Wszystkie z ksiąg Pisma Świętego przedstawiają relacje Boga z człowiekiem. Istotne jest również otoczenie, w którym żyje człowiek – świat. Wzajemne stosunki między Stwórcą, a jego dziećmi przedstawiane są różnie na kolejnych kartach Biblii. Wizje tych relacji nie są sprzeczne, a raczej dopełniają się.
W Księdze Rodzaju Bóg tworzy świat i człowieka. Człowiek zostaje umieszczony w raju, gdzie otoczenie jest przyjazne. Nazywa poszczególne zwierzęta, co oznacza, iż Bóg wywyższył go spośród innych swoich tworów, uczynił władcą przyrody. Człowiek nie mógł jedynie zrywać owoców z Drzewa Poznania Dobra i Zła.
Bóg w Księdze Rodzaju jest blisko człowieka – rozmawia z nim, spaceruje pośród drzew rajskiego ogrodu. Kiedy jednak człowiek łamie jego zakaz, Stwórca okazuje swoją groźniejszą stronę – ludzie zostają wypędzeni z Edenu i skazani na cierpienie i śmierć, jakie wiążą się z życiem.
Bóg nie porzuca jednak swoich dzieci. Ludzie dostrzegają opiekę, jaką ich obdarza. Król Dawid woła w Psalmie 142:
Do Ciebie wołam, o Panie,
mówię: Ty jesteś moją ucieczką,
Ojciec Niebieski śledzi kroki człowieka, który go miłuje i usuwa czyhające na niego zagrożenia. Jest również powiernikiem, wysłuchującym żalów człowieka:
Wylewam przed Nim swą troskę,
wyjawiam przed Nim swą udrękę.
Widać wyraźnie, jak zmienił się świat od wygnania z Raju Adama i Ewy. Stał się pełen niebezpieczeństw i zła – w Psalmie mowa o „prześladowcach” i „więzieniach”. Owi dręczyciele są mocniejsi od Dawida. Gdyby nie boska opieka, dobry człowiek byłby zgubiony.
Najbardziej intymny charakter relacja między Bogiem, a człowiekiem widać w Pieśni nad pieśniami. Utwór ten ma charakter erotyczny, opisuje relacje dwójki kochanków (w dzisiejszym Singapurze księga ta jest zakazana jako pornograficzna!). Mężczyzna i kobieta oczekują na siebie i chwalą swoje piękno. „Pieśń nad Pieśniami” opowiada w sposób alegoryczny o miłości Boga i narodu wybranego. Dowodzi, że Bóg obdarza człowieka głęboką miłością – człowiek też nie powinien ograniczyć się do posłuszeństwa nakazom i wypełniania rytuałów. Powinien pokochać swojego Stwórcę i opiekuna.
Jak widać z powyższych przykładów, w Piśmie Świętym pojawiają się różnego rodzaju ujęcia relacji między Bogiem, a człowiekiem. Raz Bóg jest przedstawiany jako dobry, ale surowy ojciec, innym razem jako opiekun, wreszcie zaś – wręcz jako kochanek ludzkości. Wszystkie te stanowiska dopełniają się, tworząc niezwykły zapis kontaktów Stworzyciela z jego dziećmi. Pismo Święte przedstawia także opowieść o upadku świata – na początku człowiek rządzi naturą, przyroda jest mu przychylna. Jednak wkrótce na ziemię wkrada się śmierć i otoczenie człowieka staje się niebezpieczne – wtedy zaś jeszcze lepiej widać, jak istotna jest pomoc Boga.
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Obraz Piekła w „Boskiej Komedii” Dantego jest bardzo wymowny i silnie alegoryczny. W toku narracji dowiadujemy się że Piekło powstało w momencie strącenia Lucyfera...
„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa powstały w drugiej połowie XIX wieku....
Ludzie mawiają często że trzeba wielu lat by nauczyć się czym jest życie. Starsi ludzie wspominają że prawdę o świecie poznali podczas wojny zaś wiele osób...
Sformułowanie „teatr absurdu” zawdzięczamy angielskiemu badaczowi Martinowi Esslinowi. W eseju o takim tytule opublikowanym w 1960 roku wskazał wyróżniki...
Większość uczniów marzy o długich i słonecznych dniach wolnych od szkoły oraz… o idealnym nauczycielu. Jaki powinien on być czym powinien się odznaczać...
„Granica” Zofii Nałkowskiej jest powieścią o kompozycji retrospektywnej. Tragiczny koniec kariery obiecującego Zenona Ziembiewicza staje się w dziele punktem...
Poszukiwanie szczęścia to jedno z najważniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Chyba każdy chciałbym prowadzić dobre i miłe życie – nie ma się więc co...