Odpowiedź na pytanie czy Skawiński jest postacią tragiczną wydaje się pozornie być łatwą. Po wnikliwej lekturze i analizie można stwierdzić, ze posiada on cechy, które takim człowiekiem pozwolą go nazwać.
Po pierwsze mężczyzna zdaje się być nękany fatum. Niemalże każda rzecz, której się podejmie kończy się fiaskiem, a on sam nijak nie ma możliwości sprostania coraz to nowym wyzwaniom. Skawiński tuła się po świecie, a jego największym marzeniem staje się odnalezienie miejsca, w którym mógłby osiąść. Analizując jego pech i przeżycia można powiedzieć, że jest on postacią tragiczną.
Warto również zauważyć, że w swoich rozważaniach podkreśla on wady świata na którym przyszło mu żyć. Widocznym jest, że Skawiński posiada ciężki bagaż doświadczeń, a także i wiedzę o życiu, która wcale nie jest dla niego łatwą do przyswojenia.
Ponadto, Skawiński jest osobą niezwykle samotną. Latarnia wydaje się być dla niego idealnym miejscem. Miejscem, w którym wreszcie może zaznać spokoju i w którym izoluje się od ludzi z zewnątrz. Izolacja ta sprzyja także tłumieniu uczuć, które wybuchają w momencie lektury książki.
Można jednak dostrzec pozytyw w życiu Skawińskiego. Jest on utytułowany i mimo wieku czuje się dobrze, jest w pełni sprawny. Także i na jego tułaczkę można spojrzeć jako na ciekawe przeżycie. Mimo to, Skawińskiego można uznać za postać tragiczną.
Przede wszystkim mężczyzna zdaje się nie mieć wyboru. Oto zwierza się przyszłemu pracodawcy na temat swoich poszukiwań i choć znajduje zrozumienie, zostaje zwolniony z pracy. Pojawienie się jednej książki po raz kolejny zmienia jego życie i skazuje go na tułaczkę. Ta sytuacja pokazuje jak jeden mały szczegół zmienia życie mężczyzny. Wydaje się niemożliwym, by mógł on osiągnąć szczęście. Patrząc na jego dzieje, można stwierdzić, że Skawiński to postać tragiczna.