Przedstawione utwory to dzieła, które powstały w czasie romantyzmu, a ich autorem był Adam Mickiewicz. Przywołane fragmenty pochodzące z „Dziadów” oraz „Pana Tadeusza” pozwalają na stworzenie obrazu stolicy oraz Rosji jako kraju.
Pierwszy fragment stanowi opowieść Telimeny, która dzieli się swoimi przeżyciami oraz spostrzeżeniami. Przedstawia ona historię związaną ze śmiercią jej kochanka. W jej opowiadaniu carski Jegermajster zastrasza urzędnika, zapowiada przybycie policji. Nie chce słuchać tłumaczeń mężczyzny. Podobnie postępuje policjant. Dobrze radził przyznanie się do winy. Łowczy obiecywał wstawiennictwo u cara. Posiadacz hartów trafił do więzienia.
Fragment przedstawia układy panujące w ówczesnej Rosji. Przeciętny obywatel nie był człowiekiem, którego zdanie liczyłoby się, czy chociażby zostałoby wysłuchane. Przedstawiony fragment jest świadectwem wszechmocy władzy, która nijak nie ma na celu służby człowiekowi. Rosja jest miejscem, w którym panuje strach, a człowiek nie może liczyć na pomoc innych ludzi.
Kolejny z fragmentów przedstawia miejsce pełne chłodu. Ten rozumiany jest dosłownie, ale posiada również znaczenie metaforyczne – ludzie nie nawiązują ze sobą kontaktu. Porównani są do kominów z powodu buchającej im z ust pary. Przechadzający się ludzie wydaja się nie mieć celu w swoich działaniach. Wyliczenie podkreśla ilość osób przechadzających się. Pokazana jest także próżność Rosjan – urzędnik woli zmarznąć, istotnym jest jednak by widoczne były jego odznaczenia.
W obrazie pojawia się kolejna osoba. Czynownik – człowiek uniżony, który zdaje się tylko szukać osoby, której mógłby oddać cześć. Jedynym celem owych przechadzek zdaje się być skłonienie się carowi. Tłum wydaje się nie mieć innego celu w spacerach czynionych w wyjątkowo niesprzyjających warunkach atmosferycznych.
Opis przemarszu dworu cesarskiego wydaje się być wręcz groteskowym. Lud zdaje się nie dostrzegać wad w swoim władcy, a wręcz przeciwnie. Wydają się oni być zaszczyceni możliwością oddania pokłonów. Podobnie jak w poprzednim fragmencie widoczne jest uniżenie społeczeństwa i jego hierarchizacja.
Przedstawione fragmenty nie przedstawiają Rosji i jej stolicy w dobrym świetle. Każdy z nich jest dowodem na wady i problemy, które gryzą społeczeństwo. Co więcej wydaje się ono być ślepym na własne problemy. Nakreślony przez Adama Mickiewicza obraz pełen jest wad.
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Obraz Piekła w „Boskiej Komedii” Dantego jest bardzo wymowny i silnie alegoryczny. W toku narracji dowiadujemy się że Piekło powstało w momencie strącenia Lucyfera...
„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa powstały w drugiej połowie XIX wieku....
Ludzie mawiają często że trzeba wielu lat by nauczyć się czym jest życie. Starsi ludzie wspominają że prawdę o świecie poznali podczas wojny zaś wiele osób...
Sformułowanie „teatr absurdu” zawdzięczamy angielskiemu badaczowi Martinowi Esslinowi. W eseju o takim tytule opublikowanym w 1960 roku wskazał wyróżniki...
Większość uczniów marzy o długich i słonecznych dniach wolnych od szkoły oraz… o idealnym nauczycielu. Jaki powinien on być czym powinien się odznaczać...
„Granica” Zofii Nałkowskiej jest powieścią o kompozycji retrospektywnej. Tragiczny koniec kariery obiecującego Zenona Ziembiewicza staje się w dziele punktem...
Poszukiwanie szczęścia to jedno z najważniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Chyba każdy chciałbym prowadzić dobre i miłe życie – nie ma się więc co...