Baśń jest gatunkiem literackim, częścią epiki. Często jest mylona, zwłaszcza w języku potocznym, z bajką. Bajki są jednak wierszowane, a to, co zazwyczaj mają na myśli ludzie mówiąc o bajkach, to właśnie baśnie.
Świat przedstawiony w baśniach jest fantastyczny – występują w nich magiczne stwory, mówiące zwierzęta lub rośliny. Pojawiają się również nieistniejące królestwa i władcy, których trudno szukać w podręcznikach historii. Postacie w baśniach zazwyczaj nie są bardzo skomplikowane – reprezentują pewien typ. Na przykład, kiedy czytam taki utwór, w którym pojawia się królewna, sprytny chłop lub mędrzec, to od razu wiemy o kogo chodzi. W końcu znamy takie postacie z innych baśni – nie musimy się więc za każdym razem zastanawiać, czy ten królewicz jest taki albo inny. Bo przecież zdajemy sobie sprawę, że królewicze w baśniach są przystojni, mają dobre serca i jeżdżą na białych koniach.
W baśniach bardzo wyraźnie przedstawione są prawdy moralne. Dowiadujemy się szybko, kto jest dobry, a kto zły, jakie zachowywanie warto naśladować, a jakie wiedzie ku zgubie. Dzięki temu możemy traktować baśnie, jako formę przekazywania mądrości. Dorośli opowiadają je, ponieważ chcą nauczyć swoje dzieci, jak należy postępować i na co trzeba uważać.
Baśnie zazwyczaj wywodzą się z legend i podań ludowych – często stanowią tylko literackie udoskonalenie opowieści, krążących wśród chłopów i mieszczan. W ten sposób powstał zbiór baśni braci Grimm. Bracia Grimm byli niemieckimi naukowcami, którzy przemierzali swoją ojczyznę i spisywali legendy, jakie przekazywali sobie prości ludzie.
Baśnie spisywano nie tylko w Europie – jeden z najstarszych i najpiękniejszych ich zbiorów to arabskie „Baśnie tysiąca i jednej nocy”. Jest to olbrzymia skarbnica orientalnych podań, klechd i opowieści!
Jednak baśnie nie zawsze stanowią tylko przeróbkę legend i ludowych podań. Pisarze wymyślają również własne historie – najlepszym przykładem jest tutaj duński pisarz Hans Christian Andersem.
Andersen powiedział również mądrą rzecz o samej istocie baśni. Stwierdził bowiem, że jego baśnie są przeznaczone dla dzieci, ale również dorosłym zalecał, by je czytali i próbowali zrozumieć ich sens. Bowiem prawda jest taka, że z prawd moralnych, zawartych w baśniach, skorzystać może człowiek w każdym wieku!
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Obraz Piekła w „Boskiej Komedii” Dantego jest bardzo wymowny i silnie alegoryczny. W toku narracji dowiadujemy się że Piekło powstało w momencie strącenia Lucyfera...
„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa powstały w drugiej połowie XIX wieku....
Ludzie mawiają często że trzeba wielu lat by nauczyć się czym jest życie. Starsi ludzie wspominają że prawdę o świecie poznali podczas wojny zaś wiele osób...
Sformułowanie „teatr absurdu” zawdzięczamy angielskiemu badaczowi Martinowi Esslinowi. W eseju o takim tytule opublikowanym w 1960 roku wskazał wyróżniki...
Większość uczniów marzy o długich i słonecznych dniach wolnych od szkoły oraz… o idealnym nauczycielu. Jaki powinien on być czym powinien się odznaczać...
„Granica” Zofii Nałkowskiej jest powieścią o kompozycji retrospektywnej. Tragiczny koniec kariery obiecującego Zenona Ziembiewicza staje się w dziele punktem...
Poszukiwanie szczęścia to jedno z najważniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Chyba każdy chciałbym prowadzić dobre i miłe życie – nie ma się więc co...