„Biedny chrześcijanin patrzy na getto” to wiersz Czesława Miłosza pochodzący z tomu „Głosy biednych ludzi”. Utwór odnosi się do tragicznego wydarzenia z czasów II wojny światowej, jakim była likwidacja warszawskiego getta. Podmiotem lirycznym wiersza jest człowiek-chrześcijanin, który biernie przygląda się bestialskim mordom Żydów, a widok ten poraża go i jednocześnie obciąża piętnem winy.
Likwidacja getta została pokazana w tekście za pomocą serii mikroobrazów. Podmiot oszołomiony rozmiarem tragedii nie dostrzega jej ogólnego wymiaru, docierają do niego jedynie pojedyncze szczegóły, które na zawsze zostają wyryte w pamięci. Nie mówi się zatem o zniszczeniu całych budynków i śmierci ludzi, ale o unicestwianiu najmniejszych elementów świata: „szkła”, „drzewa”, „miedzi”, „papieru” czy „skóry”. Destrukcję oddają liczne enumeracje, które służą podkreśleniu ogromu zniszczeń. Fakt, iż zniszczeniu podlegają tak małe elementy, jak „celuloza”, „kauczuk”, „płótno” świadczy o totalnej zagładzie. Co więcej, mamy do czynienia z przemieszaniem elementów nieorganicznych i organicznych (części ludzkiego ciała), co uzmysławia stosunek oprawców do ofiar: potraktowanie ich jak rzeczy, które można po prostu spalić czy rozedrzeć na strzępy.
Dzieła zniszczenia dopełniają owady (pszczoły i mrówki), które rozkładają ludzkie szczątki, zacierając ślady historii. Jedynym świadkiem owej zagłady jest strażnik-kret, który ryjąc w podziemiach korytarze, napotyka na ciała pomordowanych. Kret jest częścią i metaforą potęgi natury, która pełni rolę sędziego ludzkich czynów. Natura zyskuje tu wymiar transcendentny – jest jednocześnie objawieniem najwyższego porządku, ale też groźnym sędzią. Atrybutem duchowej władzy kreta jest „wielka księga gatunku”. Podmiot obawia się strażnika-kreta, ponieważ czuje się obciążony winą za śmierć swoich braci.
Swoją solidarność z Żydami osoba mówiąca w wierszu zaznacza za pomocą peryfrazy: „Żyd Nowego Testamentu”. Uważa także, że winę za holocaust ponoszą wszyscy „Nieobrzezani”. Należeli oni bowiem do świata, który nie potrafił przeciwstawić się złu i pozwolił na wielkie ludobójstwo.
W utworze „Dewotka” Ignacy Krasicki wykpiwa fałszywą pobożność. Oto widzimy kobietę oddającą się modlitwie. Służąca krzątająca się wokoło robi coś...
Czas akcji „Ulissesa” Jamesa Joyce’a obejmuje jeden dzień i toczy się w Dublinie. Rozpoczyna się o 8 rano kiedy Stefan Dedalus je śniadanie w wieży Martello...
„Padlina” to jeden z najbardziej znanych wierszy Charlesa Baudelaire’a z tomu „Kwiaty zła” w którym poeta przedstawił swoją wizję świata...
Streszczenie Księga Wyjścia znajduje się w biblijnym Starym Testamencie i jest drugą księgą w Pięcioksięgu Mojżeszowym. Zwykło się zatem uznawać że została zapisana...
Geneza czas i miejsce akcji Krótkie opowiadanie Stefana Żeromskiego „Zmierzch” ukazało się w czasopiśmie „Głos” w roku 1892. Już przed pierwszą...
Geneza Powieść zatytułowana „Doktor Dolittle i jego zwierzęta” po raz pierwszy opublikowana została w 1920 r. Można się jednak domyślać że sam jej zamysł...
„Bakczysaraj w nocy” to kolejny z sonetów który stanowi opis miasta chanów. Bakczysaraj to jeden z przystanków w podróży bohatera...
Streszczenie Natalia to bardzo grzeczna dziewczyna która wychowała się w dobrym domu. Razem ze swoją koleżanką Mileną spędza dużo czasu. Jak wszystkie nastolatki...
Dedal i Ikar” Zbigniewa Herberta to wiersz w którym poeta dokonuje reinterpretacji mitologii. Poeta polemizuje z tradycyjnym rozumieniem mitu o Dedalu i Ikarze....
