„Eviva l'arte!” to jeden z wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyrażający uwielbienie poety dla sztuki i dumę z bycia artystą. Tytułowe wykrzyknienie w języku włoskim oznacza tyle, co „niech żyje sztuka” – takie jest właśnie przesłanie lirycznego tekstu.
Wiersz ma charakter pochwalnego hymnu na cześć sztuki. Każda strofa posiada zamkniętą, klamrową budowę – otwiera ją i zamyka tytułowe zawołanie. Podmiot wypowiada się w tekście w pierwszej osobie liczby mnogiej, mówi zatem w imieniu zbiorowości – wszystkich artystów. Zostają oni określeni za pomocą kilku obrazowych metafor, porównuje się ludzi sztuki do jesiennych liści, królów bez ziemi i orłów ze złamanymi skrzydłami.
Tetmajer podkreśla trudną sytuację materialną artystów, ale jednocześnie zaznacza ich dumę. Ludzie sztuki przedkładają bowiem laur nad złotą koronę. Z ubogimi artystami kontrastuje figura filistra, pogardliwie określanego jako ten, który „pasie brzuch”.
Sztuka jest w tekście przeciwstawiana bezsensowi istnienia. Poeta wyraźnie podkreśla duchowy nihilizm, stwierdza bowiem, że życie „jest nic niewarte” – sformułowanie to zostaje wzmocnione przez refreniczne powtórzenie. Sztuka może jednak zapewnić chwilową ulgę cierpiącej jednostce i uwolnić ją od metafizycznej pustki.
Dawno temu żył sobie pewien młynarz. Był bardzo bogaty i miał trzech synów między których postanowił podzielić swój majątek. Gdy zmarł jego dwaj...
Czas i miejsce akcji Miejscem akcji powieści „Opium w rosole” Małgorzaty Musierowicz jest Poznań. Większość wydarzeń rozgrywa się w kamienicy nr 5 przy ulicy...
„Obmyślam świat” to autotematyczny wiersz Wisławy Szymborskiej w którym autorka dokonuje refleksji nad samym procesem powstawania poezji. Najbardziej lapidarną...
Geneza Czwarta część „Dziadów” powstała w latach 1820 – 1821 w czasie pobytu Mickiewicza w Kownie (stąd „Dziady” kowieńsko –...
Streszczenie Przygotowanie Akcja przygotowania rozgrywa się 31 grudnia 1799 r. W chacie Twardowskiego – sławnego niegdyś czarnoksiężnika – gromadzą się siły...
Streszczenie Czwarta część „Dziadów” Adama Mickiewicza rozpoczyna się mottem z twórczości Jeana Paula Richtera niemieckiego pisarza prekursora...
Wiersz Ernesta Brylla „Wciąć o Ikarach głoszą” odnosi się do słynnego obrazu Pitera Bruegla. Na tym płótnie obserwujemy fragment brzegu morskiego. Na...
Wiesz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej „Laura i Filon” odnosi się do sielanki Franciszka Karpińskiego. Powstały w XVIII wieku utwór Karpińskiego przedstawiał...
Wiersz Juliana Tuwima „Chrystus miasta” może być interpretowany jako wyraz obrzydzenia autora do współczesnego mu miasta z jego patologiami i degeneracją...
