Średniowiecze było epoką okrutną, ale i niezmiernie interesującą. Nawet jeśli pieśni oraz poematy ubarwiły nieco ten okres i nieco mniejsza liczba smoków przemierzała ziemie Europy, to i tak było na co popatrzeć. Królowie spowici gronostajowymi płaszczami z drogocennymi koronami na głowach, ich piękne córki, mnisi pracowicie przepisujący księgi –nie ma co się dziwić, że tylu reżyserów umieszcza akcję swoich filmów w średniowieczu. Podejrzewam, że ze wszystkich ludzi średniowiecza, najciekawsze życie wiedli rycerze.
O tym, jak wyglądał dzień rycerza, mogliby nam dużo opowiedzieć historycy i archeolodzy, którzy od lat badają stare manuskrypty i zamki. Ale chyba każdy z nas ma jakieś własne wyobrażenie o tym, jak rycerze spędzali czas – i ja oczywiście nie jestem wyjątkiem!
Podejrzewam, że rycerze budzili się dość wcześnie. W końcu nie było wówczas światła elektrycznego, a świece stanowiły kosztowny luksus –większość ludzi kładła się spać z zachodem słońca. Więc dzień był stosunkowo krótki i kto chciał cokolwiek „załatwić”, musiał zrywać się skoro świt, nawet jeśli był budzącym grozę wojownikiem.
Śniadanie rycerza z naszej perspektywy wydawać się może skromne, kilka podpłomyków i nieco piwa (herbaty wówczas nie znano, a picie nieprzegotowanej wody skutkować mogło chorobami). Potem trening umiejętności wojskowych – nawet jeśli wojny nie trwały nieustannie, to nie wolno było wychodzić z wprawy w jeździe konnej i walce mieczem.
Po męczących „zapasach” ze sługami, rycerz nie oddawał się leniuchowaniu. Wsiadał na konia i objeżdżał swoje włości, dowiadując się o los wieśniaków. Trzeba było wiedzieć, czy kogoś nie zaatakowały wilki albo czy złośliwy sąsiad nie uprowadził pięknej chłopki.
Wieczór zapadał, jak wspomniano, szybko. Przed snem pobożny rycerz wysłuchiwał mszy świętej, a potem ucztował. Kolacja była obfita – mięsa, zawiesiste sosy, być może wino sprowadzone z gorącego południa!
Na koniec dnia rycerz otulał się skórami upolowanych niegdyś zwierząt i zasypiał, zastanawiając się, co przyniesie kolejny świt.
Definicja i wyznaczniki gatunku Oda to gatunek który powstał już w starożytności a jego korzenie były związane z religijnością chęcią wychwalenia danego bóstwa....
Patrzenie przez okno to rzecz pozornie zwyczajna ale ileż przyjemności daje! Kto z nas podczas słodkiego leniuchowania nie zerkał co się dzieje na dworze? Niby ciągle widzimy...
Sąd ostateczny czyli biblijna wizja końca świata jest motywem przedstawianym w dziełach każdej epoki. Artyści ukazują go różnorodnie dając ujście czarnym pesymistycznym...
Barok należy do najciekawszych epok polskiej literatury. Przez długi czas był on niedoceniany przez literaturoznawców podkreślano jego przesadę swego rodzaju „histeryczność”....
Staś i Nel podczas swojej niezwykłej podróży mieli wiele przygód które były niezmiernie ciekawymi i niejednokrotnie zapierającymi dech w piersiach....
Konflikt dobra i zła jest jednym z najważniejszych tematów pojawiających się w kulturze. Przybiera on różne formy dowodzą pisarze i filozofowie. Często jest...
Michaił Bułhakow w powieści „Mistrz i Małgorzata” przedstawia obraz świata zniewolonego przez system totalitarny. Chodzi tu dokładnie o ustrój komunistyczny...
W „Chłopach” Władysława Reymonta mamy do czynienia z narracją charakterystyczną dla powieści modernistycznej. Jej główną cechą jest synkretyzm stylistyczny....
Odpowiedź na pytanie czy warto poświęcić życie na idei nie jest odpowiedzią prostą. Pytanie to najczęściej rozpatrywane jest w kontekście ważnych wydarzeń historycznych...
