„Wędrówką życie jest człowieka” to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć, że jak żadne inne jego dzieło, ten krótki utwór streszcza filozofię życiową poety.
Mamy bowiem do czynienia z gorącą pochwałą witalizmu. Nie jest to jednak witalizm bezrefleksyjny – wręcz przeciwnie, wynika on z głębokiego zastanowienia nad światem i kondycją człowieka. Nas los na tej ziemi nie jest godzien pozazdroszczenia. Według poety nasze bytowanie jest jak zjawa senna, lub też jak chmurka zwiewna. Podkreślona zostaje więc nietrwałość naszych ciał, złudność naszych marzeń i planów. Powiedziane jest wprost – a wręcz powtórzone dwukrotnie – że czeka nas śmierć.
Dla Stachury to wszystko to nie powód do rozpaczy. Odpowiedzią na ciężki los staje się właśnie czerpanie z życia, a jednocześnie nieprzywiązywanie się zbyt silne doń. To właśnie wyraża metafora drogi i krzyk Będę szedł! Będę biegł!
Recepta Stachury kojarzy się nieco z Horacjańskim hasłem „chwytaj chwilę” (carpe diem). Zarówno antyczny poeta, jak i polski pisarz podobnie widzieli kruchą naturę człowieka i zalecali niemal tożsame rozwiązanie, czy też ominięcie tego problemu. Bo czymże innym jest wezwanie Stachury, by nie zatrzymywać się ani na chwilę? Śmierć czeka każdego z nas – ale musimy nacieszyć się życiem, zanim nadejdzie! Nic innego nam nie pozostaje.
Witalizm odbija się też w samej formie utworu. Mamy do czynienia z wersami krótkimi, zakończonymi często wykrzyknikiem. Ten wiersz mógłby być wykrzykiwany właśnie przez kogoś, kto biegnie. Również liczne powtórzenia sprawiają takie wrażenie – jakby podmiot liryczny bardziej skupiał się na biegu, niż na tym co mówi. Widzimy więc, że Stachurze udało się połączyć idealnie treść i formę swojego tekstu. Tekstu, który w dzisiejszych, pełnych zwątpienia i smutku czasach, daje nadzieję na pełne radości życie – życie, dla którego nawet świadomość śmierci jest co najwyżej powodem do szybszego biegu!
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów aabb
– krótkie zdanie
– wykrzyknienie
– powtórzenia
Poeta zastanawia się co stało się z Urszulką po śmierci. W którą stronę w którąś się krainę udała? - pyta ją. Rozważa czy córka jest w raju...
Rok 1586 przyniósł pośmiertne wydanie „Pieśni” Jana Kochanowskiego. Tom zawierał 49 pieśni i dzielił się na „Pieśni” oraz „Pieśni...
„Małe auto” Guillaume Apollinaire’a to jeden z kaligramów poety pochodzący ze znanego zbioru pod tym samym tytułem z 1918 roku. Wiersz stanowi osobliwe...
Streszczenie 1. Najdalej jak ogonem sięgam Felek Pareras to mały kudłaty i pocieszny piesek którego imię oznacza szczęśliwy a nazwisko Pareras – parę ras.Trzydziestego...
Geneza „Stowarzyszenie umarłych poetów” – to amerykański dramat filmowy którego premiera odbyła się w 1989 r. (reżyseria Peter Weir). Film...
StreszczenieZima tego roku była niezwykle ciężka. Król krasnoludków – Błystek przymarzł aż do swojego tronu. Wysyłał kolejnych poddanych by tylko...
„Tren Fortynbrasa” Zbigniewa Herberta to wiersz który stanowi swoistą reinterpretację najsłynniejszego dramatu Williama Szekspira pt. „Hamlet”....
Część pierwsza: Momo i jej przyjaciele W niewielkim miasteczku znajdowała się ruina starego amfiteatru. Nie była to jedna z tych najwspanialszych budowli lecz niewielka...
Tom I. Jesień Powieść rozpoczyna się słowami starej Agaty wyruszającej na żebry: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus” którymi kobieta pozdrawia...
