Należę do osób, które mają w zwyczaju przywiązywać się do różnych przedmiotów. Mam kilka kolekcji, które bardzo sobie cenię i których nie chciałbym za nic stracić. Troszczę się o nie i czasem zastanawiam się, co w pierwszej kolejności wyniósłbym z domu na wypadek pożaru. Po głębszej refleksji stwierdzam jednak, że przecież nie to jest w życiu najważniejsze.
Najbardziej cenię sobie rodzinne ciepło, o które dba moja mama. Dzięki niej zawsze chętnie wracam ze szkoły, by jak najszybciej pochwalić się kolejną piątką lub poskarżyć na złą ocenę. Mama jest wyrozumiała, dlatego nigdy nie krzyczy na mnie, gdy coś mi się nie uda. Zamiast tego usiądzie, wysłucha, spróbuje pocieszyć i znaleźć rozwiązanie na moje problemy. Za to kocham ją najbardziej. Z tatą i młodszym bratem stanowimy natomiast najlepszy zespół piłkarski na świecie. Od wiosny do jesieni, w każde niemal popołudnie biegamy przed domem i gramy w piłkę nożną, doskonaląc naszą technikę i taktykę. Starsza siostra, choć wymagająca, też jest dla mnie drogą osobą, choćby dlatego, że nigdy nie odmawia, gdy potrzebuję pomocy. Zawsze chętnie i cierpliwie tłumaczy mi skomplikowane zadania domowe.
Rodzina to wielki skarb, ale nie mniejszym są świetni koledzy z podwórka, z którymi spędzam wolne chwile. Tak samo jak ja uwielbiają oni piłkę nożną, na bieżąco śledzimy wszystkie mecze ekstraklasy i dzielimy się później wrażeniami, pełni emocji. Razem też chodzimy do kina, gramy w różnego rodzaju gry i dzielimy się słodyczami, które dostajemy od kochających dziadków, cioć i rodziców. Dobrze jest mieć zaufanych kolegów, na których można liczyć i którzy dzielą nasze zainteresowania, wtedy nuda nam nie grozi.
Zastanawiając się nad tym, co jest dla mnie w życiu najważniejsze stwierdzam, że nie są to ani moje wspaniałe plakaty z wizerunkami najlepszych futbolistów świata, ani nawet skórzana piłka z autografami największych gwiazd polskiej piłki, którą otrzymałem na gwiazdkę. Najważniejsi są dla mnie moi najbliżsi, rodzina i koledzy, bez których życie byłoby szare i nudne, i bez których czułbym się bardzo samotny.
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
Jeden z bohaterów „Akademii Pana Kleksa” – szpak Mateusz był przed laty najprawdziwszym księciem zamienionym później w ptaka. Mateusz był...
„Lekcja anatomii doktora Tulpa” to obraz stworzony przez artystę którym był Rembrandt van Rijn. Opis Przedstawiona na obrazie scena to udokumentowanie praktyk...
Pewnego styczniowego popołudnia udałem się na sanki. Zima była tego roku wprost cudowna – puszysty śnieg pokrywał wszystko jak okiem sięgnąć! Mróz nie dokuczał...
Akcja „Krzyżaków” Henryka Sienkiewicza rozpoczyna się w trzynastym roku panowania Władysława Jagiełły (1399) a kończy się chwalebnym zwycięstwem polskich...
Spowiedź księdza Robaka jest jednym z najważniejszych punktów fabuły „Pana Tadeusza”. Stanowi ona zamknięcie wielu wątków fabularnych ostatecznie...
Scena w której Wokulski dostrzega pannę Łęcką siedzącą w teatralnej loży ma symboliczne znaczenie. Od tego momentu zamożny kupiec będzie starał się wspiąć...
Każdy z nas tworzy w głowie własną „mapę pogody”. Mapa ta nie jest zapisem pozycji miast rzek i gór – zamiast tego ten fikcyjny plan uszeregowuje...
Wszystko zaczyna się gdy narrator „Trans-Atlantyku” dowiedziawszy się że jego ojczyzna jest coraz poważniej zagrożona wojną postanawia zostać w Argentynie....