Unikalne i sprawdzone teksty

Auguste Renoir, Huśtawka – opis, interpretacja i analiza obrazu | wypracowanie

Scena ukazana na obrazie słynnego impresjonisty przedstawia grupę osób zebraną wokół huśtawki w parku. Centralną postacią jest kobieta trzymająca rękoma sznury huśtawki i wspierająca na niej stopę. Kobieta ubrana jest w suknię, od spodu niebieską, na którą z góry narzucona jest biała część, udrapowana i spięta błękitnymi kokardami przy rękawach, po bokach i wzdłuż sukni z przodu. Jej blond włosy upięte są w wysoki kok, a mocno zaróżowiona twarz sprawia wrażenie zamyślonej. Tuż obok kobiety, z lewej strony obrazu, stoi dwóch mężczyzn. Znajdujący się na pierwszym planie elegancki gentleman, ubrany w granatowo-czarny garnitur i białą koszulę oraz słomkowy kapelusz, stoi tyłem do widza. Drugi z mężczyzn wyłania się zza ramienia tego pierwszego, wsparty o drzewo, również ze słomkowym kapeluszem na głowie. Za mężczyznami, z lewej strony, rozmowie dorosłych z dużym zaciekawieniem i jakby lekkim przestrachem przygląda się mała dziewczynka. Ubrana jest w krótką granatową sukienkę i biały fartuszek, a na głowie ma kapelusik, spod którego wystają kosmyki włosów w kolorze blond. W tle, z prawej strony, stoi niezależna grupka pięciu innych osób, ledwo dostrzegalna. Droga, na której stoją postaci z obrazu usłana jest kamieniami, zaś nad ich głowami rozpostarte są liściaste gałęzie drzew.

Kompozycja obrazu jest dość statyczna, choć, jak zazwyczaj na obrazach impresjonistów, nie brak jej spontaniczności. Dominują kierunki wertykalne wyznaczane przez wysmukłe sylwetki postaci oraz pnie drzew. Jest to kompozycja otwarta i o wyraźnej asymetrii. Nagromadzenie elementów z lewej strony sprawia, że właśnie ta część obrazu zyskuje większy ciężar.

Kolorystyka obrazu jest czysta, a gama barwna szeroka. Uchwycenie słonecznych prześwitów pomiędzy liśćmi drzew wymagało zastosowania chłodnych barw: błękitów, róży, fioletów (cień) oraz ciepłych: żółci i beżu (światło). Żółty kolor wyznacza wyraźne akcenty także w ubiorze postaci stojących przy huśtawce, zaś dominantę kolorystyczną stanowi biała, świetlista suknia kobiety w centrum obrazu.

Nie ma na obrazie Renoira prawie w ogóle tradycyjnego modelunku światłocieniowego. Jak to ma miejsce zazwyczaj u impresjonistów, to kolor staje się głównym nośnikiem światła. Światło delikatnie oświetlające postaci jest naturalne, ze źródłem (w domyśle jest nim oczywiście Słońce) niewidocznym dla oka odbiorcy. Pada z góry, nieco z lewej strony, tworząc na ubraniach postaci wyraźne refleksy.

„Huśtawkę” Renoira można by potraktować jako reprezentatywne dzieło dla całego impresjonizmu, gdyż realizuje wszystkie jego postulaty. Nie brakuje tu na pewno fascynacji światłem i kolorem, które pozostają w wyraźnym związku. Oczyszczona paleta barwna nadaje obrazowi pogodnego, radosnego charakteru. Chęć uchwycenia wszystkiego, co ulotne, wiąże się nie tylko z próbą odmalowania słonecznych prześwitów i cieni liści na płótnie, ale także z chęcią odtworzenia spontanicznej sceny spotkania w parku, w szczególności zaś zamyślenia na twarzy kobiety przy huśtawce oraz konsternacji małej dziewczynki. Wyraziste pociągnięcia pędzla nadają obrazowi ekspresji charakterystycznej dla impresjonizmu w malarstwie.

Rozwiń więcej
Auguste Renoir „Huśtawka”

Losowe tematy

Edgar Degas Primabalerina – opis...

Życie codzienne i kariery zawodowe aktorek tancerek wokalistek kabaretowych oraz cyrkówek nad wyraz interesowały mieszkańców Paryża przełomu wieków...

Rękopis znaleziony w Saragossie...

Powieść Jana Potockiego „Rękopis znaleziony w Saragossie” od dwóch stuleci elektryzuje czytelników. Chociaż za życia autora nie cieszyła się...

Groteska – definicja charakterystyka...

W XV wieku odkryto w Rzymie niezwykłą grotę pełną zadziwiających malowideł. Przedstawiały one połączenia ludzi i zwierząt i roślin. Motywy owe zaczęły być kopiowane...

Opis herbu Krakowa

Kraków to jedno z najważniejszych polskich miast. Przez długie wieki był stolicą naszego kraju miejscem zamieszkania króla. To tutaj znajduje się prastary...

Fowizm – definicja założenia...

Louis Vauxcelles francuski krytyk sztuki w czasie podziwiania wystawy obrazów miał krzyknąć iż widzi Donatella wśród bestii (Donatello był renesansowym rzeźbiarzem)....

Dramat romantyczny – definicja...

Definicja i wyznaczniki gatunku Dramat romantyczny to typ dramatu charakterystyczny dla epoki romantyzmu. Odrzuca on klasyczną koncepcję tej odmiany literackiej wyrastając...

Czy Stanisława Bozowska odniosła...

XIX wiek stanowił trudny okres dla Polaków. Kraj znajdował się pod zaborami a próby postań narodowych nie doprowadziły do odzyskania niepodległości. Jednak...

„Mały Książę” – planety...

Kiedy Mały Książę opuścił swoją planetę w pierwszej kolejności odwiedził ciała niebieskie zlokalizowane najbliżej jego asteroidy B-612. Były to planety 325 326 327...

Motyw zbrodni w literaturze

Zabicie drugiego człowieka we wszystkich kulturach uchodzi za doświadczenie ekstremalne. Nawet w okresach brutalnych i okrutnych odebranie życia uznawano za najgorszą zbrodnię...