Definicja i wyznaczniki gatunku
Dramat romantyczny to gatunek, który ukształtował się w epoce specyficznej, którą był romantyzm właśnie. Zerwanie z zasadami, dążenie do utworzenia ciekawych, synkretycznych gatunków było przyczyną kształtowania się gatunków tak ciekawych jak dramat romantyczny.
Dramat romantyczny to przede wszystkim dramat, którego wystawienie na scenie jest niezwykle trudnym, a niejednokrotnie wręcz niemożliwym – dowodem tego jest między innymi zmienność scenerii czy też opisy wydarzeń niezwykłych, niecodziennych, jakie mają miejsca na przykład w „Kordianie”.
Zerwanie z zasadą jedności miejsca to tylko jedno z odstępstw od klasycznej formy dramatu. Warto także zauważyć, że gatunek ten zrywa z zasadą jedności czasu. Także i akcja nie ma klasycznej budowy. Brak jest linearności jej postępu. Widoczne natomiast są zwroty akcji, które następują po sobie.
Ważną cechą jest synkretyzm gatunkowy, który cechuje dramat romantyczny. Dopatrzeć można się w nim cech charakterystycznych dla liryki, jak i dla epiki. W dramacie romantycznym obok postaci realnych występują także te fantastyczne, które stanowią odzwierciedlenie romantycznych fascynacji i zainteresowań. Także i bohater występujący w dramacie posiada szereg cech świadczących o jego romantycznym rodowodzie. Koncentracja na jednostce, nierzadko nierozumianej, a także wybitnej, która posiada bogate życie wewnętrzne jest tego dowodem. Dramat romantyczny nawiązuje także do twórczości Szekspira, a fascynacja tym autorem jest także jedną z cech epoki.
Przykłady, twórcy
Twórcami dramatów romantycznych byli:
Juliusz Słowacki „Kordian”
Adam Mickiewicz „Dziady”
Goethe „Faust”