„Życie to nie teatr” to wiersz Edwarda Stachury. Autor odnosi się w nim do koncepcji świata-teatru (theatrum mundi), który wielokrotnie przewijał się przez karty światowej literatury. W utworze śledzimy dyskusję (acz przedstawioną w formie monologu) dwóch postaci, reprezentujących inne podejście do życia.
Jedna z nich utrzymuje, że żyje jest teatrem i wszystkie ludzkie czyny są pewnego rodzaju grą. Poeta nie rozwija jednak argumentacji tej strony, wszystkie siły skupiając na daniu jej odporu. Zwolennicy koncepcji życia-teatru oskarżeni zostają o sztuczność i powierzchowność. Ich postawa skontrastowana zostaje z podmiotem lirycznym. Ten dąży do szczerości, autentyczności. Kiedy cierpi, to nie ukrywa tego, zwijając się z bólu. Jednak kiedy się śmieje, to w krąg się śmieje świat.
Owe dwie postawy zostają ukazane plastycznie przy pomocy sceny na bankiecie u artystów. Podmiot liryczny (będący zapewne alter-ego samego Stachury) przewiduje, że spotkają się tam tuzy świata sztuki i bardzo szybko atmosfera „napuchnie”. On też planuje wpaść, jednak tylko na chwilę, by wypić wódki dwie. Potem pobiegnie na miasto, włoży głowę w fontannę, by się orzeźwić. Ktoś może uznać to za prostactwo, ale właśnie w takim zachowaniu, tłumaczy poeta, zawiera się radość z życia. Życia, które nie jest udawane, zmanierowane i sztuczne – ale jest życiem bez przymiotników!
Wiersz Edwarda Stachury wyraża filozofię witalizmu. Dostrzegamy, że autor z premedytacją kreuje się na nieokrzesanego dzikusa – w ten sposób buntuje się przeciw schematom i konwencjom społecznym, które uważa za pełne fałszu.
„Życie to nie teatr” było adaptowane na potrzeby wielu wykonawców muzycznych – między innymi Jacka Bończaka, Patrycji Markowskiej, czy Mirosława Czyżykiewicza.
Forma utworu (kilka informacji):
– układ rymów aabb
– apostrofa
– wykrzyknienie (no i cześć!)
„Tren XIX albo sen” łączy wątki cyklu stanowi też jego podsumowanie. Poetę przez niemal całą noc dręczy bezsenność dopiero tuż przed świtem udaje mu się...
„Sto lat samotności” to najgłośniejsze dzieło Gabriela Garcii Marqueza. Opowiada o ponad wieku istnienia pewnej południowoamerykańskiej familii. Założycielami...
„Świat – poema naiwne” to cykl 20 wierszy spisanych przez Czesława Miłosza w kwietniu 1943 roku. Zarówno tytuł jak i data powstania cyklu są znaczące....
StreszczenieTetyda jak głosiła przepowiednia na świat miała wydać syna który będzie potężniejszy niż jego ojciec. Mimo to Peleus postanowił wziąć ślub z boginią....
Interpretacja Mit o Dzeusie jest opowieścią o najważniejszym z bogów który władał całym Olimpem. Jest to mit który doskonale oddaje antropomorficzność...
W literaturze XVIII-wiecznej wielką popularność zdobył motyw zakochanych pasterzy (pojawiający się już wcześniej). Życie wiejskie przedstawiano jako arkadyjski ideał...
„Pan Cogito o postawie wyprostowanej” to jeden z najważniejszych wierszy Zbigniewa Herberta z tomu „Pan Cogito”. Podobnie jak w tekście „Przesłanie...
Opracowanie „Sonety krymskie” to cykl utworów stworzonych przez Adama Mickiewicza po podroży którą odbył sam wieszcz. Przeżycia związane z odwiedzeniem...
Wiara nadzieja i miłość od wieków zaliczane bywają do najważniejszych cnót ludzkich. Święty Paweł pisał Tak więc trwają wiara nadzieja miłość - te...
