą częścią kultowej serii przygód małego chłopca pochodzącego z Francji autorstwa Rene Goscinnego. Wersja...
„Pieśń świętojańska o Sobótce” Jana Kochanowskiego ukazała się razem z cyklem „Pieśni” w 1586 roku już po śmierci autora. Składa się...
Streszczenie Głównym bohaterem powieści jest trzynastoletni chłopiec mieszkający wraz z rodzicami i dwoma siostrami w Warszawie – w dwupokojowym mieszkaniu do...
Utwór pt. „Exegi monomentum” Horacego jest zaliczany do gatunku ody czyli liryki która wywodzi się z greckiej pieśni chóralnej. Utrzymana była...
Czas akcji „Ulissesa” Jamesa Joyce’a obejmuje jeden dzień i toczy się w Dublinie. Rozpoczyna się o 8 rano kiedy Stefan Dedalus je śniadanie w wieży Martello...
