„Wędrówką życie jest człowieka” to wiersz Edwarda Stachury. Można powiedzieć, że jak żadne inne jego dzieło, ten krótki utwór streszcza filozofię życiową poety.
Mamy bowiem do czynienia z gorącą pochwałą witalizmu. Nie jest to jednak witalizm bezrefleksyjny – wręcz przeciwnie, wynika on z głębokiego zastanowienia nad światem i kondycją człowieka. Nas los na tej ziemi nie jest godzien pozazdroszczenia. Według poety nasze bytowanie jest jak zjawa senna, lub też jak chmurka zwiewna. Podkreślona zostaje więc nietrwałość naszych ciał, złudność naszych marzeń i planów. Powiedziane jest wprost – a wręcz powtórzone dwukrotnie – że czeka nas śmierć.
Dla Stachury to wszystko to nie powód do rozpaczy. Odpowiedzią na ciężki los staje się właśnie czerpanie z życia, a jednocześnie nieprzywiązywanie się zbyt silne doń. To właśnie wyraża metafora drogi i krzyk Będę szedł! Będę biegł!
Recepta Stachury kojarzy się nieco z Horacjańskim hasłem „chwytaj chwilę” (carpe diem). Zarówno antyczny poeta, jak i polski pisarz podobnie widzieli kruchą naturę człowieka i zalecali niemal tożsame rozwiązanie, czy też ominięcie tego problemu. Bo czymże innym jest wezwanie Stachury, by nie zatrzymywać się ani na chwilę? Śmierć czeka każdego z nas – ale musimy nacieszyć się życiem, zanim nadejdzie! Nic innego nam nie pozostaje.
Witalizm odbija się też w samej formie utworu. Mamy do czynienia z wersami krótkimi, zakończonymi często wykrzyknikiem. Ten wiersz mógłby być wykrzykiwany właśnie przez kogoś, kto biegnie. Również liczne powtórzenia sprawiają takie wrażenie – jakby podmiot liryczny bardziej skupiał się na biegu, niż na tym co mówi. Widzimy więc, że Stachurze udało się połączyć idealnie treść i formę swojego tekstu. Tekstu, który w dzisiejszych, pełnych zwątpienia i smutku czasach, daje nadzieję na pełne radości życie – życie, dla którego nawet świadomość śmierci jest co najwyżej powodem do szybszego biegu!
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów aabb
– krótkie zdanie
– wykrzyknienie
– powtórzenia
W swojej twórczości Konstanty Ildefons Gałczyński chętnie sięgał po wątki kultury ludowej miast i miasteczek przetwarzając je jednak po swojemu. Jak pisał Czesław...
Geneza „Iliadzie” przypisuje się autorstwo Homera mimo iż jest to kwestia sporna. Jest ona prawdopodobnie dziełem które poprzedza „Odyseję”...
Utwór Ignacego Krasickiego „Wstęp do bajek” otwiera wydany w 1779 roku tom „Bajki i przypowieści”. Wiersz ma formę wyliczenia – wymienione...
Antoni Słonimski napisał wiersz „Alarm” w 1940 roku. Tematem utworu jest atak hitlerowskich Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 roku i naloty bombowe na Warszawę....
Według przyjętych zasad gatunku utwory żałobne poświęcano osobom znaczącym mężom stanu wodzom wybitnym duchownym. Jan Kochanowski odszedł od tej reguły. „Treny”...
Przyjaźń to jedno z najwspanialszych darów jakie człowiek może otrzymać od losu! Zgadzają się z tym najwięksi filozofowie i poeci. Ja również posiadam...
Geneza czas i miejsce akcji „Pamiętnik z powstania warszawskiego” to bodaj najbardziej znane beletrystyczne dzieło Mirona Białoszewskiego. Książka stanowi rodzaj...
Tytułowy bohater „Makbeta” Williama Szekspira z pewnością jest jedną z najbardziej wyrazistych i najlepiej nakreślonych postaci w historii literatury. W czasie...
„Oda do radości” (Ode „An die Freude”) Fryderyka Schillera powstała w 1785 roku opublikowana została rok później. W kolejnych wydaniach (1803...