„Wędrówką życie jest człowieka” to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć, że jak żadne inne jego dzieło, ten krótki utwór streszcza filozofię życiową poety.
Mamy bowiem do czynienia z gorącą pochwałą witalizmu. Nie jest to jednak witalizm bezrefleksyjny – wręcz przeciwnie, wynika on z głębokiego zastanowienia nad światem i kondycją człowieka. Nas los na tej ziemi nie jest godzien pozazdroszczenia. Według poety nasze bytowanie jest jak zjawa senna, lub też jak chmurka zwiewna. Podkreślona zostaje więc nietrwałość naszych ciał, złudność naszych marzeń i planów. Powiedziane jest wprost – a wręcz powtórzone dwukrotnie – że czeka nas śmierć.
Dla Stachury to wszystko to nie powód do rozpaczy. Odpowiedzią na ciężki los staje się właśnie czerpanie z życia, a jednocześnie nieprzywiązywanie się zbyt silne doń. To właśnie wyraża metafora drogi i krzyk Będę szedł! Będę biegł!
Recepta Stachury kojarzy się nieco z Horacjańskim hasłem „chwytaj chwilę” (carpe diem). Zarówno antyczny poeta, jak i polski pisarz podobnie widzieli kruchą naturę człowieka i zalecali niemal tożsame rozwiązanie, czy też ominięcie tego problemu. Bo czymże innym jest wezwanie Stachury, by nie zatrzymywać się ani na chwilę? Śmierć czeka każdego z nas – ale musimy nacieszyć się życiem, zanim nadejdzie! Nic innego nam nie pozostaje.
Witalizm odbija się też w samej formie utworu. Mamy do czynienia z wersami krótkimi, zakończonymi często wykrzyknikiem. Ten wiersz mógłby być wykrzykiwany właśnie przez kogoś, kto biegnie. Również liczne powtórzenia sprawiają takie wrażenie – jakby podmiot liryczny bardziej skupiał się na biegu, niż na tym co mówi. Widzimy więc, że Stachurze udało się połączyć idealnie treść i formę swojego tekstu. Tekstu, który w dzisiejszych, pełnych zwątpienia i smutku czasach, daje nadzieję na pełne radości życie – życie, dla którego nawet świadomość śmierci jest co najwyżej powodem do szybszego biegu!
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów aabb
– krótkie zdanie
– wykrzyknienie
– powtórzenia
Interpretacja Mit o rodzie Labdakidów opowiada o dziejach rodziny na której spoczęła klątwa. Losy władców Teb oraz ich najbliższych są odzwierciedleniem...
„Spójrzmy prawdzie w oczy” to wiersz Stanisława Barańczaka. Utwór oparty jest na grze ze znanym związkiem frazeologicznym. Spojrzenie prawdzie w...
Streszczenie Alek i Miśka to rodzeństwo mieszkające razem. Miśka jest jeszcze uczennicą liceum w którym miewa drobne problemy – jednym z nich są kłótnie...
Kazimiera Iłłakowiczówna napisała „Kolędę katyńską” w 1943 roku a więc niedługo po odkryciu przez Niemców w lasach katyńskich ciał kilkudziesięciu...
Geneza „Romeo i Julia” to jedno z najwcześniejszych dzieł Williama Szekspira. Temat miłości rozwijającej się na przekór poważnemu konfliktowi rodzin...
„Żeńcy” stanowią część wydanego w 1614 zbioru „Sielanki” Szymona Symonowica. Uchodzą za najwybitniejszą część tomu wzorowanego na częściowo...
Geneza „Cyd” jest jednym z najbardziej znanych utworów Corneille’a. Wystawiona po raz pierwszy w 1637 roku tragikomedia skutkowała tak zwanym „sporem...
Streszczenie Akcja noweli rozpoczyna się w kancelarii mieszczącej się we wsi Barania Głowa. Tamtejszy wójt zasiadł do pisania a towarzyszył mu Zołzikiewicz. Franciszek...
Bodaj najbardziej znany spośród utworów Mikołaja Reja to „Krótka rozprawa między trzema osobami: Panem Wójtem a Plebanem”. Ukazała...
