„Oda do rozpaczy” jest wierszem księdza Jana Twardowskiego. Już tytuł brzmi oryginalnie – oda jest pieśnią pochwalną. Jakże więc chwalić rozpacz, jakże nazywać ją pieszczotliwie „uczciwym potworem”? Twardowski zwraca uwagę, że rozpacz jest uczuciem wzbudzającym sprzeciw współczesnego świata. Mędrcy piszą książki przeciw niej, lekarze walczą z nią. Przekora nakazywałaby się zastanowić, czy wszyscy oni mają rację. Jednak ksiądz Twardowski nie chwali rozpaczy „dla sportu”, żeby pokłócić się ze współczesnymi ludźmi. Zastanawiając się nad omawianym uczuciem dochodzi on do wniosku, że w pewnych, oczywiście odpowiednich, dawkach, jest ona nie tylko dobra, ale wręcz konieczna.
przecież bez ciebie
byłbym stale uśmiechnięty jak prosię w deszcz
Ksiądz Twardowski zwraca uwagę, iż smutek jest dla nas niezbędny – tylko bowiem z niego rodzi się głębsza refleksja i duchowość. Zwierzęta, jak wspomniane prosie, mogą być wiecznie zadowolone – ale czy człowiek ma żyć jak zwierzęta?
Weźmy chociażby śmierć. Myśl o przemijaniu budzi w nas smutek, a nawet tytułową rozpacz. Jednak czy z tego powodu powinniśmy nie myśleć o śmierci? Ksiądz Twardowski podkreśla, że jest wręcz przeciwnie. Trzeba zastanawiać się nad końcem życie, który czeka każdego z nas – mogą to być refleksje smutne, ale tylko one pozwolą nam przygotować się do godne odejścia z tego świata.
Bez smutku bylibyśmy „nieludzcy”. Ksiądz Twardowski nie rozwija tego wątku, ale możemy łatwo sobie wyobrazić, o co chodzi. Pomyślmy o relacjach z wojen – widok cierpienia przygnębia nas. Ale bez tego przygnębienia nie potrafilibyśmy współczuć naszym cierpiącym bliźnim.
Ksiądz-poeta nie zachęca nas, byśmy dali się pokonać rozpaczy. Zachęca tylko, byśmy od czasu do czasu podjęli rozmowę ze smutkiem – w ten sposób staniemy się lepszymi ludźmi.
Forma utworu (kilka informacji):
– apostrofa (do rozpaczy)
– wiersz biały
– antropomorfizacja (rozpaczy)
Geneza „Balladyna” została napisana przez Juliusza Słowackiego w czasie jego pobytu w Szwajcarii w roku 1834. Tragedię opublikowano w Paryżu pięć lat później...
„Tam gdzie spadają anioły” to powieść Doroty Terakowskiej. Książka łączy wątki fantastyczne z realistycznymi. Rozgrywa się we współczesnej Polsce...
Geneza Książka Jana Brzechwy „Akademia Pana Kleksa” została napisana w 1946 r. W latach późniejszych (1961 r. i 1965 r.) ukazały się dwie kolejne części...
GenezaJan Chryzostom Pasek (1636 – 1701) przyszedł na świat w ubogiej rodzinie szlacheckiej z Mazowsza. Jako że był to jeden z najbiedniejszych regionów ówczesnej...
Razu pewnego żył sobie bogaty człowiek który miał żonę i córkę. Kiedy dziewczynka była jeszcze mała jej mama zachorowała i umarła. Przed śmiercią poleciła...
W Pieśni XII (Niemasz i po drugi raz niemasz wątpliwości) Kochanowski porusza temat zaskakują swoją aktualnością. Otóż odnosi się do zazdrości która zawsze...
Geneza „Cyd” jest jednym z najbardziej znanych utworów Corneille’a. Wystawiona po raz pierwszy w 1637 roku tragikomedia skutkowała tak zwanym „sporem...
Streszczenie Ktoś kto słucha słowa Bożego podobny jest do tego który buduje dom a fundament zbudował na skale. Gdy przyszła powódź nie zdołała go naruszyć...
Poeta żali się że ubrania należące ongiś do Urszulki ciągle przypominają mu o śmierci dziecka - żałosne ubiory … Żalu mi przydajecie”. Przypomina przedmiotom...
