Wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera o incipicie „Ja, kiedy usta…” należy do liryki miłosnej. Poeta w bardzo śmiały sposób analizuje tu naturę aktu erotycznego z kobietą, a także podkreśla, że sfera seksu stanowi dla niego rodzaj ucieczki od rzeczywistości i poczucia duchowej pustki.
Wiersz składa się z trzech czterowersowych strof. Podmiotem lirycznym jest mężczyzna, który opisuje swoje miłosne spotkanie z kochanką. Mocno zaznacza on swoją obecność w tekście, używając zaimka osobowego „ja”, co wskazuje na koncentrację osoby mówiącej głównie na własnych przeżyciach. Kobieta traktowana jest natomiast przedmiotowo, staje się niejako narzędziem służącym do zaspokojenia kochanka.
W tekście mamy do czynienia ze skojarzeniem aktu seksualnego ze stanem całkowitego oderwania od rzeczywistości. Poeta wyjawia, że w cielesnej rozkoszy interesuje go nie tylko zaspokojenie potrzeb zmysłowych, ale także zapomnienie, osiągnięcie swoistej nirwany. Co więcej, miłość fizyczna przypomina rodzaj śmierci. Ów stan duchowego niebytu oddają zastosowane przez Tetmajera zabiegi poetyckie, czyli wielokropki i podwójne pauzy. Są to oznaki przemilczenia, a także niemożności wyrażenia słowami doznawanej rozkoszy.
Źródłem emocjonalnego napięcia w tekście jest kontrast pomiędzy trwaniem aktu seksualnego a jego finałem. Zakończenie miłosnego spotkania stanowi bolesny rodzaj przebudzenia i powrotu do rzeczywistości. Podmiot natychmiast doznaje schopenhauerowskiego przygnębienia – żałuje, że nie pękło mu serce.
Ów stan jest zatem źródłem zmysłowego nienasycenia mężczyzny. Miłość fizyczna staje się rodzajem narkotyku, którego wciąż się pożąda. Wiersz kończą znamienne słowa: „i znowu, i więcej…”.
Napisany przez Jana Andrzeja Morsztyna epigramat „Niestatek Prędzej kto wiatr ” znalazł się w pierwszej księdze zbioru poetyckiego „Lutnia” który...
Streszczenie Żył sobie pewien szewczyk którego nazywano Dratewką. Zajmował się szyciem butów ale zajęcie to nie przynosiło mu zbytnich dochodów. Choć...
Streszczenie Część I Powieść poprzedza dedykacja dla żony Krystyny i cytat z „Domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Witebsk – Leningrad – Wołogda...
Wiesz Franciszka Karpińskiego „Do Justyny. Tęskność na wiosnę” należy do najbardziej znanych przykładów polskiej XVIII-wiecznej liryki miłosnej. W...
Karol Wojtyła to postać niezwykle istotna dla dziejów świata w XX stuleciu. Trudno rozważać jego ostatnie ćwierćwiecze bez uwzględnienia Jana Pawła II. Zadumani...
„Potęga smaku” Zbigniewa Herberta to wiersz który odnosi się do konkretnej sytuacji społeczno-politycznej Polski a mianowicie czasów PRL-u. Tekst...
Streszczenie Życie Buby nieco różni się od życia jej rówieśniczek. Upływa jej ono na brydżu granym ze znajomymi dziadka oraz na krótkich chwilach...
Streszczenie Przedmowa Polska od niemal pół wieku jest ofiarą okrucieństwa bezwzględnych władców a zarazem krajem zamieszkanym przez ludzi gotowych do największych...
Streszczenie Królestwo Niebieskie porównane jest do człowieka który przekazał służącym majątek przed podróżą. Jednemu dał 5 talentów...
