„Dusza Pana Cogito” Zbigniewa Herberta to wiersz, który stanowi refleksję nad duchową kondycją współczesnego człowieka. Główną opozycją w tekście jest przeciwstawienie przeszłości i teraźniejszości. Dawniej, jak powiada podmiot liryczny, dusza stanowiła integralną część istoty ludzkiej, dopiero śmierć oddzielała ją od śmiertelnego ciała. Inaczej jednak kwestia ta wygląda w wypadku Pana Cogito, który pełni rolę every mana – jest figurą każdego współczesnego człowieka.
Obecnie mamy do czynienia z wielkim kryzysem duchowości. Metaforycznym obrazem tego stanu rzeczy jest samowolne opuszczanie ludzkiego ciała przez duszę, a także jej dwuznaczne zachowanie. Otóż dusza zostaje w wierszu Herberta przedstawiona za pomocą personifikacji - jako niewierna kochanka, która chętnie wciela się w inne ciała. Wiadomo również, że w przestrzeni duchowej panuje swoista poligamia – ludzie muszą dzielić się duszami, ponieważ jest ich za mało. Co więcej, wbrew tradycyjnej nauce o nieśmiertelności duszy, u Herberta występuje ona jako stara kobieta, która przed lustrem czesze swoje siwe włosy.
Obecnie duchowość ulega zatem poważnemu skażeniu i powolnej destrukcji. Jej przejawy są coraz rzadsze i mało spektakularne. Jednocześnie jednak trudno odnaleźć w wierszu Herberta ton rozpaczy nad miałkością współczesnej moralności. Mamy raczej do czynienia z pobłażliwą ironią. Dawne sztywne normy etyczne uległy rozmyciu, a granice pomiędzy tym, co słuszne i niesłuszne uległy zatarciu. Człowiek nie może jednak rozpaczać nad tym stanem rzeczy, musi, jak Pan Cogito, pogodzić się z losem, bo „nie ma innego wyjścia”.
Streszczenie Miss Marple – postać która znana jest z wielu różnych publikacji Agaty Christie jest także bohaterką cyklu opowiadań. W każdym z nich przeżywa...
Streszczenie Wyprowadzenie Izraelitów z Egiptu przez Mojżesza oraz wędrówka do Ziemi Obiecanej stanowią centralne wydarzenia Księgi Wyjścia. Z Egiptu Izraelici...
Streszczenie Akt pierwszy Scena I Jan odziany w płaszcz stoi przy oknie i oczekuje swego pana. Ten miał pojawić się o trzeciej tymczasem słońce jak w dzień świeci. Scena...
„Rękawiczka” Adama Mickiewicza jest parafrazą ballady Friedricha Schillera o tym samym tytule. Dostosowując dzieło do ojczystego języka polski poeta dokonał...
„Rzadko na moich wargach...” to liryk Jana Kasprowicza zamykający zbiór „Księga ubogich”. Wiersz powstał w okresie I wojny światowej wielkiej...
Geneza „Kajtkowe przygody” to zbiór opowiadań o młodym bocianie Kajtku autorstwa Marii Kownackiej. Bociek z powodu złamanego skrzydła nie mógł...
Streszczenie skrótowe cyklu „Bajki robotów” Stanisława Lema to cykl dwunastu krótkich opowiadań. Trzej elektrycerze Pewien konstruktor wynalazca...
Streszczenie Cezar dał znak. Chrześcijanie zbili się w grupę gdyż z lochu dobiegały już przerażające odgłosy wydawane przez wygłodzone lwy. Ludzie wstali z miejsc...
Autorem wiersza „Anka to już trzy i pół roku” jest Władysław Broniewski. Utwór należy do cyklu poświęconego Joannie Broniewskiej nazywanej Anką...