Frida Kahlo była jedną z najbardziej barwnych i interesujących postaci dwudziestowiecznego malarstwa. Jej twórczość często określana jest jako połączenie realizmu, symbolizmu i surrealizmu, które inspirowane było głównie głębokimi emocjami oraz cierpieniem. Właśnie do dzieł tego nurtu zaliczyć można „Dwie Fridy” – być może najbardziej rozpoznawalne płótno autorstwa meksykańskiej artystki.
Opis
Obraz namalowany został techniką olejną, a jego wymiary to 173,5 x 173cm. Przedstawia on dwie postacie artystki (jest więc autoportretem), które siedzą obok siebie, trzymając się za ręce. Frida znajdująca się po lewej stronie odziana jest w białą, koronkową suknię (przypomina nieco suknię ślubną) z wieloma zdobieniami. Z kolei druga Frida nosi znacznie skromniejszy strój – niebieską bluzkę z pomarańczowymi pasami oraz długą brązową spódnicę z białym zdobieniem.
Między dwiema postaciami istnieje szczególna więź. Chodzi tu nie tylko o uścisk dłoni, ale także połączenie aortą, która zespala ich dwa serca. Warto zwrócić uwagę, że Frida w białej sukience trzyma w dłoni nożyczki chirurgiczne, tamując nimi krwotok, a czerwone plamy widnieją na jej stroju. Z kolei jej serce, porównane do odpowiedniczki, zdaje się rozdarte, złamane. Druga Frida także dzierży pewien przedmiot – jest to maleńki amulet ukazujący zdjęcie Diego Rivery – męża artystki.
Za siedzącymi postaciami rozciąga się budzące niepokój, posępne tło. Przypomina ono pierzaste, postrzępione chmury o barwach przechodzących z szarości do intensywnej czerni.
Analiza i interpretacja
„Dwie Fridy” namalowane zostały w 1939 r., a więc w okresie rozstania meksykańskiej malarki z Diego Riverą (grafikiem, architektem i działaczem ruchu komunistycznego). Dlatego obraz często postrzegany jest jako przejmujący wyraz samotności. Lewą postać Fridy to kobieta odrzucona przez męża, o czym świadczą plamy krwi oraz „złamane” serce. Zaś druga wciąż cieszy się jego uczuciem – jej serce jest całe, a w dłoni spoczywa zdjęcie umiłowanego.
Obraz Fridy Kahlo jest niezwykle sugestywnym przedstawieniem wpływu miłości na życie oraz bólu i cierpienia, jakie towarzyszą samotności. To także wyraz ciągłości doświadczeń wpisanych w życie jednostki. Wcześniejsze konstytuują przyszłość, dają siłę, pozwalają stawić czoła przeciwieństwom.
„Prometeusz skowany” to przedstawienie mitologicznej sceny które zostało dokonane przez Rubensa. Opis Obraz przedstawia mężczyznę który przykuty...
Chociaż życie nie szczędzi nam smutnych chwil porażek i rozczarowań to jednak warto skupić się w nim przede wszystkim na tym co warto kochać. Przecież obok wszystkiego...
„Dekameron” Giovanniego Boccaccia uważany jest za jedno z najważniejszych i najbardziej inspirujących dzieł doby renesansu. Wyrafinowana kompozycja bogata i zróżnicowana...
Wasilij Wierieszczagin był wybitnym rosyjskim malarzem reprezentantem naturalizmu w sztukach plastycznych. Kojarzony jest on głównie ze scenami batalistycznymi oraz...
Molier zapewne jeden z najważniejszych komediopisarzy w historii literatury tworzył w okresie uznawanym za czasy baroku. Mimo to rzadko przypisuje się go do owej epoki i można...
Behawioryzm to nurt psychologii popularny w pierwszej połowie XX wieku. Zwolennicy behawioryzmu krytykowali wcześniejszą psychologię i psychoanalizę jako coś nienaukowego....
Rusyfikacja należy do kluczowych tematów powieści Stefana Żeromskiego „Syzyfowe prace”. Dzieło owo wydane po raz pierwszy w 1897 roku oparte jest w dużej...
Romantyzm był epoką literacką która wykształciła specyficzny i bardzo wyrazisty rodzaj bohatera literackiego. W swoich dziełach twórcy tego okresu ukazywali...
Definicja i wyznaczniki Powieść polifoniczna to specyficzny rodzaj powieści której nazwa nawiązuje do samego zjawiska polifonii. W przeciwieństwie do monofonii nie...
