„Lubię, kiedy kobieta…” to jeden z najbardziej znanych erotyków Kazimierza Przerwy-Tetmajera. Poeta w odważny sposób przedstawia w nim akt miłosny i szczegółowo analizuje kobiece doznania seksualne. Jednocześnie wiersz wpisuje się w charakterystyczny dla epoki Młodej Polski mizoginizm, ponieważ kobieta jest tu traktowana przedmiotowo, jako obiekt obserwacji i swoiste narzędzie służące do zaspakajania męskich fantazji. Co więcej, to kobieta jest zaangażowana uczuciowo w akt miłosny, mężczyzna zaś zachowuje emocjonalny dystans.
Wiersz składa się z czterech strof, z których każdą otwiera anaforyczne powtórzenie „lubię”. Określa ono przyjemność fizyczną, jakiej doznaje męski podmiot tekstu. Źródło jego rozkoszy tkwi przede wszystkim w obserwacji seksualnych reakcji kochanki. Znamienne, że ona sama nie jest postacią konkretną, ale po prostu „kobietą”, co wskazuje na bogate doświadczenie erotyczne podmiotu i wielość miłosnych partnerek.
Przedmiotem zainteresowania poety jest kobiece ciało. Drobiazgowo i jednocześnie bardzo prawdziwie opisuje Tetmajer namiętny szał zmysłów, jakiego doznaje jego kochanka. Mówi bowiem, że kobieta „w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu”, „ jej oczy zachodzą mgłą”, a wilgotne wargi się rozchylają. Partnerka wpija się palcami w ramiona mężczyzny, jej oddech jest przyspieszony i urwany, jednocześnie zaś odczuwa wstyd.
Tak odważny sposób potraktowania aktu erotycznego był przełomem w polskiej literaturze wysokiej. Tetmajer łamie tu obyczajowe tabu ustanowione przez wzorce poezji romantycznej. Skupia się na kobiecej cielesności i czerpie z niej przyjemność. Leksyka tekstu jest nasycona licznymi sformułowaniami odnoszącymi się do fizycznej natury miłości: „żądza”, „pożądanie”, „rozkosz”.Co więcej, Tetmajer trafnie oddaje również męskie zachowanie po akcie miłosnym:
Lubię to - i tę chwilę lubię, gdy koło mnie
wyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie,
a myśl moja już od niej wybiega skrzydlata
w nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata.
Mężczyzna po seksualnym uniesieniu traci zainteresowanie swoją partnerką i zasypia.
Geneza „Ikar” to opowiadanie Jarosława Iwaszkiewicza które pierwszy raz opublikowane zostało w 1954 roku. Ma ono charakter na poły autobiograficzny odnosi...
„Czego chcesz od nas Panie…” jest pieśnią dziękczynną skierowaną do Boga. Podmiot liryczny chwali go za stworzenie i utrzymywanie w istnieniu świata....
Streszczenie Hiob miał duży majątek siedmiu synów i trzy córki. Żył dobrze i cnotliwie był bogobojny. Pewnego razu szatan zarzucił Bogu że Hiob jest mu...
Dla człowieka ptaki to zwierzęta szczególne. W czasach przed wzbiciem się ludzkości w powietrze to właśnie one mogły unosić się do góry. Nadawało im to...
“Guziki” to wiersz Zbigniewa Herberta poświęcony zbrodni katyńskiej. Wiosną 1940 roku ponad dwadzieścia tysięcy polskich oficerów zostało rozstrzelanych...
„Eviva l'arte!” to jeden z wierszy Kazimierza Przerwy-Tetmajera wyrażający uwielbienie poety dla sztuki i dumę z bycia artystą. Tytułowe wykrzyknienie w języku...
„Terrorysta on patrzy” to wiersz Wisławy Szymborskiej traktujący o groźnym zjawisku współczesnego świata jakim jest terroryzm. Jest to tekst w którym...
Tren XI to kontynuacja krytyki filozofii jako drogi do szczęścia (por. Tren IX). Filozofia miała uczynić człowieka cnotliwym – a cnota i szczęście miały być tym...
Powieść Stefana Żeromskiego ukazała się w 1897 roku. Jej akcja rozgrywa się w drugiej połowie XIX wieku na terenach zaboru rosyjskiego. Streszczenie Utwór rozpoczyna...
