Baśń jest gatunkiem literackim, częścią epiki. Często jest mylona, zwłaszcza w języku potocznym, z bajką. Bajki są jednak wierszowane, a to, co zazwyczaj mają na myśli ludzie mówiąc o bajkach, to właśnie baśnie.
Świat przedstawiony w baśniach jest fantastyczny – występują w nich magiczne stwory, mówiące zwierzęta lub rośliny. Pojawiają się również nieistniejące królestwa i władcy, których trudno szukać w podręcznikach historii. Postacie w baśniach zazwyczaj nie są bardzo skomplikowane – reprezentują pewien typ. Na przykład, kiedy czytam taki utwór, w którym pojawia się królewna, sprytny chłop lub mędrzec, to od razu wiemy o kogo chodzi. W końcu znamy takie postacie z innych baśni – nie musimy się więc za każdym razem zastanawiać, czy ten królewicz jest taki albo inny. Bo przecież zdajemy sobie sprawę, że królewicze w baśniach są przystojni, mają dobre serca i jeżdżą na białych koniach.
W baśniach bardzo wyraźnie przedstawione są prawdy moralne. Dowiadujemy się szybko, kto jest dobry, a kto zły, jakie zachowywanie warto naśladować, a jakie wiedzie ku zgubie. Dzięki temu możemy traktować baśnie, jako formę przekazywania mądrości. Dorośli opowiadają je, ponieważ chcą nauczyć swoje dzieci, jak należy postępować i na co trzeba uważać.
Baśnie zazwyczaj wywodzą się z legend i podań ludowych – często stanowią tylko literackie udoskonalenie opowieści, krążących wśród chłopów i mieszczan. W ten sposób powstał zbiór baśni braci Grimm. Bracia Grimm byli niemieckimi naukowcami, którzy przemierzali swoją ojczyznę i spisywali legendy, jakie przekazywali sobie prości ludzie.
Baśnie spisywano nie tylko w Europie – jeden z najstarszych i najpiękniejszych ich zbiorów to arabskie „Baśnie tysiąca i jednej nocy”. Jest to olbrzymia skarbnica orientalnych podań, klechd i opowieści!
Jednak baśnie nie zawsze stanowią tylko przeróbkę legend i ludowych podań. Pisarze wymyślają również własne historie – najlepszym przykładem jest tutaj duński pisarz Hans Christian Andersem.
Andersen powiedział również mądrą rzecz o samej istocie baśni. Stwierdził bowiem, że jego baśnie są przeznaczone dla dzieci, ale również dorosłym zalecał, by je czytali i próbowali zrozumieć ich sens. Bowiem prawda jest taka, że z prawd moralnych, zawartych w baśniach, skorzystać może człowiek w każdym wieku!
Definicja i wyznaczniki gatunku Tren to utwór który posiada jasno zarysowany charakter żałobny funeralny. Jego zadaniem jest wyrażenie rozpaczy po odejściu...
„Proces” Franza Kafki uznaje się za jedną z istotniejszych powieści XX wieku. Bogactwo treści jak i oryginalna forma inspirowały kolejne pokolenia czytelników....
„Zdążyć przed Panem Bogiem” to książkowy reportaż autorstwa Hanny Krall. Centralną postacią dzieła jest Marek Edelman jeden z przywódców powstania...
Nawłoć od której wywodzi się tytuł drugiej części „Przedwiośnia” Stefana Żeromskiego jest leżącym nieopodal Częstochowy dworkiem szlacheckim. Majątek...
Przeciętny dzień mieszkającego w Hobbitonie pana Bagginsa upływał na przyjemnościach oferowanych przez jego niezwykle komfortową norkę. Jedzenie lektury wygodny fotel...
Barok należało do epok które szczególną wagę przywiązują do wątku śmierci i przemijania. Oczywiście problemy związane ze świadomością własnego końca...
Dominującą kategorią estetyczną w „Szewcach” Witkacego jest groteska. Świat dzieła wykreowany został w taki sposób by zaprzeczyć prawidłowościom...
Plac Broni był miejscem które dzięki wyobraźni chłopców na nim się bawiących stawał się przestrzenią niezwykłą która przenosiła ich w dalekie...
„Pomnik Piotra Wielkiego” to czwarty fragment wchodzący w skład „Ustępu” trzeciej części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Pielgrzym...
