Należę do osób, które mają w zwyczaju przywiązywać się do różnych przedmiotów. Mam kilka kolekcji, które bardzo sobie cenię i których nie chciałbym za nic stracić. Troszczę się o nie i czasem zastanawiam się, co w pierwszej kolejności wyniósłbym z domu na wypadek pożaru. Po głębszej refleksji stwierdzam jednak, że przecież nie to jest w życiu najważniejsze.
Najbardziej cenię sobie rodzinne ciepło, o które dba moja mama. Dzięki niej zawsze chętnie wracam ze szkoły, by jak najszybciej pochwalić się kolejną piątką lub poskarżyć na złą ocenę. Mama jest wyrozumiała, dlatego nigdy nie krzyczy na mnie, gdy coś mi się nie uda. Zamiast tego usiądzie, wysłucha, spróbuje pocieszyć i znaleźć rozwiązanie na moje problemy. Za to kocham ją najbardziej. Z tatą i młodszym bratem stanowimy natomiast najlepszy zespół piłkarski na świecie. Od wiosny do jesieni, w każde niemal popołudnie biegamy przed domem i gramy w piłkę nożną, doskonaląc naszą technikę i taktykę. Starsza siostra, choć wymagająca, też jest dla mnie drogą osobą, choćby dlatego, że nigdy nie odmawia, gdy potrzebuję pomocy. Zawsze chętnie i cierpliwie tłumaczy mi skomplikowane zadania domowe.
Rodzina to wielki skarb, ale nie mniejszym są świetni koledzy z podwórka, z którymi spędzam wolne chwile. Tak samo jak ja uwielbiają oni piłkę nożną, na bieżąco śledzimy wszystkie mecze ekstraklasy i dzielimy się później wrażeniami, pełni emocji. Razem też chodzimy do kina, gramy w różnego rodzaju gry i dzielimy się słodyczami, które dostajemy od kochających dziadków, cioć i rodziców. Dobrze jest mieć zaufanych kolegów, na których można liczyć i którzy dzielą nasze zainteresowania, wtedy nuda nam nie grozi.
Zastanawiając się nad tym, co jest dla mnie w życiu najważniejsze stwierdzam, że nie są to ani moje wspaniałe plakaty z wizerunkami najlepszych futbolistów świata, ani nawet skórzana piłka z autografami największych gwiazd polskiej piłki, którą otrzymałem na gwiazdkę. Najważniejsi są dla mnie moi najbliżsi, rodzina i koledzy, bez których życie byłoby szare i nudne, i bez których czułbym się bardzo samotny.
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Józio - główny bohater i narrator „Ferdydurke” - obudził się o dziwnej porze. Początkowo miał wrażenie że musi pędzić na dworzec. Dopiero po...
Ekspresjonizm należał do popularnych kierunków w literaturze i sztuce na przełomie XIX i XX wieku. Przykładał on dużą wagę do wyrażania uczuć „mocnego”...
W naszych wyobrażeniach rycerze często funkcjonują jako wielcy niezwykle silni mężczyźni którzy w lśniących zbrojach mkną na cudnych rumakach. Zazwyczaj pojawiają...
W „Księdze rodzaju” Bóg zalecił ludziom by czynili sobie ziemią poddaną. Dzisiaj możemy się zastanowić czy człowiek podołał odpowiednio temu zadaniu....
DefinicjaEpitet to środek stylistyczny którego głównym zadaniem jest określanie opisywanie słowa z którym w parze występuje. Może ono być zarówno...
Definicja i wyznaczniki Powieść epistolarna to odmiana powieści która jest niezwykła przede wszystkim przez swoją budowę. Jak sama nazwa wskazuje jest to powieść...
Pytanie czy kara zawsze musi być następstwem winy to pytanie które można rozważać na kilku płaszczyznach. Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na fakt różnego...
Kwestia zbrodni i kary należy do najważniejszych i najczęstszych tematów literatury światowej. Dylematy i problemy z nią związane opisywał między innymi Fiodor...