Bolesław Prus - biografia i charakterystyka twórczości

Biografia

Bolesław Prus to polski pisarz urodzony 20 sierpnia 1847 roku. Na świat przyszedł w Hrubieszowie, jako syn Antoniego Głowackiego herbu Prus oraz Apolonii Trembińskiej. Prawdziwe nazwisko twórcy to Aleksander Głowacki.

Rodzice twórcy zginęli, osieracając młodego chłopca. Jego edukacja odbywała się w kilku miejscach. Młody Bolesław Prus miał okazję pobierać nauki w Lublinie, Siedlcach oraz Kielcach. Jedną z ważnych osób w jego życiu był starszy brat, pod którego wpływem wziął udział w Powstaniu Styczniowym.

Po tym wydarzeniu, okaleczony pisarz kontynuował naukę. Jednakże porzucił studia i po wielu perypetiach, udaje się do Warszawy. Na swoim koncie ma naukę na Wydziale Matematyczno-Fizycznym w Szkole Głównej w Warszawie, a także w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa, który mieścił się w Puławach. Przerwawszy naukę rozpoczyna pracę fizyczną, powracając do Warszawy.

W tym mieście rozpoczyna się jego kariera pisarska. Artykuły młodego twórcy publikowane są na łamach ówczesnych czasopism. Rok 1876 to moment, w którym rozpoczyna się małżenstwo Bolesława Prusa z Oktawią Trembińską, która była spokrewniona z matką twórcy.

Kolejne lata to rozwój kariery dziennikarza, który rozpoczyna tworzyć formy literackie. Początkowo są to krótkie historie, jednakże wraz z upływem czasu wydawane są kolejne powieści autorstwa Bolesława Prusa. Jego twórczość bezustannie rozwijała się, aż do śmierci, która miała miejsce 19 maja 1912, a jego ciało spoczęło na Powązkach.

Twórczość

Kariera literacka pisarza rozpoczęła się od działalności dziennikarskiej. Rok 1972 to czas, w którym debiutował na łamach pozytywistycznego „Opiekuna domowego”. Kolejne artykuły ukazywały się już nie tylko na łamach tego czasopisma, ale i kolejnych, wśród których była między innymi „Niwa”.

W późniejszym okresie pisarz rozpoczyna pracę z „Kurierem Warszawskim”. Około 1876 roku rozpoczął się nowy etap twórczości Aleksandra Głowackiego. To właśnie wtedy zaczyna on tworzyć nowele. Jego krótkie opowieści stanowiły poruszające opisy będące wierne realizmowi przedstawienia. Przykładowe utwory owego okresu to „Kamizelka” czy „Antek”oraz „Katarynka”.

„Lalka” to utwór powstały w późniejszym czasie. W jego fabule przedstawione zostało ówczesne społeczeństwo, bez pominięcia jego skaz. Bolesław Prus dokonał charakterystyki, która pozwoliła na lepsze zrozumienie okresu.

W twórczości autora można również odszukać cechy naturalistyczne. Jej przejawów doszukuje się między innymi w powieści zatytułowanej „Placówka”. Przejawy cech charakterystycznych dla pozytywizmu widoczne są także w kolejnej znanej powieści stworzonej przez Bolesława Prusa, a jest nią „Faraon”. Została ona wydana w 1897 roku.

Powieścią, która powstała po napisaniu poruszającego wątki historyczne „Faraona” były „Dzieci”. Jest to ostatnia z ukończonych powieści, które stworzył autor. Pracował również nad utworem „Przemiany”.