„Biedny chrześcijanin patrzy na getto” to wiersz Czesława Miłosza pochodzący z tomu „Głosy biednych ludzi”. Utwór odnosi się do tragicznego wydarzenia z czasów II wojny światowej, jakim była likwidacja warszawskiego getta. Podmiotem lirycznym wiersza jest człowiek-chrześcijanin, który biernie przygląda się bestialskim mordom Żydów, a widok ten poraża go i jednocześnie obciąża piętnem winy.
Likwidacja getta została pokazana w tekście za pomocą serii mikroobrazów. Podmiot oszołomiony rozmiarem tragedii nie dostrzega jej ogólnego wymiaru, docierają do niego jedynie pojedyncze szczegóły, które na zawsze zostają wyryte w pamięci. Nie mówi się zatem o zniszczeniu całych budynków i śmierci ludzi, ale o unicestwianiu najmniejszych elementów świata: „szkła”, „drzewa”, „miedzi”, „papieru” czy „skóry”. Destrukcję oddają liczne enumeracje, które służą podkreśleniu ogromu zniszczeń. Fakt, iż zniszczeniu podlegają tak małe elementy, jak „celuloza”, „kauczuk”, „płótno” świadczy o totalnej zagładzie. Co więcej, mamy do czynienia z przemieszaniem elementów nieorganicznych i organicznych (części ludzkiego ciała), co uzmysławia stosunek oprawców do ofiar: potraktowanie ich jak rzeczy, które można po prostu spalić czy rozedrzeć na strzępy.
Dzieła zniszczenia dopełniają owady (pszczoły i mrówki), które rozkładają ludzkie szczątki, zacierając ślady historii. Jedynym świadkiem owej zagłady jest strażnik-kret, który ryjąc w podziemiach korytarze, napotyka na ciała pomordowanych. Kret jest częścią i metaforą potęgi natury, która pełni rolę sędziego ludzkich czynów. Natura zyskuje tu wymiar transcendentny – jest jednocześnie objawieniem najwyższego porządku, ale też groźnym sędzią. Atrybutem duchowej władzy kreta jest „wielka księga gatunku”. Podmiot obawia się strażnika-kreta, ponieważ czuje się obciążony winą za śmierć swoich braci.
Swoją solidarność z Żydami osoba mówiąca w wierszu zaznacza za pomocą peryfrazy: „Żyd Nowego Testamentu”. Uważa także, że winę za holocaust ponoszą wszyscy „Nieobrzezani”. Należeli oni bowiem do świata, który nie potrafił przeciwstawić się złu i pozwolił na wielkie ludobójstwo.
Geneza „Nie-boską komedię” napisał Zygmunt Krasiński w 1833 r. Dzieło ukazało się dwa lata później - wydane anonimowo w Paryżu. Po raz pierwszy nazwisko...
„Wojna futbolowa” to książkowy zbiór reportaży Ryszarda Kapuścińskiego. Tom ukazał się w 1978 roku. Autor opisuje w nim przemiany zachodzące w krajach...
Geneza Zanim napisany został „Szatan z siódmej klasy” powstała inna powieść która wykazywała pewne podobieństwo jeśli chodzi o poszczególne...
„Przypowieść o maku” to wiersz Czesława Miłosza będący częścią powstałego w 1943 roku cyklu („Świat. Poema naiwne”). Podobnie jak w pozostałych...
Część I Akcja powieści rozgrywa się na statku „Nellie” w okolicach Gravesend podczas rejsu po Tamizie. Głównym bohaterem jest marynarz – Charlie...
Bajka Ignacego Krasickiego „Słowik i szczygieł” oferuje krótki ale dosadny komentarz dotyczący działań artystów a być może każdego człowieka...
Puddleby Doktor Jan Dolittle mieszkał na skraju niewielkiego miasteczka Puddleby. Jego dom nie był zbyt wielki ale za to otaczał go rozległy i przepiękny ogród. Doktor...
„Trzy słowa najdziwniejsze” to wiersz Wisławy Szymborskiej który stanowi filozoficzną refleksję nad naturą języka i jego relacji z rzeczywistością....
Tom I Akcja powieści rozgrywa się w Łodzi w latach 80. XIX wieku. Głównym bohaterem jest Karol Borowiecki. Mężczyzna dowiaduje się że spłonęła fabryka Goldberga...