“Książka” to wiersz Zbigniewa Herberta, w którym poeta wykorzystuje topos księgi. Księga w tradycji literackiej to oznaka najwyższej tajemnej wiedzy przeznaczonej dla wybranych. Często w tej roli występuje Biblia jako zapis najistotniejszych prawd o powstaniu i końcu świata. Księga nie jest łatwą lekturą i nie każdy może dostąpić przywileju jej zrozumienia. Podmiot liryczny wiersza Herberta uskarża się, że przez pięćdziesiąt lat wciąż tkwi na tym samym etapie poznania.
Księga zostaje poddana w wierszu zabiegowi personifikacji, przemawia bowiem do bohatera lirycznego i poucza go. Jej głos jest cierpliwy i wzbudza zaufanie. Sprawia, że pomimo wielu wątpliwości podmiot podąża za wskazaniami Księgi, wierzy, iż jest ona wcieleniem duchowej mądrości.
W celu lepszego zrozumienia języka Księgi podmiot „powtarza literę po literze” i „przepisuje starannie werset za wersetem”. Czynności te mogą wskazywać na profesję osoby mówiącej. Przypomina on średniowiecznego kopistę lub może być poetą. Swoje szczególne zadanie upatruje w wiernym odtwarzaniu słów Księgi; porównuje je do odbijania słów w lustrze. Nawiązuje tym samym do zasady mimesis - antycznej reguły sztuki. Mowa tu o „słowach wyblakłych”, a więc nieczytelnych, ale też należących do odległej przeszłości. Poeta ma być zatem swoistym łącznikiem pomiędzy tradycją i współczesnością. Jego rolą jest również konstruowanie mowy wieloznacznej - o potrójnym sensie, na zasadzie analogii do języka biblijnego.
Podmiot przeżywa nieustanne wątpliwości, czuje się niegodny i niezdolny do wykonania tak odpowiedzialnego zadania. Prezentuje także postawę skromności – uważa innych za artystów doskonalszych od niego. Mimo to codziennie, „o późnym zimowym świcie” zaczyna od nowa. Wiersz „Książka” to zatem wypowiedź autotematyczna. Poeta, powiada Herbert, to człowiek Księgi – osoba wtajemniczona w tajemną wiedzę o świecie, a także łącznik pomiędzy dawną tradycją i kulturą współczesną.
„Pantofelek” to utwór Andrzeja Bursy. Przestawia coś w rodzaju dialogu dwóch postaci (choć widzimy wypowiedzi tylko jednej z nich). Podmiot liryczny...
Streszczenie Epizod o Kainie i Ablu dotyczył czasów nieco późniejszych niż grzech pierworodny Adama i Ewy ale funkcjonuje jako jego efekt. Kain był starszym...
Streszczenie Wydarzenia dzieją się podczas II wojny światowej. Poznajemy Bruna – ośmioletniego chłopca któremu nic nie brakuje gdyż ma dom i kochająca go...
„Wczorajszemu” to wiersz Tadeusza Gajcego napisany w 1942 roku w okupowanej Warszawie. Tekst jest osadzony w problematyce wojennej. Poeta przedstawia grozę doświadczenia...
Analiza „Między nami nic nie było” to utwór składający się z czterech strof. Pierwsza z nich rozpoczyna się wykrzyknieniem podkreślającym brak związku...
Rapsod to utwór poświęcony pamięci bohaterów i ich czynów. Nierzadko stanowi fragment większej całości (np. epopei) lecz funkcjonuje także jako autonomiczna...
Geneza Fiodor Dostojewski pisał „Zbrodnię i karę” w latach 1865 – 1866. Powieść ukazywała się w odcinkach na łamach czasopisma „Ruskij Wiestnik”....
Streszczenie Franciszek z Asyżu podejmuje decyzję o wyrzeczeniu się wszystkich materialnych dóbr tego świata oraz pokus cielesnych i wstępuje na drogę ubóstwa...
Streszczenie Oto nadchodzi koniec świata. Oto nadciąga zbliża się czy raczej przypełza mój własny koniec świata. Był beznadziejny dzień jesienny. Główny...