Epos – definicja i wyznaczniki gatunku, przykłady, twórcy (w tym epopeja) | wypracowanie

Definicja i wyznaczniki gatunku

To gatunek, który wykształcił się już w starożytności, a także w tym okresie wyraźnymi stały się jego wyznaczniki gatunkowe. Epos bywa również określany jako epopeja, czy poemat heroiczny.

Jest to utwór długi, który w większości przypadków napisany jest wierszem. Na jego ukształtowanie miała wpływ przede wszystkim twórczość Homera, jednak znane są przykłady eposu, które we wcześniejszym okresie powstawały w kulturach Wschodnich.

Pierwszą z cech charakterystycznych dla eposu jest czas, którego dotyczy jego akcja. Jest to czas istotny historycznie, przedstawione są ważne dla danego narodu wyrażenia. To na ich tle przedstawione są losy jednostki.

Epos homerycki charakteryzowało także przenikanie się świata fantastycznego, świata bogów, z tym realnym, związanym z historycznymi wydarzeniami. Pojawiały się w nim także ciekawe środki stylistyczne, w tym niezwykle rozbudowane porównania homeryckie. Istotną cechą było również wykorzystanie określonej liczby sylab co widoczne było nie tylko w utworach Homera, ale i na przykład w „Panu Tadeuszu”.

Styl eposu był niezwykle podniosłym, a jego tematyka wraz z rozwojem gatunku ewoluowała, powstała nawet parodia gatunkowa odnosząca się do jego najważniejszych cech.

Twórcy, przykłady

Homer „Iliada”
Adam Mickiewicz „Pan Tadeusz”
Władysław Reymont „Chłopi”