Greccy bogowie z pewnością należeli do postaci z tzw. „charakterem”. Nieobce były im czysto ludzkie namiętności – gniew, skłonność do romansów, zawiść. Często nawet antyczni pisarze zastanawiali się, jak to możliwe, że ci, co rządzą światem, zachowują się nie lepiej niż śmiertelnicy. Może dlatego właśnie w świecie jest tyle zła i niesprawiedliwości, że bogowie kłócą się ze sobą, zamiast postarać się naprawić jego wady?
Co ja bym zrobił na ich miejscu? Podejrzewam, że z moim charakterem zachowywałbym się nie lepiej niż Zeus, czy Posejdon i bawił się losami herosów i tytanów. A może nie? Może właśnie znalazłbym dość sił, by poprawić świat? Jeśli tak, to od czego bym zaczął?
Z pewnością czuwałbym nad ludźmi, by nie sprowadzali na siebie różnych nieszczęść. W końcu wojny trojańskiej byłoby łatwo uniknąć, gdyby Helena nie wpadła w oko nie temu człowiekowi, co trzeba. Ale i tu pojawiają się wątpliwości: czy boską mocą mógłbym odwrócić spojrzenie Parysa, czy jednak miłość okazałaby się silniejsza?
Nie karałbym też Prometeusza za przyniesienie ludziom ognia – zamiast tego wspomógłbym go w dziele poprawy losy człowieka. Poprosiłbym mojego boskiego brata, Hermesa, by zesłał śmiertelnym w prezencie jakieś interesujące wynalazki – kto wie, może dzięki nim już starożytni Grecy lataliby w kosmos?
Starałbym się również promować talenty ludzkie – gdybym mógł zmienić świat, nikt nie słyszałby o ubogim poecie, czy wybitnym śpiewaku żyjącym w nędzy. Wszyscy oni otrzymywaliby dary godne ich umiejętności. Zamiast nich z kłopotami finansowymi borykaliby się wszelkiej maści oszuści i złodzieje.
Wziąłbym też pod „skalpel” przyrodę – już nigdy katastrofy naturalne nie prowadziły by do głodu i śmierci. Deszcz zawsze padałby w odpowiedniej ilości, by nieść ludziom ochłodę, a uprawom wilgoć. Pól nigdy nie niszczyłaby susza ani wylewy rzek.
Wydaje mi się, że z boską mocą byłbym w stanie stworzyć świat sprawiedliwy i przyjazny jego mieszkańcom. Ale może tylko tak mi się wydaje – w końcu gdyby to było łatwe zadanie, bogowie już dawno by je wykonali.
Widmo – objawia się Marysi. Jest to zmarły narzeczony dziewczyny malarz Ludwik de Laveaux. Mężczyzna zmarł w Paryżu gdzie wyjechał studiować. Zaręczył się z...
„Kompozycja VII” Wassila Kandinsky’ego wydawać się może dziełem pełnym chaosu i nieuporządkowania. Widz który nie zna korzeni dzieła wyrobić...
Róża ma niezwykły kolor i piękny zapach. Jej płatki są barwy czerwonej. Nieco ciemniejsze im bliżej środka kwiatu jaśniejsze na końcach płatków prezentują...
Homo viator to topos którego nazwa zaciągnięta jest z języka łacińskiego i oznacza podróżnego pielgrzyma. Zatem odnosi się do człowieka wędrującego doświadczającego...
Edyp wychował się w Koryncie na dworze Polybosa i Merope. Wydawać by się mogło że wiódł tam szczęśliwe spokojne życie. Niestety nazywano go podrzutkiem co sprawiało...
Akcja „Potopu” Henryka Sienkiewicza rozgrywa się w okresie szwedzkiego najazdu na Rzeczpospolitą który miał miejsce w latach 1655 – 1660. Autor bazując...
Mesjanizm był jednym z najbardziej wyrazistych prądów ideowych w dziejach polskiej myśli. Polacy szukali nadziei na odrodzenie podzielonego przez zaborców państwa...
W wielu filmach i powieściach pojawia się krajobraz wojenny. Właściwie każdy z nas zetknął się z tego typu kinem a także widział fotografie wykonane przez słynnych...
Definicja i wyznaczniki gatunku Elegia to utwór który podobnie jak tren posiada charakter żałobny choć nie zawsze zakres tematyczny elegii tożsamy jest z tematami...
