Sokrates należy do najważniejszych postaci europejskiej, a także światowej kultury. Niestrudzony poszukiwacz prawdy, którą cenił bardziej niż własne życie, jest od stuleci punktem odniesienia dla naszej filozofii, a jego nauki inspirują kolejne pokolenia. Do refleksji skłania między innymi przekonanie, wyrażone przez greckiego mędrca, że ludzie popełniają błędy nie z powodu swojego zła, ale z niewiedzy, co jest dobre. Jest to istotne zagadnienie moralne i wymaga dogłębnej analizy. Osobiście, choć może to zabrzmieć bardzo buńczucznie, nie zgadzam się z opinią Sokratesa.
Na swoją obronę mogę powołać się na autorytet innej postaci ważnej dla europejskiej cywilizacji. Święty Paweł, bo o nim mowa, pisał: Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie chcę. Nie trzeba być chrześcijaninem, by docenić mądrość zawartą w słowach Apostoła Narodów. W duszy każdego z nas trwa konflikt miedzy skłonnością do czynienia dobra, a drogą zła – drogą, która jest łatwiejsza i przyjemniejsza. Często jest tak, że doskonale wiemy, iż nasze postępowanie jest niesłuszne, ale przynosi nam takie korzyści, że zapominamy o wyrzutach sumienia. Czy oszust odbierający ludziom ostatnie pieniądze i spychający ich w nędzę nie wie, że jego postępowanie jest naganne? Trudno mi w to uwierzyć – zapewne zdaje sobie sprawę z podłości swoich czynów, ale woli myśleć o przyjemnościach, które sobie zafunduje za miliony zgromadzone w trakcie swojej przestępczej działalności.
Historia dostarcza wielu przykładów, że ludzie postępujący źle zdają sobie sprawę ze swojego upadku. W trakcie II wojny światowej żołnierze przeprowadzający egzekucje często popadali w choroby psychiczne i alkoholizm, ponieważ nie potrafili sobie poradzić z okrucieństwem, w którym brali udział. Komory gazowe stworzono między innymi z tego powodu – uznano bowiem, że łatwiej będzie zabijać „bezosobowo”. Kiedy zwolennicy Hitlera nie musieli osobiście naciskać spustu karabinu, łatwiej im było zapomnieć o źle, w którym brali udział.
Wydaje mi się, że ludzie często mają świadomość, ze postępują niewłaściwie. Mimo to nie poprawiają się – czy to ze strachu, czy z powodu przywyknięcia do korzyści, jakie mają dzięki swoim nieprawościom. Nie należy jednak przekreślać wszystkich – bo nierzadko zło faktycznie wynika z nieświadomości tych, którzy się go dopuszczają.
Drogi Mateuszu piszę do Ciebie ponieważ wiem że są wakacje i masz dużo czasu. A ja chciałbym zachęcić Cię do tego byś podczas ich trwania przeczytał jakąś ciekawą...
Jest wiele zawodów które mnie interesują istnieje wiele rzeczy które wydają mi się warte spróbowania. Jednak najbardziej chciałbym zostać nauczycielem....
Obraz Piekła w „Boskiej Komedii” Dantego jest bardzo wymowny i silnie alegoryczny. W toku narracji dowiadujemy się że Piekło powstało w momencie strącenia Lucyfera...
„Chłopi” Władysława Reymonta posiadają wiele cech impresjonistycznych. Impresjonizm to kierunek wywodzący się z malarstwa powstały w drugiej połowie XIX wieku....
Ludzie mawiają często że trzeba wielu lat by nauczyć się czym jest życie. Starsi ludzie wspominają że prawdę o świecie poznali podczas wojny zaś wiele osób...
Sformułowanie „teatr absurdu” zawdzięczamy angielskiemu badaczowi Martinowi Esslinowi. W eseju o takim tytule opublikowanym w 1960 roku wskazał wyróżniki...
Większość uczniów marzy o długich i słonecznych dniach wolnych od szkoły oraz… o idealnym nauczycielu. Jaki powinien on być czym powinien się odznaczać...
„Granica” Zofii Nałkowskiej jest powieścią o kompozycji retrospektywnej. Tragiczny koniec kariery obiecującego Zenona Ziembiewicza staje się w dziele punktem...
Poszukiwanie szczęścia to jedno z najważniejszych zadań stojących przed człowiekiem. Chyba każdy chciałbym prowadzić dobre i miłe życie – nie ma się więc co...