Czym jest dla mnie szczęście? Na to pytanie musi odpowiedzieć sobie każdy z nas. Być może jest to najważniejsze pytanie, z jakim się spotkamy w życiu. Przecież nikt nie chce być nieszczęśliwy! A żeby wieść dobre życie, trzeba najpierw się zastanowić, co sprawia, że jesteśmy zadowoleni – gdy już się zastanowimy, musimy próbować zrealizować swoje postanowienie. Ludzie, którzy nie wiedzą, czego chcą, bardzo często cierpią z tego powodu. Chyba każdy z nas rozmawiał z osobą, żalącą się, że źle wybrała swoją szkołę, kierunek studiów lub zawód. Taki rozmówca nigdy nie promienieje, tak jak ci, którzy mówią, iż są tam, gdzie zawsze chcieli być. „Od dziecka pragnąłem zostać lekarzem i udało mi się” – mówi w telewizji znany chirurg i już na pierwszy rzut oka widać, że jest szczęśliwy. A czym jest szczęście dla mnie?
Przyznam, że często o tym rozmyślam. Jak każdy, boję się popełnić jakiś błąd, źle wybrać. Zastanawiam się, które sprawy są mniej ważne, a które bardziej. Po długich namysłach stwierdziłem, iż dla mnie szczęście nie jest związane z pracą zawodową. Oczywiście, jak każdy chciałbym mieć dobrą pracę, która dawałaby mi satysfakcję. Sądzę jednak, że nie jest aż tak istotne, czy zostanę policjantem, weterynarzem, czy przedsiębiorcą. Prawdziwe szczęście, to kochające osoby, które nas otaczają.
Czy człowiek samotny może być szczęśliwy? Być może tak – ale na pewno nie jest to mój przypadek. Ja potrzebuję kontaktu z moimi bliskimi. Mam dużą rodzinę, więc spędzam dużo czasu nie tylko z rodzicami i rodzeństwem, ale również z dziadkami i ciotkami. Lubię z nimi rozmawiać, zwierzać się ze swoich problemów. Kuzyni są również moimi przyjaciółmi – razem organizujemy szalone wyprawy nad rzekę i gramy w różne gry. Wspólne święta nie są dla mnie czasem nudy, ale wspaniałym odpoczynkiem i możliwością słuchania długich, acz pasjonujących gawęd dziadków.
Oczywiście spędzam czas nie tylko z krewnymi. Mam również wielu przyjaciół w szkole i na podwórku. Z Krzyśkiem grywam w szachy, z Magdą wymieniamy się uwagami o przeczytanych książkach. Z nikim tak dobrze nie rozmawia mi się o filmie po wyjściu z kina, jak z Erykiem.
To wszystko to małe rzeczy. Rozmowa o nowej części „Gwiezdnych Wojen” nie jest przecież niczym nadzwyczajnym. Ale wydaje mi się, że w tych małych rzeczach znaleźć można prawdziwe szczęście. Liczy się bowiem towarzystwo osób, które są dla mnie ważne i dla których ja jestem ważny. Jakkolwiek by się nie potoczyły moje losy, mam nadzieję, że takich osób nigdy przy mnie nie zabraknie.