„Oda do rozpaczy” jest wierszem księdza Jana Twardowskiego. Już tytuł brzmi oryginalnie – oda jest pieśnią pochwalną. Jakże więc chwalić rozpacz, jakże nazywać ją pieszczotliwie „uczciwym potworem”? Twardowski zwraca uwagę, że rozpacz jest uczuciem wzbudzającym sprzeciw współczesnego świata. Mędrcy piszą książki przeciw niej, lekarze walczą z nią. Przekora nakazywałaby się zastanowić, czy wszyscy oni mają rację. Jednak ksiądz Twardowski nie chwali rozpaczy „dla sportu”, żeby pokłócić się ze współczesnymi ludźmi. Zastanawiając się nad omawianym uczuciem dochodzi on do wniosku, że w pewnych, oczywiście odpowiednich, dawkach, jest ona nie tylko dobra, ale wręcz konieczna.
przecież bez ciebie
byłbym stale uśmiechnięty jak prosię w deszcz
Ksiądz Twardowski zwraca uwagę, iż smutek jest dla nas niezbędny – tylko bowiem z niego rodzi się głębsza refleksja i duchowość. Zwierzęta, jak wspomniane prosie, mogą być wiecznie zadowolone – ale czy człowiek ma żyć jak zwierzęta?
Weźmy chociażby śmierć. Myśl o przemijaniu budzi w nas smutek, a nawet tytułową rozpacz. Jednak czy z tego powodu powinniśmy nie myśleć o śmierci? Ksiądz Twardowski podkreśla, że jest wręcz przeciwnie. Trzeba zastanawiać się nad końcem życie, który czeka każdego z nas – mogą to być refleksje smutne, ale tylko one pozwolą nam przygotować się do godne odejścia z tego świata.
Bez smutku bylibyśmy „nieludzcy”. Ksiądz Twardowski nie rozwija tego wątku, ale możemy łatwo sobie wyobrazić, o co chodzi. Pomyślmy o relacjach z wojen – widok cierpienia przygnębia nas. Ale bez tego przygnębienia nie potrafilibyśmy współczuć naszym cierpiącym bliźnim.
Ksiądz-poeta nie zachęca nas, byśmy dali się pokonać rozpaczy. Zachęca tylko, byśmy od czasu do czasu podjęli rozmowę ze smutkiem – w ten sposób staniemy się lepszymi ludźmi.
Forma utworu (kilka informacji):
– apostrofa (do rozpaczy)
– wiersz biały
– antropomorfizacja (rozpaczy)
Streszczenie Niedziela 30 stycznia 1983 r. W piękny zimowy mroźny dzień Maciek Ogorzałka właśnie spaceruje po mieście. W pewnej chwili zauważa że ktoś go śledzi. Jest...
„Księga Henrykowska” jest niezwykle ważnym zabytkiem ze względu na jej treść. Księga została zgłoszona w 2014 roku jako propozycja do wpisu na listę „Pamięć...
„Czarna wiosna” to wiersz Antoniego Słonimskiego napisany w roku 1919. Ma charakter autotematyczny bowiem skupia się na roli poezji jej zadaniach i problemach stojących...
Streszczenie Orient Express staje się miejscem w którym dzieją się rzeczy niecodzienne. Jadący nim Hercules Poirot znajduje dla siebie miejsce jedynie dzięki kontaktom...
Geneza „Zaczarowana zagroda” to książka Aliny i Czesława Centkiewiczów przeznaczona dla dzieci i młodzieży. Wydana została w 1963 r. Książka ta była...
W pierwszym z Trenów poeta przyzywa do siebie wszystki płacze bo tylko one pozwolą wyrazić mu żal za utraconą Urszulką. By unaocznić swoją rozpacz wzywa łzy Heraklitowe...
Geneza „Dzieci z Bullerbyn” – to powieść autorstwa szwedzkiej pisarki – Astrid Lindgren. Powstała w 1947 r. i stanowiła pierwszą część opisującą...
Wiersz Zbigniewa Herberta „Pan Cogito o cnocie” jak wskazuje sam tytuł stanowi wypowiedź podmiotu lirycznego na temat roli cnoty w historii i w pojedynczej ludzkiej...
Geneza Antoine Saint-Exupery napisał „Małego Księcia” w Stanach Zjednoczonych w 1943 roku. W utworze tym pisarz wykorzystał własne długoletnie doświadczenie...
