Czym jest dla mnie szczęście? Na to pytanie musi odpowiedzieć sobie każdy z nas. Być może jest to najważniejsze pytanie, z jakim się spotkamy w życiu. Przecież nikt nie chce być nieszczęśliwy! A żeby wieść dobre życie, trzeba najpierw się zastanowić, co sprawia, że jesteśmy zadowoleni – gdy już się zastanowimy, musimy próbować zrealizować swoje postanowienie. Ludzie, którzy nie wiedzą, czego chcą, bardzo często cierpią z tego powodu. Chyba każdy z nas rozmawiał z osobą, żalącą się, że źle wybrała swoją szkołę, kierunek studiów lub zawód. Taki rozmówca nigdy nie promienieje, tak jak ci, którzy mówią, iż są tam, gdzie zawsze chcieli być. „Od dziecka pragnąłem zostać lekarzem i udało mi się” – mówi w telewizji znany chirurg i już na pierwszy rzut oka widać, że jest szczęśliwy. A czym jest szczęście dla mnie?
Przyznam, że często o tym rozmyślam. Jak każdy, boję się popełnić jakiś błąd, źle wybrać. Zastanawiam się, które sprawy są mniej ważne, a które bardziej. Po długich namysłach stwierdziłem, iż dla mnie szczęście nie jest związane z pracą zawodową. Oczywiście, jak każdy chciałbym mieć dobrą pracę, która dawałaby mi satysfakcję. Sądzę jednak, że nie jest aż tak istotne, czy zostanę policjantem, weterynarzem, czy przedsiębiorcą. Prawdziwe szczęście, to kochające osoby, które nas otaczają.
Czy człowiek samotny może być szczęśliwy? Być może tak – ale na pewno nie jest to mój przypadek. Ja potrzebuję kontaktu z moimi bliskimi. Mam dużą rodzinę, więc spędzam dużo czasu nie tylko z rodzicami i rodzeństwem, ale również z dziadkami i ciotkami. Lubię z nimi rozmawiać, zwierzać się ze swoich problemów. Kuzyni są również moimi przyjaciółmi – razem organizujemy szalone wyprawy nad rzekę i gramy w różne gry. Wspólne święta nie są dla mnie czasem nudy, ale wspaniałym odpoczynkiem i możliwością słuchania długich, acz pasjonujących gawęd dziadków.
Oczywiście spędzam czas nie tylko z krewnymi. Mam również wielu przyjaciół w szkole i na podwórku. Z Krzyśkiem grywam w szachy, z Magdą wymieniamy się uwagami o przeczytanych książkach. Z nikim tak dobrze nie rozmawia mi się o filmie po wyjściu z kina, jak z Erykiem.
To wszystko to małe rzeczy. Rozmowa o nowej części „Gwiezdnych Wojen” nie jest przecież niczym nadzwyczajnym. Ale wydaje mi się, że w tych małych rzeczach znaleźć można prawdziwe szczęście. Liczy się bowiem towarzystwo osób, które są dla mnie ważne i dla których ja jestem ważny. Jakkolwiek by się nie potoczyły moje losy, mam nadzieję, że takich osób nigdy przy mnie nie zabraknie.
„Ferdydurke” jest powieścią przesyconą groteską. Przejawia się ona zarówno w fabule utworu jak i w sposobie jej prezentacji a więc konstrukcji języku...
„Chłopi” Władysława Reymonta są powieścią małopolską na co wskazują cechy narracji stylu a także kompozycji i konstrukcji świata przedstawionego. Narracja...
Moja szkoła to niezwykle piękny stary budynek którego jedna ze ścian pokryta jest pnącym bluszczem. Gdybym miał wyobrazić ją sobie za sto lat myślę że jej wygląd...
„Szkoła ateńska” to fresk który został stworzony przez artystę o nazwisku Rafael Santi. Dzieło powstało w epoce renesansu. Znajdujący się w Pałacu...
Wiele osób uważa że w samotności można się jedynie nudzić. Ja jednak myślę że czasem warto spędzić czas samemu bez innych osób. Jeśli mądrze się go...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Definicja Stoicyzm to obok epikureizmu jedna z najważniejszych szkół filozoficznych powstała w starożytności. Za jego twórcę uważa się Zenona z Kition....
Danusia Gawlikówna i Elza (Elżbieta) Jezierska to dwie główne bohaterki powieści Jadwigi Korczakowskiej pt. „Spotkanie nad morzem”. Obie mają po...
„Nad Niemnem” Elizy Orzeszkowej nie jest typową powieścią tendencyjną jak np. inna książka pisarki pt. „Marta”. Można jednak wskazać w tym dziele...