„Oda do rozpaczy” jest wierszem księdza Jana Twardowskiego. Już tytuł brzmi oryginalnie – oda jest pieśnią pochwalną. Jakże więc chwalić rozpacz, jakże nazywać ją pieszczotliwie „uczciwym potworem”? Twardowski zwraca uwagę, że rozpacz jest uczuciem wzbudzającym sprzeciw współczesnego świata. Mędrcy piszą książki przeciw niej, lekarze walczą z nią. Przekora nakazywałaby się zastanowić, czy wszyscy oni mają rację. Jednak ksiądz Twardowski nie chwali rozpaczy „dla sportu”, żeby pokłócić się ze współczesnymi ludźmi. Zastanawiając się nad omawianym uczuciem dochodzi on do wniosku, że w pewnych, oczywiście odpowiednich, dawkach, jest ona nie tylko dobra, ale wręcz konieczna.
przecież bez ciebie
byłbym stale uśmiechnięty jak prosię w deszcz
Ksiądz Twardowski zwraca uwagę, iż smutek jest dla nas niezbędny – tylko bowiem z niego rodzi się głębsza refleksja i duchowość. Zwierzęta, jak wspomniane prosie, mogą być wiecznie zadowolone – ale czy człowiek ma żyć jak zwierzęta?
Weźmy chociażby śmierć. Myśl o przemijaniu budzi w nas smutek, a nawet tytułową rozpacz. Jednak czy z tego powodu powinniśmy nie myśleć o śmierci? Ksiądz Twardowski podkreśla, że jest wręcz przeciwnie. Trzeba zastanawiać się nad końcem życie, który czeka każdego z nas – mogą to być refleksje smutne, ale tylko one pozwolą nam przygotować się do godne odejścia z tego świata.
Bez smutku bylibyśmy „nieludzcy”. Ksiądz Twardowski nie rozwija tego wątku, ale możemy łatwo sobie wyobrazić, o co chodzi. Pomyślmy o relacjach z wojen – widok cierpienia przygnębia nas. Ale bez tego przygnębienia nie potrafilibyśmy współczuć naszym cierpiącym bliźnim.
Ksiądz-poeta nie zachęca nas, byśmy dali się pokonać rozpaczy. Zachęca tylko, byśmy od czasu do czasu podjęli rozmowę ze smutkiem – w ten sposób staniemy się lepszymi ludźmi.
Forma utworu (kilka informacji):
– apostrofa (do rozpaczy)
– wiersz biały
– antropomorfizacja (rozpaczy)
Streszczenie „Test” Kadet Pirx zbliżał się do końca czteroletniego kursu dla kosmonautów. Pomimo problemów z koncentracją i niezbyt skorej do wchłaniania...
Streszczenie Królestwo Niebieskie porównane zostaje w tej przypowieści do dziesięciu panien które wzięły lampy i poszły na spotkanie pana młodego....
„Sto lat samotności” to najgłośniejsze dzieło Gabriela Garcii Marqueza. Opowiada o ponad wieku istnienia pewnej południowoamerykańskiej familii. Założycielami...
Streszczenie Przedmowa autora W słowach poprzedzających dzieło Byron podkreśla że opisana w nim historia nosi pewne znamiona prawdopodobieństwa. Określa także czas w...
Przypowieści biblijne to pewne opowiadania o charakterze alegorycznym które często mają wydźwięk moralizatorski. Można je odczytywać w sposób dosłowny jako...
Kazimiera Iłłakowiczówna napisała „Kolędę katyńską” w 1943 roku a więc niedługo po odkryciu przez Niemców w lasach katyńskich ciał kilkudziesięciu...
Powieść „Idiota” Fiodora Dostojewskiego składa się z czterech części. Akcja toczy się w latach 60. XIX wieku. Głównym bohaterem książki jest młody...
Komedia Moliera pod tytułem „Świętoszek” wywołała w chwili premiery wielkie kontrowersje. Doszło nawet do czasowego zakazu jej wystawiania. Uznawano iż atakuje...
Julian Tuwim to jeden z najwybitniejszych polskich poetów. Ma on na swoim koncie ważne dzieła dla dorosłych poematy dotyczące sytuacji politycznej a także przekłady...